Granatnik wz. 30
Granatnik wz. 30 – polski granatnik z okresu międzywojennego[1].
Granatnik został wyprodukowany przez firmę Perkun w Warszawie. Do uzbrojenia Wojska Polskiego został wprowadzony w 1933. Udoskonaloną jego wersję oznaczono granatnik wz. 36[1].
- Masa broni - 7 kg.[1]
- Masa granatu - 0,7 kg.
- Długość broni - 640 mm.
- Długość lufy - 395 mm.
- Prędkość początkowa pocisku - 100 m/s.
Przypisy
- ↑ a b c Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 80.
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 80. ISBN 83-86028-01-7.
- p
- d
- e
Broń Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
| Broń produkcji krajowej (konstrukcje własne lub licencyjne) |
| ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Broń zagraniczna (przejęta lub zakupiona po I wojnie światowej) używana w ograniczonym zakresie lub wycofana przed 1939 |
- p
- d
- e
Broń strzelecka polskiej konstrukcji do 1939
| Pistolety i rewolwery | |
|---|---|
| Pistolety maszynowe | |
| Karabiny i Karabinki | |
| Karabiny maszynowe | |
| Karabiny przeciwpancerne | |
| Granaty ręczne | |
| Granatniki |
|
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne |
