Buzdygan

Ten artykuł dotyczy broni. Zobacz też: Arnold Buzdygan – postać polskiego Internetu i nagroda Buzdygany.
Buzdygan

Buzdygan (węg. bozdogan - pałka, tur. – maczuga) – jednoręczna broń obuchowa pochodzenia wschodniego, składająca się ze styliska zakończonego głowicą wyposażoną w szereg wypustek - tzw. piór[1].

Metalowa głowica buzdyganu osadzona była na trzonku (stylisku) o długości ok. 60 cm. Trzonek wykonywany był z drewna, okuty blachą bądź całkowicie metalowy (w niektórych przypadkach z ukrytym wewnątrz sztyletem - odmiana perska). Metalowa głowica wyposażona była w pióra (najczęściej od 6 do 8, rzadziej w większej ilości) promieniście rozchodzące się od drzewca. Pióra w jej formie bojowej miały kształt trójkątny lub trapezowy, zwężający się ku dołowi. W wersji paradnej pióra bywały zaokrąglone, obite srebrną lub złotą blachą, niekiedy wysadzane klejnotami.

Liczne odmiany buzdyganu można było spotkać na obszarze od Chin do Europy. W Europie były popularną bronią od X do XV w., używane zarówno przez piechotę, jak i jazdę. Na Rusi buzdygan znany był również jako sześciopiór. W Polsce od XVI do XVIII wieku stanowił oznakę władzy oficerskiej w kawalerii narodowego autoramentu (wśród rotmistrzów, pułkowników, poruczników i chorążych).

Współcześnie wręczany w Wojsku Polskim nowo wykreowanym generałom przez Ministra Obrony Narodowej[2].

Wykorzystywano je także w Ameryce Południowej, między innymi w Państwie Inków.[potrzebny przypis]

Od 1992 roku czasopismo Polska Zbrojna przyznaje raz w roku nagrodę Buzdygany dla wyróżniających się osób, związanym z obronnością – oficerom, politykom, dziennikarzom i przemysłowcom, wszystkim tym, którzy twórczo zmieniają otaczającą ich rzeczywistość, przyczyniając się do rozwoju Wojska Polskiego i wzrostu obronności.

  • Ilustracje buzdyganów z Encyklopedii staropolskiej.
    Ilustracje buzdyganów z Encyklopedii staropolskiej.
  • Ruski buzdygan sześciopiór.
    Ruski buzdygan sześciopiór.
  • Piernacz i dwa buzdygany sześciopióry.
    Piernacz i dwa buzdygany sześciopióry.
  • Buzdygany z XVI, XVII i XVIII wieku
    Buzdygany z XVI, XVII i XVIII wieku

Zobacz też

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Buzdygan w Encyklopedii staropolskiej
Zobacz multimedia związane z tematem: Buzdygan
Zobacz hasło buzdygan w Wikisłowniku

Przypisy

  1. buzdygan, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-11-19] .
  2. Awanse generalskie w Siłach Zbrojnych RP \ Aktualności \ Nominacje \ Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej [online], prezydent.pl [dostęp 2024-04-22]  (pol.).

Bibliografia

  • PWN Leksykon: Wojsko, wojna, broń, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9
  • MichałM. Gradowski MichałM., ZdzisławZ. Żygulski ZdzisławZ., Słownik uzbrojenia historycznego, Warszawa: PWN, 2010, s. 61, ISBN 978-83-01-16260-3, OCLC 751388493 .
  • p
  • d
  • e
Broń obuchowa
obuchowo-sieczna
obuchowa miażdząca
historyczna
zachodnia
azjatycka
współczesna
Broń drzewcowa
prymitywna
armii starożytnych
armii średniowiecznych i nowożytnych
azjatycka
Broń boczna
Broń kolna
krótka
noże
puginały
sztylety
inne
długa
Broń sieczna
nihon-tō
daitō
shōtō
inne
szable
inne
Broń sieczno-kolna
miecze
chwyt jednoręczny
chwyt dwuręczny
pałasze
inne
Inne
Encyklopedia internetowa (Buzdygan):
  • PWN: 3882407