Bezafibrat

Bezafibrat

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) kwas 2-[4-[2-[(4-chlorobenzoilo)amino]etylo]fenoksy]-2-metylopropionowy Inne nazwy i oznaczenia farm. Bezafibratum
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C19H20ClNO4
Masa molowa	361,82 g/mol
Wygląd	biały lub prawie biały krystaliczny proszek[1]
Identyfikacja
Numer CAS	41859-67-0
PubChem	39042
DrugBank	DB01393
SMILES CC(C)(C(=O)O)OC1=CC=C(C=C1)CCNC(=O)C2=CC=C(C=C2)Cl
InChI InChI=1S/C19H20ClNO4/c1-19(2,18(23)24)25-16-9-3-13(4-10-16)11-12-21-17(22)14-5-7-15(20)8-6-14/h3-10H,11-12H2,1-2H3,(H,21,22)(H,23,24) InChIKey IIBYAHWJQTYFKB-UHFFFAOYSA-N
Właściwości Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny w innych rozpuszczalnikach dimetyloformamid: łatwo aceton: dość trudno etanol: dość trudno metanol: łatwo Temperatura topnienia 186 °C[2][3] Kwasowość (pKa) 3,29
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanej karty charakterystyki Uwaga Zwroty H H302 Zwroty P brak zwrotów P Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Na podstawie podanej karty charakterystyki Szkodliwy (Xn) Zwroty R R22 Zwroty S S36 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 1 0   Temperatura zapłonu 300 °C[4] Numer RTECS UE8755000 Dawka śmiertelna LD50 723 mg/kg (mysz, doustnie)
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Klasyfikacja medyczna
ATC	C10 AB02
Stosowanie w ciąży	kategoria C
Farmakokinetyka Działanie hipolipemizujące Okres półtrwania 1–2 h Wiązanie z białkami osocza i tkanek 94–96%
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Multimedia w Wikimedia Commons

Bezafibrat (łac. Bezafibratum) – organiczny związek chemiczny, lek regulujący przemianę tłuszczów w organizmie, zmniejsza stężenie trójglicerydów, cholesterolu i lipoprotein w surowicy krwi, zwiększa frakcję lipoprotein HDL^[5].

Farmakokinetyka

Po podaniu doustnym lek wchłania się prawie całkowicie z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie w surowicy krwi po 2 godzinach. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 2 godzin. Metabolizm bezafibratu zachodzi w 50% w wątrobie. Lek wydalany jest przez nerki.

Wskazania

• zwiększony poziom lipidów (hiperlipidemia)
• zwiększone stężenie trójglicerydów we krwi (hipertrójglicerydemia)
• cukrzyca

Przeciwwskazania

• nadwrażliwość na lek
• kamica żółciowa
• choroby pęcherzyka żółciowego
• zaburzenia czynności wątroby lub nerek
• ciąża i karmienie piersią
• wiek poniżej 10 roku życia

Działania niepożądane

• brak apetytu
• bóle w nadbrzuszu
• nudności
• wymioty
• bóle i zawroty głowy
• osłabienie
• zespół objawów miopatii
• zapalenie mięśni
• zaburzenia potencji
• wysypka skórna

Preparaty

• Bezamidin – tabletki powlekane 0,2 g

Dawkowanie

Dawkę i częstotliwość podawania leku ustala lekarz, zwykle dorośli 1 tabletkę 2–3 razy dziennie. Tabletki należy połykać w całości po posiłku, popijając wodą.

Uwagi

Przyjmowanie leku przez kobiety w ciąży oraz karmiące piersią jest przeciwwskazane.

W czasie przyjmowania bezafibratu wskazana jest kontrola aktywności aminotransferaz.

Przypisy

Bibliografia

• Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna. ISBN 83-7430-006-X.brak strony w książce