Kim Källström

Kim Källström
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Kim Mikael Källström[1]

Data i miejsce urodzenia

24 sierpnia 1982
Sandviken

Wzrost

185 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1986–1989 Sandvikens
1990–1996 Partille
1997–1998 BK Häcken
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2001 BK Häcken 69 (14)
2001–2003 Djurgårdens IF 48 (26)
2004–2006 Stade Rennais 83 (20)
2006–2012 Olympique Lyon 199 (17)
2012–2015 Spartak Moskwa 58 (6)
2014 → Arsenal F.C. (wyp.) 4 (1)
2015–2017 Grasshopper Club 49 (1)
2017 Djurgårdens IF 28 (3)
W sumie: 538 (88)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1997–1998  Szwecja U-16 32 (12)
1999  Szwecja U-18 2 (0)
2000–2003  Szwecja U-21 21 (5)
2001–2016  Szwecja 131 (16)
W sumie: 186 (33)
  1. ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Kim Mikael Källström (wym. [ˈkɪm ˈɕɛlˈstrœm]; ur. 24 sierpnia 1982 w Sandviken) – szwedzki piłkarz występujący na pozycji pomocnika. W reprezentacji Szwecji zadebiutował w 2001 roku podczas spotkania towarzyskiego z Finlandią. Syn trenera oraz byłego piłkarza, Mikaela Källströma.

Kariera klubowa

Początki kariery

W 1986 roku Källström trafił do młodzieżowej drużyny lokalnego Sandvikens IF. Trzy lata później jego rodzina przeniosła się do Partille, zaś sam Källström rozpoczął treningi w Partille IF[2][3]. Następnie trafił do BK Häcken, w którym zadebiutował w dorosłym futbolu. W 1999 roku, w swoim pierwszym sezonie w pierwszym zespole, awansował wraz z klubem do szwedzkiej ekstraklasy[4]. Dwa lata później Häcken spadło do Superettan, jednak sam Källström, strzelając m.in. osiem bramek[5], zainteresował swoją osobą Djurgårdens IF, gdzie przeszedł ostatecznie za kwotę 5 milionów koron szwedzkich[6].

Djurgårdens

W swoim pierwszym sezonie w Djurgården, Källström zdobył wraz z klubem dublet, zwyciężając zarówno w rozgrywkach ligowych, jak i w Pucharze Szewecji. Z dorobkiem 12 bramek został także najlepszym strzelcem zespołu[7]. Rok później Djurgården obroniło mistrzostwo kraju, zaś Källström z 14 golami ponownie został najlepszym strzelcem klubu i wicekrólem strzelców całej ekstraklasy[7]. W sezonie 2002/03 zanotował także dwa trafienia w rozgrywkach o Puchar UEFA podczas spotkań z irlandzkim Shamrock Rovers[8] i duńskim København[9].

Stade Rennais

W 2004 roku podczas styczniowego okienka transferowego Källström podpisał kontrakt z francuskim Stade Rennais[10]. W nowych barwach zadebiutował 4 stycznia podczas spotkania Pucharu Francji z Angers. 10 stycznia rozegrał swój pierwszy mecz w Ligue 1, zaś Rennes przegrało 0:2 z Toulouse FC[11]. Tydzień później podczas wygranego 4:0 spotkania z FC Sochaux-Montbéliard zdobył swoją pierwszą bramkę dla nowego klubu[11]. Sezon 2003/04 zakończył z dorobkiem siedmiu bramek w osiemnastu występach[11].

W kolejnych rozgrywkach Källström rozegrał 31 spotkań ligowych, w których zdobył pięć bramek, czym przyczynił się do zajęcia przez Rennes czwartego miejsca, które umożliwiło klubowi grę w Pucharze UEFA[11]. 5 lutego 2005 roku podczas przegranego 1:3 meczu z Olympique Marsylią po raz pierwszy w karierze został ukarany czerwoną kartką, a w konsekwencji wyrzucony z boiska[11].

W sezonie 2005/06 zdobył osiem bramek, co jest jego najlepszym wynikiem podczas gry we Francji[11]. W czerwcu 2006 roku Rennes zaakceptowało ofertę Olympique Lyon, która za kartę zawodniczą Källströma zaoferowała osiem milionów euro[12]. Podczas dwuipółletniego pobytu w Rennes Källström zdobył ostatecznie 20 bramek w 83 ligowych występach[13].

Olympique Lyon

Po udanym okresie w Rennes, w czerwcu 2006 roku Källström przeszedł do Lyonu, z którym to klubem zdobył w kolejnych latach szereg trofeów[10]. 30 lipca zadebiutował w barwach Lyonu podczas zremisowanego 1:1 (i wygranego po serii rzutów karnych) spotkania Superpucharu Francji z Paris Saint-Germain. Pięć dni później rozegrał pierwszy mecz ligowych jako gracz Lyonu, który wygrał wówczas 3:1 z FC Nantes[14]. 17 października podczas wygranego 3:0 spotkania Ligi Mistrzów z ukraińskim Dynamem Kijów Källström zdobył swoją pierwszą bramkę dla klubu[15]. Lyon zakończył fazę grupową rozgrywek bez ani jednej porażki, pokonując m.in. Real Madryt[16] i odpadając dopiero w 1/8 finału z włoską Romą[17]. 22 października podczas wygranego 4:1 meczu z Olympique Marsylią zdobył pierwszego gola dla Lyonu w Ligue 1[18]. Zdobywał bramki także w spotkaniach z AS Saint-Étienne[19] oraz AS Nancy[20], czym przyczynił się do zdobycia przez Lyon szóstego tytułu mistrza Francji z rzędu[21]. 31 marca 2007 roku pojawił się na boisku w 68. minucie przegranego 0:1 meczu finałowym Pucharu Ligi Francuskiej z Girondins Bordeaux[22].

Källström w barwach Lyonu w 2010 roku

Przed sezonem 2007/08 zainteresowanie Källströmem wyraziła hiszpańska Valencia CF, jednak oferta w wysokości 13 milionów euro została odrzucona przez Lyon[23]. Szwed pozostał w klubie, jednak podczas przegranego 0:1 spotkania 2. kolejki Ligue 1 opluł bocznego arbitra, za co otrzymał karę jednego meczu zawieszenia[24]. 29 września w wygrany 3:0 meczu z RC Lens zdobył pierwszą bramkę w sezonie[25]. Tydzień później, podczas wygranego 3:1 spotkania z Bordeaux, trafił do siatki ponownie[26]. 8 listopada zdobył bramkę w wygranym 4:2 meczu Ligi Mistrzów z niemieckim VfB Stuttgart[27]. Jednakże ponownie w tych rozgrywkach Lyon doszedł tylko do 1/8 finału, gdzie został wyeliminowany przez Manchester United[28]. 2 grudnia 2007 roku zdobył dwie bramki i zanotował asystę w wygranym 5:0 spotkaniu ze Strasbourgiem[29]. W wygranym 3:1 meczu ostatniej kolejki sezonu z AJ Auxerre Källström zdobył kolejną bramkę, zaś Lyon zakończył sezon siódmym tytułem mistrzowskim z rzędu[30]. 24 maja 2008 roku Källström wyszedł w podstawowym składzie Lyonu na finał pucharu kraju, podczas którego Olympique wygrało 1:0 z Paris Saint-Germain[31].

Källström oraz Cristiano Ronaldo podczas spotkania Ligi Mistrzów 18 października 2011 roku

16 listopada 2008 roku Källström zdobył swoją pierwszą bramkę w sezonie 2008/09. Stało się to w wygranym 2:1 spotkaniu z Bordeaux, po którym Lyon umocnił się na pierwszym miejscu w tabeli z siedmiopunktową przewagą[32]. Drugiego i ostatniego w tych rozgrywkach gola zdobył 1 marca 2009 roku podczas zremisowanego 1:1 meczu z Rennes[33]. Słaba końcówka sezonu sprawiła jednak, że Lyon spadł na trzecie miejsce, zaś mistrzostwo kraju zdobyło ostatecznie Bordeaux[34].

