Temazepam

Temazepam

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) 7-chloro-3-hydroksy-1-metylo-5-fenylo-2,3-dihydro-1H-1,4-benzodiazepin-2-on Inne nazwy i oznaczenia farm. Temazepamum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C16H13ClN2O2
Masa molowa	300,74 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały drobnokrystaliczny proszek
Identyfikacja
Numer CAS	846-50-4
PubChem	5391
DrugBank	DB00231
SMILES CN1C2=C(C=C(Cl)C=C2)C(=NC(O)C1=O)C1=CC=CC=C1
InChI InChI=1S/C16H13ClN2O2/c1-19-13-8-7-11(17)9-12(13)14(18-15(20)16(19)21)10-5-3-2-4-6-10/h2-9,15,20H,1H3 InChIKey SEQDDYPDSLOBDC-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie 164 mg/l w innych rozpuszczalnikach łatwo rozpuszczalny w chlorku metylenu, dość trudno w etanolu Temperatura topnienia 159–160 °C[1] Temperatura wrzenia 550 °C Kwasowość (pKa) 11,84
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P brak zwrotów P Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Szkodliwy (Xn) Zwroty R R22 Zwroty S brak zwrotów S NFPA 704 Na podstawie podanego źródła 0 1 0   Temperatura zapłonu 286 °C[1] Numer RTECS DF1225000 Dawka śmiertelna LD50 370 mg/kg m.c. (mysz, doustnie)[2]
Podobne związki
Podobne związki	lormetazepam
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	N05 CD07
Legalność w Polsce	substancja psychotropowa grupy IV-P
Stosowanie w ciąży	kategoria X
Farmakokinetyka Działanie przeciwlękowe, nasenne Biodostępność 96% Okres półtrwania 10-20h Metabolizm wątrobowy Wydalanie 80% z moczem, 12% z kałem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie, dożylnie, domięśniowo, wziewnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Temazepam – organiczny związek chemiczny, pochodna 1,4-benzodiazepiny, krótko działający lek psychotropowy o działaniu nasennym, uspokajającym oraz słabszym przeciwdrgawkowym i rozluźniającym napięcie mięśniowe, znajdujący zastosowanie także w dysforii w padaczce.

Temazepam został pierwszy raz zsyntetyzowany w 1964 roku, natomiast do lecznictwa wprowadzony pod nazwą handlową Restoril w 1969 roku.^{[potrzebny przypis]}

Działanie

Temazepam działa przeciwlękowo i nasennie przez pobudzanie receptorów benzodiazepinowych. W konsekwencji, poprzez nasilenie działania GABA, następuje otwarcie sprzężonych z receptorem GABA_A kanałów chlorkowych co w ostateczności skutkuje przechodzeniem jonów chlorkowych do wnętrza neuronów, ich hiperpolaryzację i zahamowanie aktywności^[3].

Wskazania do stosowania

Doraźnie i krótkotrwale:

• w leczeniu ciężkich zaburzeń snu w przypadkach, gdy bezsenność powoduje znacznie nasilone wyczerpanie u pacjenta
• w premedykacji (przygotowanie do zabiegów chirurgicznych i uciążliwych badań diagnostycznych)

Stany napięcia i niepokoju związane z problemami dnia codziennego nie są wskazaniem do stosowania leku.

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na benzodiazepiny
• ciężka niewydolność oddechowa
• zespół bezdechu nocnego
• ciężka niewydolność wątroby
• Myasthenia gravis
• zatrucie alkoholem lub lekami działającymi hamująco na ośrodkowy układ nerwowy
• wiek pacjenta poniżej 18 roku życia.

