Tadeusz Kowalik

Zobacz też: inne znaczenia.

Tadeusz Kowalik

Data i miejsce urodzenia	19 listopada 1926 Kajetanówka w woj. lubelskim
Data i miejsce śmierci	30 lipca 2012 Warszawa
Miejsce spoczynku	Cmentarz Wojskowy na Powązkach
Zawód, zajęcie	ekonomista
Narodowość	polska
Tytuł naukowy	profesor
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski, Instytut Nauk Ekonomicznych przy KC PZPR
Partia	PZPR (1948–1968), NSZZ „Solidarność” (1980–1992), Unia Pracy (1992)
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Kowalik (ur. 19 listopada 1926 w Kajetanówce w pow. lubelskim, zm. 30 lipca 2012 w Warszawie^[1]) – polski ekonomista i działacz społeczny o poglądach socjalistycznych, profesor nauk ekonomicznych.

Życiorys

W 1951 r. ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim oraz ekonomię w Instytucie Nauk Ekonomicznych przy KC PZPR. Tam też obronił pracę doktorską^[2]. Od 1945 do 1946 r. był księgowym, a od 1946 do 1947 r. pełnomocnikiem powiatowym w Wojewódzkim Urzędzie Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk w Gdańsku. Od 1950 do 1951 pracował jako asesor w Sądzie Powiatowym w Warszawie. Od 1963 do 1992 r. był pracownikiem naukowym Instytutu Historii Nauki, Oświaty i Techniki PAN oraz od 1993 Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, od 1997 r. także w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i Zarządzania im. Leona Koźmińskiego, był prorektorem Wyższej Szkoły Społeczno-Ekonomicznej w Warszawie. Wykładał m.in. na uniwersytetach w Toronto, Oksfordzie, New School for Social Research w Nowym Jorku.

Od 1946 do 1948 r. należał do Związku Walki Młodych. W latach 1948–1968 był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1954–1957 wykładowca ekonomii politycznej w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy Komitecie Centralnym PZPR.

Od końca lat 60. czynnie zaangażowany w lewicowy nurt opozycji demokratycznej, współpracownik Komitetu Obrony Robotników. Członek założyciel, wykładowca, członek rady programowej i skarbnik Towarzystwa Kursów Naukowych. 20 sierpnia 1980 roku podpisał apel 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[3]. W sierpniu 1980 członek Komisji Ekspertów przy prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, następnie Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”. W latach 1980–1992 członek NSZZ „Solidarność”. W 1992 r. członek założyciel Unii Pracy. Pod koniec życia bezpartyjny. Był honorowym członkiem Stowarzyszenia Attac Polska^[4].

Był jednym z najbardziej znanych krytyków polskiego modelu transformacji i reform Balcerowicza^[1].

Pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera D 31 rząd tuje, grób nr 9)^[5].

Ordery

6 grudnia 2000 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[6].

W 2001 r. wyróżniony odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”.

31 sierpnia 2006 został odznaczony przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski^[1][7].

Przypisy

Bibliografia

• Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-14)].

Linki zewnętrzne

• Prof. zw. dr hab. Tadeusz Kowalik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2011-04-09] .
• Wystąpienie prof. Tadeusza Kowalika w Trybunale Konstytucyjnym, 2010 NowyObywatel.pl [dostęp 2012-07-31]
• Wprowadzenie prof. T. Kowalika do książki Róża Luksemburg. Teoria akumulacji i imperializmu. praktykateoretyczna.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-21)].