W kolejnych rozgrywkach Källström zdobył cztery bramki w spotkaniach ligowych Lyonu[11]. Pierwsza padła 3 października 2009 roku w wygranym 2:0 meczu z Lens[35]. 20 stycznia 2010 roku podczas wygranego 3:1 spotkania z FC Lorient strzelił z kolei dwa gole[36]. Ostatnia bramka została przez niego zdobyta w przedostatniej kolejce sezonu, w zremisowanym 2:2 meczu z Valenciennes FC[37]. Ostatecznie Lyon zakończył sezon na drugim miejscu z sześcioma punktami straty do pierwszej Marsylii[38], z którą w trakcie rozgrywek zremisował 5:5[39]. Lepiej poszło klubowi w Lidze Mistrzów, gdzie zanotował on swój najlepszy występ w historii[40]. Sam Källström zdobył bramkę w wygranym 4:0 meczu z węgierskim Debreceni VSC[41] oraz rozegrał w sumie jedenaście spotkań, pomagając dojść Lyonowi do półfinału, gdzie klub odpadł po dwumeczu z Bayernem Monachium[7].

W sezonie 2010/11, poza grą w linii pomocy, okazjonalnie Källström ustawiany był także na pozycji lewego obrońcy[42][43]. W trakcie cały rozgrywek strzelił trzy gole[11], m.in. w zremisowanym 1:1 spotkaniu z późniejszym mistrzem kraju Lille OSC[44].

Sezon 2011/12 był dla Källströma ostatnim w barwach Lyonu. W jego trakcie rozegrał 32 spotkania ligowego, nie zdobywając przy tym żadnej bramki[11]. W Pucharze Francji strzelił gola oraz zanotował asystę w wygranym 3:1 ćwierćfinałowym meczu z Paris Saint-Germain[45]. W półfinale Lyon zwyciężył 4:0 z Gazélec Ajaccio, dzięki czemu awansował do finału rozgrywek[46], w którym Källström rozegrał pełne 90 minut, zaś jego klub wygrał 1:0 z Quevilly[47]. Lyon dotarł także do finału pucharu ligi, po drodze pokonując Lille m.in. dzięki bramce Källstroma[48]. Mimo to, Lyon nie zdobył dubletu i w finale przegrał 0:1 po dogrywce z Marsylią[49]. W sierpniu 2012 roku Källström po sześciu sezonach opuścił Lyon, rozgrywając w sumie 283 spotkania, zdobywając dwa tytuły mistrzowskie, dwa puchary kraju oraz dwa superpuchary[50], a także dwukrotnie docierając z klubem do finału pucharu ligi[11].

Spartak Moskwa

28 lipca 2012 roku Källström za kwotę 3 milionów euro (oraz 600 tysięcy zmiennych) przeszedł do rosyjskiego Spartaka Moskwa[51][52]. 15 września zadebiutował w rozgrywkach Priemjer-Ligi podczas zremisowanego 2:2 spotkania z Kubaniem Krasnodar[53]. 29 września w wygranym 3:1 meczu z Amkarem Perm zdobył swoją pierwszą bramkę dla Spartaka[54]. Källström wystąpił także we wszystkich spotkaniach Spartaka podczas fazy grupowej Ligi Mistrzów, będąc m.in. ukaranym czerwoną kartką 5 grudnia w przegranym 1:2 spotkaniu ze szkockim Celtikiem[55].

Wypożyczenie do Arsenalu

31 stycznia 2014 Källström trafił na zasadzie półrocznego wypożyczenia do angielskiego Arsenalu[56]. Na wypożyczenie zdecydowano się pomimo kontuzji pleców, która została wykryta podczas testów medycznych[57]. 25 marca Källström rozegrał pierwszy mecz w barwach Arsenalu, zastępując na boisku Tomáša Rosickiego w 79. minucie ligowego spotkania ze Swansea City[58]. Kolejny jego występ miał miejsce dwa tygodnie później, podczas półfinału Pucharu Anglii z broniącym tytułu Wigan Athletic. Källström pojawił się na boisku w dogrywce, by później wykorzystać jedenastkę podczas wygranej przez Arsenal 4:2 serii rzutów karnych[59]. Trzy dni później po raz pierwszy pojawił się w wyjściowym składzie Arsenalu, który wygrał wówczas 3:1 z West Hamem United[60]. Sezon zakończył z dorobkiem czterech spotkań, a także sięgnął z klubem po Puchar Anglii.

Powrót do Spartaka

Latem 2014 roku Källström powrócił do zespołu Spartaka. 2 listopada tego samego roku zrobił dwie bramki w zremisowanym 3:3 meczu z Kubaniem Krasnodar.

Kariera reprezentacyjna

Källström zadebiutował w reprezentacji Szwecji w 2001 roku podczas spotkania z Finlandią. Wraz z kadrą brał udział w Mistrzostwach Europy 2004[61], Mistrzostwach Świata 2006[62], Mistrzostwach Europy 2008[63] oraz Mistrzostwach Europy 2012. Podczas eliminacji do tego ostatniego turnieju zdobył pierwszą bramkę w wygranym 3:2 meczu z Holandią, które to zwycięstwo dało Szwecji awans do mistrzostw[64]. Podczas spotkania eliminacyjnego do Mistrzostw Świata 2014 z Niemcami, Källström wszedł na boisko w drugiej połowie i pomógł Szwecji odrobić czterobramkową stratę i doprowadzić do remisu 4:4[65].

Styl gry

Källström jest środkowym pomocnikiem, jednak potrafi także grać po lewej stronie środkowej formacji. Może pełnić rolę głęboko osadzonego rozgrywającego lub też zawodnika z zadaniami bardziej ofensywnymi. Znany jest także z umiejętności precyzyjnego wykonywania rzutów wolnych lewą nogą[66].

Statystyki kariery klubowej

Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Häcken 1999 Superettan 22 4 2 1 – – 24 5
2000 Allsvenskan 23 2 3 1 – – 26 3
2001 Allsvenskan 24 8 1 0 – – 25 8
Ogólnie 69 14 6 2 0 0 0 0 75 16
Djurgårdens 2002 Allsvenskan 24 12 6 3 – 6 1 36 16
2003 Allsvenskan 24 14 3 1 – 2 0 29 15
Ogólnie 48 26 9 4 0 0 8 1 65 31
Stade Rennais 2003/04 Ligue 1 18 7 3 0 0 0 – 21 7
2004/05 Ligue 1 31 5 1 0 1 1 – 33 6
2005/06 Ligue 1 34 8 5 1 0 0 4 0 43 9
Ogólnie 83 20 9 1 1 1 4 0 97 22
Olympique Lyon 2006/07 Ligue 1 33 3 3 0 4 0 6 1 46 4
2007/08 Ligue 1 37 5 6 0 2 0 8 1 53 6
2008/09 Ligue 1 32 2 2 0 1 0 6 0 41 2
2009/10 Ligue 1 32 4 2 0 0 0 13 1 47 5
2010/11 Ligue 1 33 3 2 0 1 0 6 0 42 3
2011/12 Ligue 1 32 0 6 1 4 1 9 0 51 2
Ogólnie 199 17 21 1 12 1 48 3 280 22
Spartak Moskwa 2012/13 Priemjer-Liga 20 2 1 0 – 6 0 27 2
2013/14 Priemjer-Liga 10 1 1 0 – 1 0 12 1
Arsenal (wyp.) 2013/14 Premier League 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Ogólnie 3 0 1 0 0 0 0 0 4 0
Spartak Moskwa 2014/15 Priemjer-Liga 28 2 0 0 – 0 0 28 3
Ogólnie 58 6 2 0 0 0 7 0 67 6
Grasshoppers 2015/16 Swiss Super League 33 1 2 0 – 0 0 35 1
2016/17 Swiss Super League 16 0 1 0 – 4 0 21 0
Ogólnie 49 1 3 0 0 0 4 0 56 1
Djurgårdens 2017 Allsvenskan 28 3 3 0 – 0 0 31 3
Ogólnie 28 3 3 0 0 0 0 0 31 3
Ogólnie w karierze 466 83 52 8 12 2 63 5 590 96

Statystyki kariery reprezentacyjnej

Reprezentacja Rok Występy Gole
Szwecja 2001 2 0
2002 5 0
2003 7 1
2004 10 1
2005 7 2
2006 12 2
2007 9 2
2008 10 3
2009 9 2
2010 7 0
2011 11 3
2012 9 0
2013 10 0
2014 8 0
2015 9 0
2016 6 0
Ogólnie 131 16
Gole w reprezentacji
# Data Miejsce Przeciwnik Rezultat Gole Rozgrywki
1. 6 września 2003 Göteborg, Szwecja  San Marino 5:0 4:0 El. ME 2004
2. 28 kwietnia 2004 Coimbra, Portugalia  Portugalia 2:2 1:0 Mecz towarzyski
3. 8 czerwca 2005 Sztokholm, Szwecja  Norwegia 2:3 1:0 Mecz towarzyski
4. 12 października 2005 Sztokholm, Szwecja  Islandia 3:1 3:1 El. MŚ 2006
5. 2 września 2006 Ryga, Łotwa  Łotwa 1:0 1:0 El. ME 2008
6. 11 października 2006 Reykjavík, Islandia  Islandia 2:1 1:1 El. ME 2008
7. 22 sierpnia 2007 Göteborg, Szwecja  Stany Zjednoczone 1:0 1:0 Mecz towarzyski
8. 21 listopada 2007 Sztokholm, Szwecja  Łotwa 2:1 2:1 El. ME 2008
9. 20 sierpnia 2008 Göteborg, Szwecja  Francja 2:3 2:3 Mecz towarzyski
10. 10 września 2008 Sztokholm, Szwecja  Węgry 2:1 1:0 El. MŚ 2010
11. 19 listopada 2008 Amsterdam, Holandia  Holandia 1:3 1:2 Mecz towarzyski
12. 11 lutego 2009 Graz, Austria  Austria 2:0 2:0 Mecz towarzyski
13. 10 czerwca 2009 Göteborg, Szwecja  Malta 4:0 1:0 El. MŚ 2010
14. 7 czerwca 2011 Sztokholm, Szwecja  Finlandia 5:0 1:0 El. ME 2012
15. 6 września 2011 Serravalle, San Marino  San Marino 5:0 1:0 El. ME 2012
16. 11 października 2011 Sztokholm, Szwecja  Holandia 3:2 1:0 El. ME 2012

