Meus
Meus – wielkanocny zwyczaj praktykowany w Wielką Niedzielę w Wielopolu Skrzyńskim w województwie podkarpackim.
Zwyczaj pochodzi z XVII wieku. Według legendy tradycja meusu nawiązuje do powrotu króla Jana III Sobieskiego spod Wiednia, który miał ofiarować mieszkańcom Wielopola zdobyty bęben turecki. W Wielką Sobotę o północy straż Grobu Pańskiego przy wtórze bębna obchodzi dookoła kościół, a następnie udaje się do wsi budząc mieszkańców na mszę rezurekcyjną. Właściwy pochód rozpoczyna się w środku dnia w Niedzielę Wielkanocną. Pochód rozpoczyna się spod kościoła; towarzyszy mu bicie w bęben. Następnie przechodzi pod znajdującą się w Wielopolu figurę św. Jana Nepomucena, pochód kończy się na cmentarzu cholerycznym[1]. Wykonywane są tam pieśni religijne za zmarłych[2], zgodnie z tradycją każdy uczestnik pochodu powinien uderzyć w bęben. Dźwięk bicia w bęben ma symbolizować odgłos pękania skał i trzęsienia ziemi w czasie zmartwychwstania[3].
Zobacz też
- Tarabanienie
- barabanienie
Przypisy
- ↑ 1r, MEUS - 2019 [online], Gmina Wielopole Skrzyńskie [dostęp 2023-04-05] (pol.).
- ↑ Meus w Wielopolu ma się dobrze. Ponad sto osób maszerowało z bębnem. ZDJĘCIA - Tygodnik Reporter Gazeta - Ropczyce, Sędziszów [online], reportergazeta.pl, 17 kwietnia 2022 [dostęp 2023-04-05] (pol.).
- ↑ WIELKANOCNE BĘBNIENIE W WIELOPOLU SKRZYŃSKIM [online], Muzeum Etnograficzne w Rzeszowie [dostęp 2023-04-05] (pol.).
- p
- d
- e
Cykl paschalny i Zmartwychwstanie Pańskie
| Chrześcijaństwo zachodnie |
| ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Chrześcijaństwo wschodnie |
| ||||||||||||||||||||||||
| Postacie folklorystyczne | |||||||||||||||||||||||||
| Zwyczaje polskie |
| ||||||||||||||||||||||||
| Zwyczaje międzynarodowe |
| ||||||||||||||||||||||||
| Atrybuty |
|
