An-22
An-22 | |||
Dane podstawowe | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Producent | Antonow | ||
Typ | samolot transportowy | ||
Konstrukcja | metalowa | ||
Załoga | 5–6 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 27 lutego 1965 | ||
Lata produkcji | 1965–1975 | ||
Liczba egz. | 68 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 4 x Kuzniecow NK-12MA | ||
Moc | 4 × 11 030 kW (15 000 KM) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 64,4 m | ||
Długość | 57,3 m[1] | ||
Wysokość | 12,53 m | ||
Powierzchnia nośna | 345 m² | ||
Masa | |||
Własna | 118 727 kg[1] | ||
Startowa | 205 000 kg | ||
Paliwa | 96 000 kg[1] | ||
Zapas paliwa | 127 000 l[1] | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 608 km/h[1] | ||
Pułap praktyczny | 8000 m[1] | ||
Zasięg | 3 100 km (z ładunkiem) | ||
Rozbieg | 1460 m[1] | ||
Dobieg | 1040 m[1] | ||
Dane operacyjne | |||
Użytkownicy | |||
ZSRR / Rosja, Ukraina | |||
Rzuty | |||
|
An-22 (ros. Aн-22, Антей – „Antei”) – radziecki samolot transportowy zaprojektowany w biurze konstrukcyjnym Olega Antonowa. W kodzie NATO otrzymał oznaczenie Cock.
Samolot przewidziany do transportu wojska i ładunków oraz poszukiwania złóż minerałów. Wyposażony w silniki turbośmigłowe Kuzniecow NK-12, które napędzały również samoloty Tu-95 i Tu-142 z rodziny samolotów bombardujących i patrolujących. NK-12 był najpotężniejszym wówczas używanym turbinowym silnikiem śmigłowym. Pierwszy lot samolotu miał miejsce 27 lutego 1965 roku. Pierwszy publiczny pokaz odbył się podczas Międzynarodowych Pokazów Lotniczych w Paryżu rok później. W swoim czasie An-22 był największym samolotem transportowym na świecie. W roku 1970 uległ katastrofie samolot An-22 z żywnością i sprzętem przeznaczonym do pomocy dla Peru po trzęsieniu ziemi. W 1975 roku produkcja została zakończona. Wyprodukowano 68 maszyn[2].
Konstrukcja
Samolot został zaprojektowany jako strategiczna maszyna przystosowana do operowania z krótkich lądowisk. Zmiana ciśnienia w oponach dawała możliwość startu z nieutwardzonych lądowisk. Wysoko umieszczone skrzydła umożliwiły skonstruowanie ogromnej przestrzeni ładunkowej mierzącej 33 metry długości oraz 639 m³ objętości. Oddzielona hermetyzowana kabina pozwalała na zmieszczenie od 5 do 8 członków załogi, oraz 29 pasażerów. Część ładunkowa nie była hermetyzowana, co pozwalało na otworzenie tylnych drzwi ładunkowych podczas lotu i desant wojska spadochronowego oraz sprzętu. Samolot mógł przenosić ładunek o masie do 60 ton (istniały plany zwiększenia ładowności do 80 ton, lecz nie zostały wdrożone)[3]. W doświadczalnym locie rekordowym w 1967 roku uniósł ładunek o masie 100,44 ton na wysokość 7848 m[4], ustanawiając nadal niepobity rekord dla samolotu turbośmigłowego. Zamontowane silniki są najpotężniejszymi silnikami turbośmigłowymi kiedykolwiek zamontowanymi w samolocie (i największymi jakie powstały), 4 silniki Kuzniecow NK-12MA każdy po 11 030 kW (14997 KM).[potrzebny przypis]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j Jakubowicz 2013 ↓, s. 109.
- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 21.
- ↑ Jakubowicz 2013 ↓, s. 19, 24.
- ↑ Jakubowicz 2013 ↓, s. 24.
Bibliografia
- Dawid Rendall Jane’s Lotnictwo Przewodnik Encyklopedyczny Zysk i S-ka Wydawnictwo, poznań 2001, s. 103 ISBN 83-7150-819-0
- Nikołaj Jakubowicz: Wojenno-transportnyj gigant An-22 «Antiej». «Russkoje czudo», «Letajuszczij Sobor». Moskwa: Jauza / Eksmo, 2013. ISBN 978-5-699-63201-5. (ros.).
- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
Samoloty bombowe | |
Samoloty obserwacyjne rozpoznawcze i dowodzenia | |
Samoloty szturmowe | |
Samoloty szkolno-treningowe | |
Samoloty transportowe i szybowce desantowe | |
Śmigłowce | |
Prototypy i konstrukcje doświadczalne |
|
- Universalis: antonov-an-22-avion
- SNL: An-22