Sukcesy

Djurgården

Olympique Lyon

Arsenal

Przypisy

  1. ↑ List of Players under Written Contract Registered Between 01/02/2014 and 28/02/2014. The Football Association. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  2. ↑ Knatten som blev kung. Gefle Dagblad, 18 października 2012. [dostęp 2014-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (szw.).
  3. ↑ Partille IF. Partille IF. [dostęp 2014-04-28]. (szw.).
  4. ↑ Robbie Thomson: Källström: 'Extremely happy in France’. Ligue 1, 19 kwietnia 2011. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  5. ↑ Kim Källström – Player profile. Olympique Lyon. [dostęp 2014-04-28]. (fr.).
  6. ↑ Benjamin Thorén: Kim Källström klar för Djurgården. Sportbladet, 12 grudnia 2001. [dostęp 2014-04-28]. (szw.).
  7. ↑ a b c Kim Källström. UEFA, 22 maja 2012. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  8. ↑ Rovers made to suffer by Swedes. UEFA, 15 sierpnia 2002. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  9. ↑ Djurgarden down Danes. UEFA, 3 października 2002. [dostęp 2014-04-28]. (ang.).
  10. ↑ a b Kim Källström. Stade Rennais Online. [dostęp 2014-04-29]. (fr.).
  11. ↑ a b c d e f g h i j Kim KÄLLSTRÖM. Ligue 1. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  12. ↑ Sweden midfielder Kallstrom joins Lyon. ESPN, 2 czerwca 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  13. ↑ Samuel Stevens: Player profile: Who is Arsenal target Kim Kallstrom?. The Independent, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  14. ↑ Nantes 1-3 Lyon. ESPN, 4 sierpnia 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  15. ↑ Dynamo Kiev 0-3 Lyon. ESPN, 17 października 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  16. ↑ Lyon enjoy repeat performance. UEFA, 14 września 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  17. ↑ Ruthless Roma reach last eight. UEFA, 7 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  18. ↑ Marseille 1-4 Lyon. ESPN, 22 października 2006. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  19. ↑ St Etienne 1-3 Lyon. ESPN, 3 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  20. ↑ Nancy 0-3 Lyon. ESPN, 17 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  21. ↑ John Sinnott: Six-in-a-row Lyon. BBC, 22 kwietnia 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  22. ↑ Lyon 0-1 Bordeaux. L’Équipe, 31 marca 2007. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  23. ↑ Valencia jagar Källström. Sydsvenkan, 19 lipca 2007. [dostęp 2014-04-29]. (szw.).
  24. ↑ Lyon man Kallstrom gets spit ban. FIFA, 16 sierpnia 2007. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (ang.).
  25. ↑ Lyon 3-0 Lens. ESPN, 29 września 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  26. ↑ Bordeaux 1-3 Lyon. ESPN, 7 października 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  27. ↑ Improving Lyon resist Stuttgart revival. UEFA, 8 listopada 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  28. ↑ Chris Bevan: Man Utd 1-0 Lyon (agg 2-1). BBC, 4 marca 2008. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  29. ↑ Lyon 5-0 Strasbourg. ESPN, 2 grudnia 2007. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  30. ↑ Lyon clinch seventh straight French crown. CNN, 17 maja 2008. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  31. ↑ Lyon 1-0 Paris-SG. L’Équipe, 24 maja 2008. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  32. ↑ Ben Lyttleton: Lyon get by with a little help from a little friend. The Guardian, 17 listopada 2008. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  33. ↑ Lyon 1-1 Rennes. ESPN, 1 marca 2009. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  34. ↑ Ben Lyttleton: Bordeaux claim Ligue 1 title to justify faith in Laurent Blanc. The Guardian, 1 czerwca 2009. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  35. ↑ Lens 0-2 Lyon. ESPN, 3 października 2009. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  36. ↑ Lorient 1-3 Lyon. ESPN, 20 stycznia 2010. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  37. ↑ Valenciennes 2-2 Lyon. ESPN, 8 maja 2010. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  38. ↑ Didier Deschamps hails Marseille’s ‘extraordinary’ Ligue 1 title win. The Guardian, 6 maja 2010. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  39. ↑ Lyon manager frustrated after 5-5 draw with Marseille. The Guardian, 9 listopada 2009. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  40. ↑ Jonathan Stevenson: Bordeaux 1 – 0 Lyon (agg 2 – 3). BBC, 7 kwietnia 2010. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  41. ↑ Debrecen floored by early Lyon blitz. UEFA, 29 września 2009. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  42. ↑ Nicolas Lagavardan: L1 : le PSG refroidit l’OM, Lyon à réaction, Saint-Etienne au frigo. TOP Mercato, 8 listopada 2010. [dostęp 2014-04-30]. (fr.).
