Funkcja półciągła

Półciągłość – własność funkcji określonych w przestrzeniach metryczych o wartościach rzeczywistych, słabsza od ciągłości.

Wykres funkcji półciągłej z dołu w x 0 {\displaystyle x_{0}}
Wykres funkcji półciągłej z góry w x 0 {\displaystyle x_{0}}

Definicja formalna

Niech ( X , ϱ ) {\displaystyle (X,\varrho )} będzie przestrzenią metryczną, x 0 X {\displaystyle x_{0}\in X} oraz niech dana będzie funkcja

f : X R ¯ . {\displaystyle f\colon X\to {\overline {\mathbb {R} }}.}

Funkcja f {\displaystyle f} jest:

  • półciągła z dołu w punkcie x 0 , {\displaystyle x_{0},} gdy
lim inf ϱ ( x , x 0 ) 0 f ( x ) f ( x 0 ) , {\displaystyle \liminf _{\varrho (x,x_{0})\to 0}f(x)\geqslant f(x_{0}),}
  • półciągła z góry w punkcie x 0 , {\displaystyle x_{0},} gdy
lim sup ϱ ( x , x 0 ) 0 f ( x ) f ( x 0 ) . {\displaystyle \limsup _{\varrho (x,x_{0})\to 0}f(x)\leqslant f(x_{0}).}

Funkcja f {\displaystyle f} jest półciągła z góry bądź z dołu w zbiorze D X , {\displaystyle D\subseteq X,} gdy jest półciągła z góry bądź z dołu w każdym punkcie zbioru D . {\displaystyle D.}

Równoczesna połciągłość z góry i z dołu funkcji jest równoważna warunkowi

lim ϱ ( x , x 0 ) 0 f ( x ) = f ( x 0 ) , {\displaystyle \lim _{\varrho (x,x_{0})\to 0}f(x)=f(x_{0}),}

a zatem ciągłości funkcji f {\displaystyle f} w punkcie x 0 . {\displaystyle x_{0}.} Z własności granic wynika, że f {\displaystyle f} jest półciągła z góry w x 0 {\displaystyle x_{0}} wtedy i tylko wtedy, gdy f {\displaystyle -f} jest półciągła z dołu w x 0 . {\displaystyle x_{0}.}

Rozważa się też funkcje półciągłe z góry/z dołu w niemetrycznych przestrzeniach topologicznych.

Warunki równoważne

Pod powyższymi założeniami następujące warunki są równoważne półciągłości z dołu funkcji f {\displaystyle f} w punkcie x 0 . {\displaystyle x_{0}.} Warunki równoważne półciągłości z góry formułuje się analogicznie.

  • jeśli x n x 0 {\displaystyle x_{n}\to x_{0}} oraz f ( x n ) λ , {\displaystyle f(x_{n})\to \lambda ,} to λ f ( x 0 ) , {\displaystyle \lambda \geqslant f(x_{0}),}
  • jeśli x n x 0 , {\displaystyle x_{n}\to x_{0},} to
lim inf n f ( x n ) f ( x 0 ) , {\displaystyle \liminf _{n\to \infty }f(x_{n})\geqslant f(x_{0}),}
  • jeśli x 0 {\displaystyle x_{0}} jest punktem skupienia przestrzeni X , {\displaystyle X,} to
lim inf x x 0 f ( x ) f ( x 0 ) , {\displaystyle \liminf _{x\to x_{0}}f(x)\geqslant f(x_{0}),}
  • dla każdego a < f ( x 0 ) {\displaystyle a<f(x_{0})} istnieje takie δ > 0 , {\displaystyle \delta >0,} że
ϱ ( x , x 0 ) < δ a < f ( x ) . {\displaystyle \varrho (x,x_{0})<\delta \Rightarrow a<f(x).}

Definicję półciągłości rozszerza się czasami na dowolne przestrzenie topologiczne w następujący sposób.

Niech X {\displaystyle X} będzie przestrzenią topologiczną oraz x 0 X . {\displaystyle x_{0}\in X.} Funkcja

f : X R ¯ {\displaystyle f\colon X\to {\overline {\mathbb {R} }}}

jest półciągła z dołu (odpowiednio: z góry) w punkcie x 0 , {\displaystyle x_{0},} gdy dla każdego ε > 0 {\displaystyle \varepsilon >0} istnieje takie otoczenie otwarte U {\displaystyle U} punktu x 0 , {\displaystyle x_{0},} że f ( x ) f ( x 0 ) ε {\displaystyle f(x)\geqslant f(x_{0})-\varepsilon } (odpowiednio: f ( x ) f ( x 0 ) + ε {\displaystyle f(x)\leqslant f(x_{0})+\varepsilon } ) dla każedgo x U . {\displaystyle x\in U.}

Własności

  • Kombinacja stożkowa funkcji półciągłych z dołu jest półciągła z dołu.
  • Iloczyn nieujemnych funkcji półciągłych z dołu jest półciągły z dołu.
  • Twierdzenie Bolzana-Weierstrassa: Funkcja półciągła z dołu w przestrzeni zwartej osiąga swoje minimum.
  • Twierdzenie Baire’a[1]: Każda funkcja półciągła z dołu w przestrzeni metrycznej X {\displaystyle X} jest granicą rosnącego ciągu funkcji ciągłych.

Przykłady

  • Funkcja f : R R {\displaystyle f\colon \mathbb {R} \to \mathbb {R} } dana wzorem
f ( x ) = { 1 , x 0 1 , x < 0 {\displaystyle f(x)=\left\{{\begin{array}{l}1,&x\geqslant 0\\-1,&x<0\end{array}}\right.}
jest półciągła z góry w x 0 = 0. {\displaystyle x_{0}=0.}
  • Funkcje podłoga i sufit są półciągłe odpowiednio: z góry i z dołu.
  • Funkcja charakterystyczna zbioru otwartego jest półciągła z dołu.
  • Funkcja charakterystyczna zbioru domkniętego jest półciągła z góry.

Przypisy

  1. R. Baire, Leçons sur les fonctions discontinues, professées au collège de France, Gauthier-Villars, 1905.

Bibliografia

  • p
  • d
  • e
  • analiza matematyczna
  • topologia
odmiany (warunki wystarczające)
uogólnienia (warunki konieczne)
twierdzenia
powiązane funkcje
inne powiązane tematy
uczeni