Szabla oficerska Marynarki Wojennej wz. 1927
Szabla oficerska Marynarki Wojennej wz. 1927 – polski pałasz[a] używany w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej.
Broń opisana została w Dzienniku Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych nr 12 z 12 kwietnia 1927, poz. 114[1].
Opis
Przepisy określały tę broń jako szablę, ale w zasadzie był to pałasz z rękojeścią wzorowaną na szabli oficerskiej wz. 1921/1922. Jego rękojeść różniła się od pierwowzoru dwoma dodanymi do kabłąka obłękami bocznymi[2]. Pałasz posiadał rękojeść złotą (złoconą), pochwę z czarnej skóry okutą metalem żółtym (złoconym)[1]. Noszony był w służbie garnizonowej i do munduru galowego[2].
W zbiorach Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie znajduje się luksusowa szabla marynarska porucznika Włodzimierza Opałki. Oto jej opis[3]:
Długość w pochwie 950 mm, bez pochwy 895 mm. Ciężar w pochwie 1050 g, bez pochwy 580 g. Głownia prosta, jednosieczna, niklowana, z dwiema bruzdami na każdym płazie, sięgającymi od nasady do obosiecznego pióra. Sztych centryczny. Na płazie zewnętrznym wypukło trawiony ornament o motywie liści akantu, z podziałem na dwa kartusze, w których napis: Honor i Ojczyzna. Pomiędzy kartuszami wypukło trawiony orzeł w koronie. Na płazie wewnętrznym kartusz z ornamentami trawionymi jak wyżej oraz emblematem kotwicy admiralicji, oplecionej liną [...]. Rękojeść zamknięta, trójkabłąkowa, dwa kabłąki boczne biegną lukiem od wąsa jelca i łączą się z przednim w jego górnej części [...]. Uchwyt drewniany, nacięty w 15 karbków, obciągnięty czarną skórą, z oplotem z drutu mosiężnego, podwójnie skręconym. Pod rękojeścią podkładka skórzana. Pochwa z blachy stalowej, obciągniętej czarną skórą chromową, ze szwem po stronie wewnętrznej. Okucia mosiężne, górne długości 118 mm, ze zgrubieniem tworzącym kołnierz szyjki. Na jego zewnętrznej stronie nalutowany emblemat w formie kotwicy admiralicji oplecionej liną. Przy okuciu ogniwko z ruchomym kółkiem nośnym. Okucie środkowe oddalone 80 mm od górnego, z ogniwkiem i ruchomym kółkiem nośnym. Trzewik z ostrogą o dłuższym przednim ramieniu.
Uwagi
- ↑ Błędnie nazywany szablą.
Przypisy
 | Zobacz multimedia związane z tematem: Szabla oficerska Marynarki Wojennej wz. 1927 |
- ↑ a b Dziennik Rozkazów ↓, 12/27 poz.114.
- ↑ a b Kwaśniewicz 1993 ↓, s. 198.
- ↑ Kwaśniewicz 1993 ↓, s. 198-200.
Bibliografia
- Wojciech Kwaśniewicz: Pięć wieków szabli polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Bellona; Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 1993. ISBN 83-85249-22-2.
- Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1927, nr 12. [dostęp 2018-01-24].
- p
- d
- e
Broń Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
| Broń produkcji krajowej (konstrukcje własne lub licencyjne) |
| ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Broń zagraniczna (przejęta lub zakupiona po I wojnie światowej) używana w ograniczonym zakresie lub wycofana przed 1939 |