  43. ↑ L’incontournable Kim Källström. Olympique Lyon, 26 września 2011. [dostęp 2014-04-30]. (fr.).
  44. ↑ Lille creep back on top after Lyon draw. UEFA, 27 lutego 2011. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  45. ↑ PSG 1-3 OL. Paris Saint-Germain, 21 marca 2012. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  46. ↑ GFCO Ajaccio 0-4 Lyon. L’Équipe, 10 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 grudnia 2013)]. (fr.).
  47. ↑ Lyon 1-0 Quevilly. L’Équipe, 28 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  48. ↑ Lyon 2-1 Lille. L’Équipe, 11 stycznia 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (fr.).
  49. ↑ Marseille bat Lyon 1-0, remporte la Coupe de la Ligue... et sauve sa saison. Le Parisien, 14 kwietnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. (fr.).
  50. ↑ Kim Källström and OL. Olympique Lyon, 2 sierpnia 2012. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  51. ↑ «СПАРТАК» И «ЛИОН» ДОСТИГЛИ ДОГОВОРЁННОСТИ О ПЕРЕХОДЕ ЧЕЛЬСТРЁМА. Spartak Moskwa, 28 lipca 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ros.).
  52. ↑ Winner of the Trophée des Champions in New York. Summer 2012 trading window. New sponsors and renewal of sponsorship agreements. Olympique Lyon, 10 września 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  53. ↑ ПЕРВАЯ НИЧЬЯ В ЧЕМПИОНАТЕ. Spartak Moskwa, 15 września 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ros.).
  54. ↑ ВОЛЕВАЯ ПОБЕДА В ПЕРМИ. Spartak Moskwa, 29 września 2012. [dostęp 2014-04-29]. (ros.).
  55. ↑ Celtic 2-1 Spartak Moscow: Kris Commons spot kick sees Celts into last 16. Scottish Television, 5 grudnia 2012. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 kwietnia 2014)]. (ang.).
  56. ↑ Club agrees loan move for Kim Kallstrom. Arsenal, 31 stycznia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  57. ↑ Kim Kallstrom: Arsenal signing injured back in beach game. BBC, 1 lutego 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  58. ↑ Che Thomas: PICTURES: Swedish star finally makes Arsenal debut. HITC Sport, 25 marca 2014. [dostęp 2014-04-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2014)]. (ang.).
  59. ↑ Phil McNulty: Wigan 1-1 Arsenal. BBC, 12 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  60. ↑ Pete Oliver: Arsenal 3-1 West Ham. BBC, 15 kwietnia 2014. [dostęp 2014-04-29]. (ang.).
  61. ↑ Sweden squad. BBC, 3 czerwca 2004. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  62. ↑ Sweden World Cup Squad 2006. 1800-WorldCup.com. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  63. ↑ Sweden Euro 2008 Squad. Soccerlens, 31 maja 2008. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  64. ↑ Sweden 3-2 Netherlands. UEFA, 11 października 2011. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).
  65. ↑ Germany 4-4 Sweden. FIFA, 16 października 2012. [dostęp 2014-04-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 maja 2014)]. (ang.).
  66. ↑ Gabrielle Marcotti: Euro 2012 Preview: Sweden. Sports Illustrated, 6 czerwca 2012. [dostęp 2014-04-30]. (ang.).

Bibliografia

  • Kim Källström. arsenal.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-29)]. na oficjalnej stronie Arsenalu (ang.)
  • Kim Källström. premierleague.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-30)]. na oficjalnej stronie Premier League (ang.)
  • Kim Källström, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-26] .
  • Kim Källström w bazie Soccerbase (ang.)
  • Kim Källström w bazie National Football Teams (ang.)
  • p
  • d
  • e
Składy reprezentacji Szwecji
Encyklopedia internetowa (osoba):