Es-dur

Znaki chromatyczne w tonacji Es-dur
Diagram akordu Es-dur dla gitary

Es-dur – gama durowa, której toniką jest es. Składa się z dźwięków: es, f, g, as, b, c, d.

Gama Es-dur zapisana za pomocą
przygodnych znaków chromatycznych

\relative f'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn es1 f g as bes c d es \cadenzaOff } \addlyrics { \small { es f g as b c d es } }

Gama Es-dur zapisana za pomocą
znaków przykluczowych

\relative f'{ \key es \major \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn es1 f g as bes c d es \cadenzaOff } \addlyrics { \small { es f g as b c d es } }

Pokrewną jej molową tonacją paralelną jest c-moll[1], jednoimienną molową – es-moll.

Es-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (es), trzeciego (g) i piątego (b) stopnia gamy Es-dur.

Akord Es-dur

\relative c'{ \override Staff.TimeSignature #'stencil = ##f \cadenzaOn s1 <es g bes> s1 \cadenzaOff }

CDEFGAHCDEFGAH

Znane dzieła w tonacji Es-dur:

  • Ludwig van Beethoven – III Symfonia Eroica, V Koncert fortepianowy
  • Wolfgang Amadeus Mozart – XXXIX symfonia (KV 543), XXII koncert fortepianowy (KV 482)
  • Gustav Mahler – VIII Symfonia
  • Ferenc Liszt – I Koncert fortepianowy
  • Fryderyk Chopin – Walc op. 18 Grande Valse Brillante
  • Johann Sebastian Bach – Preludium i fuga Es-dur

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .

Linki zewnętrzne

  • E♭ major scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  • E♭ major chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Deses=C
His=C
gisis=a
heses=a
Asas
Eses
ces
Heses
Es
his
Ais
fisis
Eis
cisis

W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.