Me’ir Szitrit

Me’ir Szitrit
‏מאיר שטרית‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1948
Safi

Minister spraw wewnętrznych
w rządzie Ehuda Olmerta
Okres

od 4 lipca 2007
do 31 marca 2009

Przynależność polityczna

Kadima

Poprzednik

Roni Bar-On

Następca

Eli Jiszaj

Minister budownictwa i mieszkalnictwa
w rządzie Ehuda Olmerta
Okres

od 4 maja 2006
do 4 lipca 2007

Przynależność polityczna

Kadima

Następca

Ze’ew Bojm

Multimedia w Wikimedia Commons

Me’ir Szitrit (hebr. מאיר שטרית, ang. Meir Sheetrit ur. 1948) – izraelski polityk, członek Knesetu, minister w rządach Ehuda Olmerta.

Życiorys

Urodził się w Maroku, ale jego rodzina wyemigrowała w 1957 roku do Izraela. Rozpoczął swoją polityczną karierę w 1974 roku, kiedy został wybrany burmistrzem miasta Jawne. Zajmował te stanowisko do 1987 roku. Po raz pierwszy wszedł do Knesetu z ramienia partii Likud w 1981 roku i zasiadał w nim do 1988 roku oraz od 1992. W 1988 roku został wybrany na stanowisko skarbnika Agencji Żydowskiej i sprawował swoje funkcje do 1992 roku.

W 1996 roku Szitrit został przewodniczącym frakcji parlamentarnej Likudu w Knesecie, a w 1999 roku został powołany przez premiera Binjamina Netanjahu na stanowisko ministra finansów. W 2001 roku został ministrem sprawiedliwości, do 2004 był ministrem transportu, a do 2006 ministrem edukacji, kultury i sportu.

Wraz z utworzeniem przez Ariela Szarona nowej partii, Kadimy, opuścił Likud i wstąpił do tego ugrupowania. Dostał się do siedemnastego Kneesetu z listy tej partii. Po wyborach w 2006 roku został ministrem budownictwa i konstrukcji w rządzie Ehuda Olmerta. Był szefem tego resortu do lipca 2007 roku, kiedy został ministrem spraw wewnętrznych. Od 23 sierpnia do 29 listopada 2006 pełnił również obowiązki ministra sprawiedliwości po rezygnacji z tej funkcji Chajjima Ramona (oskarżonego o molestowanie seksualne). Zastąpiła go na tym stanowisku wicepremier Cippi Liwni (która jednocześnie sprawowała funkcję ministra spraw zagranicznych).

30 lipca 2008 roku premier Olmert zakomunikował, że nie będzie się ubiegał o kolejną kadencję na stanowisku przewodniczącego partii[1]. Swoje kandydatury w wewnątrzpartyjnych wyborach, zgłosili za to: Cipi Liwni, Sza’ul Mofaz, Awi Dichter i Me’ir Szitrit[2]. 17 września 2008 nową przewodniczącą partii została wybrana Cipi Liwni, która otrzymała 43,1% głosów. Drugi, Szaul Mofaz, zapewnił sobie 42% głosów. W wewnątrzpatyjnych wyborach wzięło udział 55% członków partii, a Liwni zwyciężyła przewagą tylko 431 głosów (1,1%)[3]. Szitrita poparło jedynie 8,5% głosujących. 18 września 2008 uznał wyniki wyborów, dzwoniąc do Liwni z gratulacjami, pomimo tego, że jego prawnik Jehuda Weinstein dwukrotnie składał w tej sprawie protesty[4].

3 grudnia 2012 znalazł się w grupie secesjonistów z Kadimy (Cippi Liwni, Rachel Adatto, Jo’el Chason, Szelomo Mola, Robert Tiwjajew, Madżalli Wahbi i Orit Zu’arec), którzy utworzyli nową partię Ruch pod przywództwem Cippi Liwni[5].

Szitrit ukończył studia ze spraw publicznych na uniwersytecie Bar-Ilana. Jest żonaty i ma dwójkę dzieci.

Przypisy

  1. Jillian York: Israel: Olmet to Resign Following Kadima Party. Global Voices Online, 31 lipca 2008. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).
  2. Hillel Fendel: Kadima Primaries: HaNegbi Supports Livni. Arutz Sheva, 13 sierpnia 2008. [dostęp 2008-08-31]. (ang.).
  3. Victorious Livni: I will approach this job with 'great reverence'. Haaretz, 17 września 2008. [dostęp 2008-09-18]. (ang.).
  4. Livni’s major rival Mofaz accepts Kadima primary’s result. xinhuanet.com, 11 listopada 2008. (ang.).
  5. Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-06-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Me’ir Szitrit (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  • p
  • d
  • e
Ministrowie spraw wewnętrznych Izraela

Godło Izraela

  • p
  • d
  • e
Ministrowie finansów Izraela

Godło Izraela

  • p
  • d
  • e
Ministrowie sprawiedliwości Izraela

Godło Izraela

  • p
  • d
  • e
Ministrowie transportu Izraela

Godło Izraela

  • p
  • d
  • e
Ministrowie edukacji Izraela

Godło Izraela

  • p
  • d
  • e
Ministrowie budownictwa Izraela

Godło Izraela

  • p
  • d
  • e
Premier
Wicepremierzy[A]
Ministrowie[A]
Wiceministrowie[B]
Późniejsi
członkowie rządu
ministrowie
wiceministrowie
  1. a b w dniu zaprzysiężenia
  2. od pierwszych dni działania rządu
  3. następnie minister
  • p
  • d
  • e
Premier
Wicepremierzy1
Ministrowie1
Wiceministrowie1
Późniejsi
członkowie rządu
  • 1 – w dniu zaprzysiężenia
  • p
  • d
  • e
Premier
Wicepremierzy[B]
Ministrowie[B]
Wiceministrowie[C]
Późniejsi
członkowie rządu
wicepremier[E]
ministrowie
wiceministrowie
  1. minister, p.o. premiera, od I 2006 de facto, a od IV 2006 formalnie, tymczasowy premier (z uwagi na chorobę Szarona)
  2. a b w dniu zaprzysiężenia
  3. od pierwszych dni działania rządu
  4. a b c następnie minister
  5. jako Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister
  • p
  • d
  • e
Premier
Wicepremierzy[B]
Ministrowie[B]
Późniejsi
członkowie rządu
wicepremierzy
ministrowie
wiceministrowie
  1. minister, p.o. premiera
  2. a b w dniu zaprzysiężenia
  3. jako Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister
  4. od VII 2007 również wicepremier (Vice Prime Minister)
Kontrola autorytatywna (osoba):