Języki ilirskie

Ten artykuł od 2010-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Języki ilirskie albo iliryjskie, także: język iliryjski – wspólna nazwa nadana prawdopodobnie blisko spokrewnionym ze sobą wymarłym językom z rodziny indoeuropejskiej, używanym w starożytności przez plemiona iliryjskie na obszarze zachodnich Bałkanów oraz południowo-wschodniej Italii (dzisiejszy włoski region Apulia, na tym terenie w użyciu był język mesapijski).

Informacje na temat tych języków są szczątkowe, gdyż Ilirowie po włączeniu ich ziem do Cesarstwa Rzymskiego ulegli romanizacji, a od VII wieku, na skutek pojawienia się Słowian, slawizacji^[1].

Niektórzy językoznawcy sądzą, że istnieją związki pomiędzy językami iliryjskimi a albańskim, lub nawet że ten jest ich kontynuatorem; nie zostało to jednak do końca potwierdzone^[1].

Przypisy