Pułk Piechoty im. Giuseppe Garibaldiego

Pułk Piechoty
im. Giuseppe Garibaldiego
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1918

Rozformowanie

1919

Patron

Giuseppe Garibaldi

Tradycje
Kontynuacja

9 psp, 11 psp
51 pp, 53 pp

Organizacja
Rodzaj wojsk

piechota

Pułk Piechoty im. Giuseppe Garibaldiego – oddział piechoty sformowany we Włoszech w 1918 roku, w ramach Armii Polskiej we Francji, z jeńców armii austro-węgierskiej narodowości polskiej.

Polski obóz wojskowy w La Mandria - wręczenie sztandaru pułkowi im. Garibaldiego; 1919 r.

Formowanie i zmiany organizacyjne

W ostatnich dniach grudnia 1918 i na początku stycznia 1919 w obozie La Mandria z Polaków, którzy w walkach na froncie austriacko-włoskim i dostali się do niewoli włoskiej zorganizowano 12 kompanijny pułk piechoty im. Giuseppe Garibaldiego[1]. Pierwszą kompanię a potem I batalion organizował por. Marian Faff[2].

31 stycznia 1919 pułk złożył przysięgę[3], a 13 lutego otrzymał ufundowane przez społeczeństwo włoskie dwie chorągwie − jedną od miasta Mediolanu, drugą od miasta Bergamo. W czasie wręczenia obecny był między innymi włoski generał Michele Eraldo Rho. O uroczystości wręczenia chorągwi obszerne wzmianki zamieściły gazety turyńskie i mediolańskie[4].

22 lutego wysłano pułk do Francji, gdzie został podzielony i wcielony do jednostek armii francuskiej. Bataliony I i II z chorągwią miasta Mediolanu przydzielono do rezerwowego 358 pułku piechoty, a III batalion z chorągwią miasta Bergamo do 299 pułku piechoty. W ciągu kwietnia i maja wcielono do pułku 300 Poznaniaków – jeńców armii niemieckiej, 500 ochotników polskich z Ameryki i transport „królewiaków" –jeńców armii rosyjskiej, oswobodzonych przez Francuzów z niewoli niemieckiej[5]. Po ukończeniu demobilizacji 358 pułku piechoty, pozostali w nim tylko żołnierze polscy i ochotnicy francuscy. Dowództwo pułku objął ppłk armii francuskiej Maurycy Darnault[3].

Żołnierze pułku

Dowódcy pułku
stopień imię i nazwisko okres pełnienia służby kolejne stanowisko
por. Marcin Wachowski XII 1918[1]

Przypisy

Bibliografia

  • Bronisław Prugar-Ketling (red.): Księga chwały piechoty. Warszawa: Departament Piechoty MSWojsk, Warszawa 1937-1939. Reprint: Wydawnictwo Bellona, 1992.
  • Franciszek Goliński: 51 pułk piechoty strzelców kresowych. W: Brzeżany. Jednodniówka akademicka 1927. Inauguracyjne wydawnictwo Polskiego Akademickiego Koła Brzeżańczyków we Lwowie. Lwów: Polskie Akademickie Koło Brzeżańczyków, 1927, s. 24-25.
  • Leon Grzegorz Szuchatowicz: Zarys historii wojennej 53-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Leopold Weber: Zarys historii wojennej 51-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Bartosz Zakrzewski: 18 Dywizja Piechoty WP w wojnie polsko-sowieckiej. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2016. ISBN 978-83-7543-415-6.
  • Leszek Zachuta: 51 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych im. Giuseppe Garibaldiego. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1992, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-85621-10-5.
  • p
  • d
  • e
Piechota Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej
Dywizje piechoty
Rezerwowe
dywizje piechoty
  • 33
  • 35
  • 36
  • 38
  • 39
  • 41
  • 44
  • 45
  • 48
  • 50
  • 55
  • 60
Brygady piechoty
Pułki piechoty
Rezerwowe
i ochotnicze
pułki piechoty
1939
1920
  • 101
  • 159
  • 201
  • 202
  • 205
  • 208
  • 210
  • 214
  • 213
  • 222
  • 223
  • 238
  • 240
  • 257
  • 263
  • 264
  • 362
Bataliony piechoty
Ośrodki zapasowe