Jicchak Herzog

Jicchak Herzog, 2023

Data i miejsce urodzenia

22 września 1960
Tel Awiw

11. Prezydent Izraela

Okres

od 7 lipca 2021

Przynależność polityczna

bezpartyjny

Poprzednik

Re’uwen Riwlin

Minister opieki społecznej
w rządzie Ehuda Olmerta oraz w rządzie Binjamina Netanjahu

Okres

od 21 marca 2007
do 17 stycznia 2011

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Ehud Olmert

Następca

Mosze Kachlon

Minister turystyki
w rządzie Ehuda Olmerta

Okres

od 4 maja 2006
do 21 marca 2007

Przynależność polityczna

Partia Pracy

Poprzednik

Awraham Hirszson

Następca

Jicchak Aharonowicz

Multimedia w Wikimedia Commons

Jicchak Herzog, Icchak Herzog, Izaak Herzog (hebr. יצחק הרצוג; ur. 22 września 1960 w Tel Awiwie) – izraelski polityk i prawnik. W 2005 minister budownictwa i mieszkalnictwa, w latach 2006–2007 minister turystyki, w latach 2007–2009 minister ds. Diaspory i walki z antysemityzmem, w latach 2007–2011 minister opieki społecznej. W latach 2013–2017 przewodniczący Izraelskiej Partii Pracy, w latach 2014–2018 przewodniczący Unii Syjonistycznej, w latach 2003–2018 poseł do Knesetu, w czerwcu 2021 wybrany na prezydenta Izraela^[1].

Życiorys

Jest synem byłego prezydenta Izraela, Chaima Herzoga i jego żony Aury. Urodził się w Tel Awiwie. Studiował prawo na Uniwersytecie Telawiwskim i Cornella.

W 1999 roku został wybrany do Knesetu z listy Partii Pracy, był sekretarzem rządu Ehuda Baraka do 2001. W 1999 roku był zamieszany w aferę tzw. Amutot Barak – skandal z podejrzeniami o naruszenie prawa o finansowaniu partii. Jednak prokurator generalny umorzył śledztwo przeciwko Herzogowi z powodu braku dowodów.

W latach 2000–2003 był prezesem Izraelskiego Urzędu Antynarkotykowego. Znalazł się w Knesecie również po wyborach w 2003 roku i został ministrem budownictwa w gabinecie koalicyjnym Ariela Szarona, do którego weszła również Partia Pracy. 23 listopada 2005 zrezygnował ze stanowiska rządowego wraz z innymi kolegami partyjnymi. Po wyborach w 2006 roku (był nr 2 na liście partyjnej), od 4 maja 2006 do 21 marca 2007 był ministrem turystyki.

Po wyborach w 2009 roku, w wyniku których lider Likudu Binjamin Netanjahu utworzył koalicję rządową, Herzog wszedł 31 marca 2009 w skład gabinetu jako minister opieki społecznej^[2].

Był prezesem Izraelsko-Australijskiego Stowarzyszenia Parlamentarnego.

W czerwcu 2018 został wybrany na przewodniczącego Agencji Żydowskiej^[3]. 31 lipca 2018 zrezygnował z zasiadania w parlamencie, mandat po nim objął Robert Tiwjajew^[4].

2 czerwca 2021 został wybrany przez Kneset na prezydenta Izraela^[1]. Urząd rozpoczął 7 lipca 2021^[5]. W sierpniu jego starszy brat Micha’el został ambasadorem w Stanach Zjednoczonych^[6]

Przypisy

↑ ^a ^b Poszedł w ślady ojca. Izrael ma nowego prezydenta [online], TVN24 [dostęp 2021-06-02] (pol.).
↑ Eighteenth Knesset: Government 32. [dostęp 2009-04-03]. (ang.).
↑ Isaac Herzog. jewishagency.org. [dostęp 2019-05-03]. (ang.).
↑ Members of the Twentieth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2015-12-27].
↑ Herzog takes office as Israel’s 11th president, warns of dangers of polarization. timesofisrael.com, 7 lipca 2021. [dostęp 2021-07-09].
↑ Michael ‘Mike’ Herzog, president’s brother, is new US ambassador pick. jpost.com. [dostęp 2021-09-15]. (ang.).

Bibliografia

Jicchak Herzog (ang.) – profil na stronie Knesetu.

Prezydenci Izraela

Chaim Weizman (1949–1952)
Jicchak Ben Cewi (1952–1963)
Zalman Szazar (1963–1973)
Efraim Kacir (1973–1978)
Icchak Nawon (1978–1983)
Chaim Herzog (1983–1993)
Ezer Weizman (1993–2000)
Mosze Kacaw (2000–2007)
Szimon Peres (2007–2014)
Re’uwen Riwlin (2014–2021)
Jicchak Herzog (od 2021)

Szefowie państw i rządów Azji

Szefowie państw

Prezydent lub władca pełni równocześnie
funkcję szefa rządu

Prezydent lub władca, który nie pełni równocześnie
funkcji szefa rządu

Szefowie państw
nieuznawanych

Szefowie rządów

Szefowie rządów
państw nieuznawanych

↑ ^a ^b Republika Chińska (Tajwan) jest uznawana przez 11 państw członkowskich ONZ oraz Stolicę Apostolską.

