Dominique Pire

Dominique Pire

Georges Charles Clement Ghislain Pire

Kraj działania	Belgia
Data i miejsce urodzenia	10 lutego 1910 Dinant
Data i miejsce śmierci	30 stycznia 1969 Leuven
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Inkardynacja	Zakon Kaznodziejski
Śluby zakonne	23 września 1932
Prezbiterat	14 lipca 1934
Multimedia w Wikimedia Commons

Dominique Pire (Georges Pire), imię zakonne Dominique (ur. 10 lutego 1910 w Dinant, zm. 30 stycznia 1969 w Leuven) – belgijski zakonnik, dominikanin, laureat Pokojowej Nagrody Nobla 1958 za działalność na rzecz uchodźców.

Życiorys

Teolog, działacz społeczno-charytatywny; złożył śluby wieczyste w zakonie dominikanów w 1932, następnie studiował nauki teologiczne na Papieskim Międzynarodowym Collegium Angelicum w Rzymie (193] obronił doktorat L’Apatheia ou insensibilité irréalisable et destructrice)^[1] i społeczne na Uniwersytecie w Louvain (1936-1937). W 1934 przyjął święcenia kapłańskie. Po studiach osiadł w klasztorze w Huy. Brał aktywny udział w antyhitlerowskim ruchu oporu w okresie II wojny światowej. Po wojnie zaangażował się w pomoc uchodźcom i przesiedleńcom, w 1949 założył w tym celu specjalną fundację – l'Europe du Coeur au Service du Monde. Za całokształt działalności na rzecz uchodźców został uhonorowany pokojową Nagrodą Nobla w 1958.

W 1960 współtworzył Międzynarodowe Centrum Pokoju im. Mahatmy Gandhiego (działające później pod nazwą Uniwersytet Pokoju).

Przypisy

Bibliografia

• Nobelprize.org: Georges Pire – Biographical. Nobel Media AB. [dostęp 2013-12-19]. (ang.).