Pismo południowoarabskie

Pismo południowoarabskie - (musnad), abdżad semicki używany do zapisu języków południowoarabskich epigraficznych i wczesnej fazy języka gyyz. Najstarsze inskrypcje pochodzą z X wieku p.n.e., najmłodsze z VIII wieku n.e. Większość inskrypcji pochodzi z Półwyspu Arabskiego, ale teksty zapisane tym alfabetem znaleziono m.in. w Babilonii.

Podobnie jak inne klasyczne pisma semickie (np. alfabet arabski, alfabet aramejski, alfabet hebrajski) nie notuje samogłosek. Wyrazy mogą być rozdzielane pionową kreską. Kierunek pisma to bustrofedon.

Bezpośrednią kontynuacją pisma południowoarabskiego jest pismo etiopskie. Na Półwyspie Arabskim zastąpione alfabetem arabskim[1].

Inskrypcja w języku sabejskim

Znaki i ich transliteracja

h
l
m
q
w
ś
r
b
t
s
k
n
š
f
ʾ
ʿ
g
d
ġ
z
y

Przypisy

  1. Odkryto posąg królowej Saby [online], Wyborcza.pl, 23 marca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-03-24] .
  • p
  • d
  • e
Pisma świata
Alfabetyczne
dwuszeregowe
jednoszeregowe
dwuszeregowe i jednoszeregowe
nielinearne
Spółgłoskowe (abdżady)
Półalfabetyczne
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy)
indyjskie
protopisma i ksenopismo
północne
południowe
inne
Sylabiczne
dalekowschodnie
inne
Logograficzne
bliskowschodnie (mezopotamskie)
bliskowschodnie (egipskie)
dalekowschodnie (sinogramy)
mezoamerykańskie
Nieodczytane (nieznana struktura)
Protopisma
Alfabety fonetyczne
Pseudoalfabety
Zapis liczb
Projekty ideograficzne