Dyrektorzy generalni Agencji Żydowskiej

Arthur Ruppin (1933–1935)
Dawid Ben Gurion (1935–1948)
Berl Locker (1948–1956)
Zalman Szazar (1956–1961)
Mosze Szaret (1961–1965)
Arje Lous Pinkus (1965–1973)
Pinchas Sapir (1974–1975)
Josef Almogi (1975–1978)
Arje Dolchin (1978–1987)
Simcha Dinic (1987–1994)
Awraham Burg (1995–1999)
Salaj Meridor (1999–2005)
Ze’ew Bielski (2005–2009)
Natan Szaranski (2009–2018)
Jicchak Herzog (od 2018)

Ministrowie opieki społecznej Izraela

Izaak Meir Lewin (1948–1952)
Chajjim Mosze Szapira (1952–1958)
Perec Naftali (1959)
Josef Burg (1959–1970)
Micha’el Chazani (1970–1974)
Wiktor Szem-Tow (1974)
Micha’el Chazani (1974–1975)
Icchak Rabin (1975)
Josef Burg (1975)
Zewulun Hammer (1975–1976)
Mosze Baram (1976–1977)
Menachem Begin (1977)
Jisra’el Kac (1977–1981)
Aharon Abuchacira (1981–1982)
Aharon Uzan (1982–1984)
Mosze Kacaw (1984–1988)
Icchak Szamir (1988–1990)
Roni Milo (1990–1990)
Icchak Szamir (1990–1992)
Icchak Rabin (1992)
Ora Namir (1992–1996)
Eli Jiszaj (1996–2000)
Ra’anan Kohen (2000–2001)
Szelomo Benizri (2001–2002)
Ariel Szaron (2002)
Szelomo Benizri (2002–2003)
Zewulun Orlew (2003–2004)
Ehud Olmert (2006–2007)
Jicchak Herzog (2007–2011)
Mosze Kachlon (2011–2013)
Me’ir Kohen (2013–2014)
Chajjim Kac (2015-2019)
Ofir Akunis (2020-2020)
Icik Szmuli (2020-2021)
Beni Ganc (2021-2021)
Me’ir Kohen (2021-2022)
Ja’akow Margi (od 2022)

Ministrowie budownictwa Izraela

Gijjora Joseftal (1961–1962)
Josef Almogi (1962–1965)
Lewi Eszkol (1965–1966)
Mordechaj Bentow (1966–1969)
Ze’ew Szerf (1969–1974)
Jehoszua Rabinowic (1974)
Awraham Ofer (1974–1977)
Szelomo Rosen (1977)
Gidon Patt (1977–1979)
Dawid Lewi (1979–1990)
Ariel Szaron (1990–1992)
Binjamin Ben Eli’ezer (1992–1996)
Binjamin Netanjahu (1996–1999)
Jicchak Lewi (1999–2000)
Binjamin Ben Eli’ezer (2000–2001)
Natan Szaranski (2001–2003)
Efi Ejtam (2003–2004)
Cippi Liwni (2004–2005)
Jicchak Herzog (2005)
Ze’ew Bojm (2006)
Me’ir Szitrit (2006–2007)
Ze’ew Bojm (2007–2009)
Ari’el Ati’as (2009–2013)
Uri Ari’el (2013–2015)
Jo’aw Galant (2015–2019)
Jifat Szasza-Bitton (2019–2020)
Ja’akow Litzman (2020)
Jicchak Kohen (2020)
Ze’ew Elkin (od 2021)

Ministrowie turystyki Izraela

Akiwa Gowrin (1964–1966)
Mosze Kol (1966–1977)
Gidon Patt (1981)
Awraham Szarir (1981–1988)
Gidon Patt (1988–1992)
Uzzi Baram (1992–1996)
Mosze Kacaw (1996–1999)
Ehud Barak (1999)
Amnon Lipkin-Szachak (1999–2001)
Rechawam Ze’ewi (2001)
Binjamin Elon (2001–2002)
Jicchak Lewi (2002–2003)
Binjamin Elon (2003–2004)
Gidon Ezra (2004–2005)
Awraham Hirszson (2005–2006)
Jicchak Herzog (2006–2007)
Jicchak Aharonowicz (2007–2008)
Ruchama Awraham (2008–2009)
Stas Misieżnikow (2009–2013)
Uzzi Landau (2013–2015)
Jariw Lewin (od 2015)

Trzydziesty rząd Izraela (2003–2006)

Premier

Wicepremierzy^[B]

Ministrowie^[B]

Wiceministrowie^[C]

Ze’ew Bojm^[D]
Ja’akow Edri^[D]
Wiktor Brailowski^[D]
Cewi Hendel
Micha’el Racon

Późniejsi
członkowie rządu

wicepremier^[E]	Szimon Peres
ministrowie	Mattan Wilnaj Dalja Icik Awraham Hirszson Jicchak Herzog Natan Szaranski Binjamin Ben Eli’ezer Roni Bar-On Ilan Szalgi Szalom Simchon Ofir Pines-Paz Zewulun Orlew Chajjim Ramon
wiceministrowie	Jicchak Lewi Madżalli Wahbi Gila Gamli’el Eli Ben-Menachem Micha’el Melchior Marina Solodkin Eli Aflalo Ruchama Awraham Orit Noked Szemu’el Halpert Awraham Rawic

↑ minister, p.o. premiera, od I 2006 de facto, a od IV 2006 formalnie, tymczasowy premier (z uwagi na chorobę Szarona)
↑ ^a ^b w dniu zaprzysiężenia
↑ od pierwszych dni działania rządu
↑ ^a ^b ^c następnie minister
↑ jako Vice Prime Minister, a nie Deputy Prime Minister

Trzydziesty pierwszy rząd Izraela (2006–2009)

Premier

Wicepremierzy^[B]

Ministrowie^[B]

Późniejsi
członkowie rządu

wicepremierzy	Awigdor Lieberman Ehud Barak
ministrowie	Eli Aflalo Danijjel Friedmann Raleb Madżadele Jicchak Aharonowicz Ruchama Awraham
wiceministrowie	Efrajim Sneh Mattan Wilnaj Madżalli Wahbi