Pałac Ogińskich w Grodnie

Pałac Ogińskich w Grodnie
Ilustracja
Pałac Ogińskich na Targu Siennym w 1903 roku
Państwo

 ZSRR

Miejscowość

Grodno

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

klasycyzm

Architekt

Karol Schildhaus

Inwestor

Ogiński

Kondygnacje

2

Ukończenie budowy

1790

Ważniejsze przebudowy

XIX w.

Zniszczono

1941

Pierwszy właściciel

Ogiński

Położenie na mapie Grodna
Mapa konturowa Grodna, w centrum znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Ogińskich”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko lewej krawiędzi znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Ogińskich”
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej znajduje się ikonka pałacu z opisem „Pałac Ogińskich”
Ziemia53°40′35,3″N 23°49′54,5″E/53,676472 23,831806
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac Ogińskich w Grodnie – nieistniejący budynek w Grodnie, który znajdował się przy Rynku Siennym i należał do książąt Ogińskich. Pałac został zbudowany pod koniec XVIII wieku, przebudowany w XIX wieku i zniszczony w 1941 roku podczas II wojny światowej.

Historia

Plac, na którym wybudowano pałac, należał do Kotowiczów, następnie Rukiewiczów, a w 1752 roku kupił go Michał Kazimierz Ogiński[1].

Pod koniec XVIII wieku architekt Karol Schildhaus wybudował na zlecenie księcia Ogińskiego pałac w Grodnie przy ulicy Dziemianowskiej (późniejsza Bonifraterska)[2][3].

Według inwentarza z 1803 r. parter pałacu był murowany a piętro drewniane. Na parterze znajdowały się spiżarnie i klatka schodowa. Na drugim znajdowały się pokoje, łazienki i kuchnie.

Zachowane zdjęcia z początku XX wieku pokazują, że pałac był już wtedy w całości murowany. Był to budynek w stylu klasycyzmu, dwukondygnacyjny, na planie prostokąta, z ryzalitami pośrodku elewacji głównej i dziedzińca oraz wnękami na narożach. Ryzalit na elewacji głównej zakończony był attyką, wejście główne ozdobiono stylizowanym portykiem[4]. Większa część budynku została pokryta dachówką. Główna fasada pałacu wychodziła na nieistniejący obecnie Rynek Sienny. Dziś jest to plac za hotelem „Niemen”.

Galeria

  • Pałac między 1811–1826 rokiem
    Pałac między 1811–1826 rokiem
  • Rysunek z lat 1811–1826
    Rysunek z lat 1811–1826
  • Pałac rzut
    Pałac rzut

Przypisy

  1. Палац Агінскіх на Сенным рынку [online] [dostęp 2022-02-12]  (biał.).
  2. Pawet: Працэсы ўрбанізацыі ў Беларусі: ХІХ - пачатак ХХІ ст. [online], pawet.net [dostęp 2021-01-14] .
  3. Łoza, Stanisław, Architekci i budowniczowie w Polsce, S. Łoza, Warszawa, 1954 ,s.270.
  4. РДГА, ф. 1488, воп. 168, воп. 1, спр. 949

Bibliografia

  • Kvitnitskaya E.D., Specyfika domów mieszkalnych okresu klasycyzmu na Białorusi [w:] Национальное своеобразие зодчества народов СССР (Narodowa osobliwość architektury narodów ZSRR), 1979 (ros.)
  • p
  • d
  • e
Dwory, pałace i zamki na Białorusi
Obwód brzeski
Dwory
  • Duboja
  • Hremiacze
  • Hruszówka
  • Iwacewicze
  • Kobryń
  • Mereczowszczyzna
  • Nacza
  • Piaski
  • Perkowicze
  • Sawejki
  • Zaosie
Pałace
  • Kosów
  • Mańkowicze ∅
  • Mołodów ∅
  • Paulinowo
  • Prużana
  • Albrechtów (Pińsk)
  • Połoneczka
  • Pińsk
  • Porzecze ∅
  • Różana
  • Skoki
  • Wołczyn ∅
  • Wysokie
Zamki
Obwód grodzieński
Dwory
Pałace
Zamki
Obwód homelski
Dwory
Pałace
Zamki
Obwód miński
Dwory
  • Annopol ∅
  • Błoń
  • Dzierżynowo
  • Hołynka ∅
  • Janowicze
  • Kobylnik (Narocz) ∅
  • Kraśniany ∅
  • Lubań
  • Nowe Pole
  • Nowy Dwór
  • Stajki ∅
  • Starzynki
  • Strzałkowo
  • Szemetowszczyzna
  • Ubiel
  • Wiszniew
  • Wołma
Pałace
Zamki
miasto Mińsk
Dwory
Pałace
Zamki
Obwód mohylewski
Dwory
Pałace
Zamki
  • Bychów
  • Hłusk ∅
  • Krzyczew
  • Świsłocz ∅
Obwód witebski
Dwory
Pałace
Zamki