Środki ostrożności

1. Przed rozpoczęciem leczenia należy określić przyczynę bezsenności.
2. Podczas leczenia może rozwinąć się psychiczne i fizyczne uzależnienie – szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z uzależnieniem od alkoholu, narkotyków lub innych leków w wywiadzie.
3. Regularne stosowanie temazepamu może prowadzić do rozwoju tolerancji.
4. Po zakończeniu leczenia preparatem może pojawić się tzw. bezsenność z odbicia (nawrót objawów o większym nasileniu).
5. Ze względu na ryzyko wstąpienia niepamięci następczej należy zapewnić pacjentowi 7-8 h nieprzerwanego snu po zażyciu leku.
6. Jedyny preparat zarejestrowany w Polsce^[4] zawiera laktozę – nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
7. Preparatu nie należy stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią. U dzieci matek, które długotrwale przyjmowały benzodiazepiny w ostatnim okresie ciąży, może wystąpić uzależnienie fizyczne oraz ryzyko wystąpienia objawów odstawiennych w okresie po urodzeniu.
8. Lek może osłabiać zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługi maszyn, pacjenci powinni unikać tych czynności w trakcie leczenia i 3 dni po jego zakończeniu.
9. Preparatu nie należy stosować jako jedynego leku w leczeniu depresji lub lęku związanego z depresją (zwiększone ryzyko prób samobójczych).
10. W trakcie leczenia oraz przez 3 dni po jego zakończeniu nie należy pić alkoholu.

Interakcje

Opioidowe leki przeciwbólowe, inhibitory MAO, leki przeciwdrgawkowe, anestetyki, leki nasenne, leki psychotropowe, leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, leki hipotensyjne o działaniu ośrodkowym oraz alkohol nasilają depresyjny wpływ temazepamu na ośrodkowy układ nerwowy.

Działania niepożądane

• senność, spowolnienie reakcji
• osłabienie mięśni, ataksja
• zamazane widzenie
• nudności, dolegliwości żołądkowe
• uczucie suchości w jamie ustnej.

Podczas leczenia może rozwinąć się psychiczne i fizyczne uzależnienie. Przerwanie leczenia może wywołać zespół abstynencyjny: ból głowy, ból mięśni, zwiększony lęk, napięcie, niepokój, dezorientacja, drażliwość; w ciężkich przypadkach: derealizacja, depersonalizacja, nadwrażliwość na dźwięki, światło, hałas, kontakt fizyczny, uczucie drętwienia i mrowienia kończyn, omamy, napady padaczkowe. Po przerwaniu leczenia może też wystąpić nasilenie bezsenności "z odbicia". Podczas terapii może ujawnić się wcześniej istniejąca niezdiagnozowana depresja.

Dawkowanie

Dawkę leku i czas podawania należy ustalać indywidualnie, należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie jak najkrótszy czas. Temazepamu nie powinno się podawać dłużej 4 tygodnie wliczając w to okres stopniowego odstawiania leku.

Zaburzenia snu: zwykle 10–20 mg podawane 30min przed snem, w razie braku odpowiedzi na lek dawkę można zwiększyć do 40 mg na dobę.
Premedykacja: zwykle 20–40 mg w dawce jednorazowej 30–60min przed planowanym zabiegiem.

Przedawkowanie

Podobnie, jak w przypadku innych benzodiazepin, celowe lub przypadkowe przedawkowanie temazepamu rzadko może stanowić zagrożenie dla życia, z wyjątkiem przypadków, gdy został on zażyty jednocześnie ze środkami hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego (w tym z alkoholem).

Do częstych objawów przedawkowania należą: senność, zaburzenia koordynacji, zaburzenia mowy oraz ataksja i depresja oddechowa. Po doustnym przyjęciu większych ilości leku wskazane jest jak najszybsze wykonanie płukania żołądka lub podanie węgla aktywnego aby zapobiec dalszemu wchłanianiu leku. W przypadku silnego zahamowania czynności ośrodka oddechowego można rozważyć podanie flumazenilu, który jest antagonistą receptora benzodiazepinowego. Flumazenil może być stosowany jedynie pod ścisłym nadzorem medycznym ze względu na krótki okres półtrwania i możliwość nawrotu objawów przedawkowania oraz działaniu wywołującym drgawki.

Preparaty

Dostępny w Polsce preparat prosty^[4]:

• Signopam (Tarchomińskie Zakłady Farmaceutyczne „Polfa” SA) – tabletki 10 mg, 20szt.

Preparat jest produkowany od 1977 roku^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Signopam – Charakterystyka produktu leczniczego. [dostęp 2012-01-03]. (pol.).
• Pharmindex: kompendium leków. Warszawa: CMP Medica Poland, 2012, s. 1295. ISBN 978-83-62078-04-2.
• Małgorzata Rzewuska: Leczenie zaburzeń psychicznych. Wyd. 3. Warszawa: PZWL, 2006. ISBN 83-200-3354-3.brak strony w książce