George Cadogan

George Cadogan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 maja 1840
Durham

Data i miejsce śmierci

6 marca 1915
Londyn

Lord namiestnik Irlandii
Okres

od 29 czerwca 1895
do 11 sierpnia 1902

Przynależność polityczna

Partia Konserwatywna

Poprzednik

lord Houghton

Następca

lord Dudley

Odznaczenia
Order Podwiązki (Wielka Brytania)
Multimedia w Wikimedia Commons

George Henry Cadogan (ur. 12 maja 1840 w Durham, zm. 6 marca 1915 w Londynie) – brytyjski arystokrata i polityk, syn Henry’ego Cadogana, 4. hrabiego Cadogan, i Mary Wellesley, córki Geralda Wellesleya. Ochrzczony 25 lipca 1840 r. w kościele św. Jakuba w Westminsterze.

Życiorys

Młodość

Wykształcenie odebrał w Eton College i w Christ Church na Uniwersytecie w Oksfodzie. Zaprzyjaźnił się tam z księciem Walii i towarzyszył mu później w jego podróżach krajowych i zagranicznych. W 1868 r. wystartował w wyborach do Izby Gmin w okręgu Bury jako reprezentant Partii Konserwatywnej, ale nie odniósł sukcesu. Do Parlamentu dostał się w maju 1873 r. z okręgu Bath. Nie zagrzał jednak długo miejsca w Izbie Gmin. Po śmierci swojego ojca w czerwcu 1873 r. George, jako 5. hrabia Cadogan, zasiadł w Izbie Lordów.

Kariera rządowa

W latach 1875-1878 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Wojny. W latach 1878–1880 pełnił analogiczną funkcję w Ministerstwie Kolonii. 27 czerwca 1885 r. wszedł w skład Tajnej Rady. W 1886 r. został Lordem Tajnej Pieczęci w drugim rządzie lorda Salisbury’ego. Odpowiadał również za sprawy irlandzkie w Izbie Lordów. Doprowadził do przyjęcia w 1887 r. Irish Land Act. W kwietniu tego samego roku wszedł w skład gabinetu. Został również zaufanym doradcą królowej Wiktorii w sprawach wewnętrznych. 5 sierpnia 1891 r. za zasługi polityczne został kawalerem Orderu Podwiązki.

Stanowisko rządowe utracił po upadku rządu Salisbury’ego w 1892 r. Kiedy lord Salisbury powrócił do władzy w 1895 r., powierzył Cadoganowi stanowisko lorda namiestnika Irlandii. Cadogan opowiadał się za złagodzeniem kursu Westminsteru wobec Irlandii. Interesował się również sprawami irlandzkiego szkolnictwa. Powołał dwie komisje: do spraw szkolnictwa średniego (w 1899 r.) i szkolnictwa wyższego (w 1901 r.). W 1899 r. doprowadził do powstania departamentu rolnictwa, przemysłu i rozwoju Irlandii. Cicho i sprawnie poradził sobie z agitacją przeciwko II wojnie burskiej. W Anglii był krytykowany za słabość i opieszałość. Pozostawał również w konflikcie z Głównym Sekretarzem Irlandii, George’em Wyndhamem. Cieszył się jednak pełnym poparciem lorda Salisbury’ego, który dwukrotnie przekonywał Cadogana do wycofania rezygnacji.

Późniejsze życie

Lord Cadogan zrezygnował ostatecznie w lipcu 1902 r., co zbiegło się w czasie z rezygnacją lorda Salisbury’ego ze stanowiska premiera. Cadogan wycofał się z życia publicznego. Pozostał jednak burmistrzem Chelsea, na które to stanowisko został wybrany w 1900 r. (był pierwszym człowiekiem piastującym do stanowisko). Był również honorowym pułkownikiem 3 batalionu Królewskich Fizylierów (3rd Battalion, Royal Fusiliers) i 2 pułku Królewskich Ochotników Middlesex (2nd Middlesex Royal Volunteers). Otrzymał tytuł honorowego doktora prawa Uniwersytetu w Dublinie. Był Sędzią Pokoju w Norfolk, Londynie, Suffolk, Middlesex i Cambridgeshire.

Życie prywatne

16 maja 1865 r. poślubił lady Beatrix Jane Craven (8 sierpnia 1844 – 9 lutego 1907), córkę Williama Cravena, 2. hrabiego Craven, i lady Emily Grimston, córki 1. hrabiego Verulam. George i Beatrix mieli razem siedmiu synów i dwie córki:

12 stycznia 1911 we Florencji, poślubił Adelę Neri (zm. 23 lutego 1960), córkę Lippo Neri, hrabiego Palagi del Palagio, i Olivii Cadogan, córki generała George’a Cadogana. Małżonkowie nie mieli razem dzieci.

Hrabia Cadogan zmarł w Londynie po operacji w wieku 75 lat. Został pochowany 10 marca 1915 w Culford w hrabstwie Suffolk. Pozostawił po sobie majątek oceniany na 354 207 funtów. Tytuł hrabiowski odziedziczył jego młodszy syn.

Linki zewnętrzne

  • thepeerage.com
  • p
  • d
  • e

Wielka Brytania

  • p
  • d
  • e
  • Lord Ossory
  • Książę Richmond i Somerset
  • William Skeffington
  • Lord Grane
  • Anthony St Leger
  • Edward Bellingham
  • Anthony St Leger
  • James Croft
  • Anthony St Leger
  • Lord Sussex
  • Henry Sidney
  • William FitzWilliam
  • Henry Sidney
  • Lord Grey de Wilton
  • John Perrot
  • William FitzWilliam
  • Lord Russell
  • Lord Burgh
  • Lord Essex
  • Lord Devonshire
  • Arthur Chichester
  • Oliver St John
  • Lord Falkland
  • Lord Strafford
  • Lord Leicester
  • Lord Ormonde
  • Oliver Cromwell
  • Henry Ireton
  • Charles Fleetwood
  • Henry Cromwell
  • Edmund Ludlow
  • Książę Albemarle
  • Książę Ormonde
  • Lord Ossory
  • Lord Robartes
  • Lord Berkeley
  • Lord Essex
  • Książę Ormonde
  • Lord Clarendon
  • Lord Tyrconnel
  • JKM Jakub II
  • JKM Wilhelm III
  • Lord Sydney
  • Lord Capell
  • Lord Rochester
  • Książę Ormonde
  • Lord Pembroke
  • Lord Wharton
  • Książę Ormonde
  • Książę Shrewsbury
  • Lord Sunderland
  • Lord Townshend
  • Książę Bolton
  • Książę Grafton
  • Lord Carteret
  • Książę Dorset
  • Książę Devonshire
  • Lord Chesterfield
  • Lord Harrington
  • Książę Dorset
  • Książę Devonshire
  • Książę Bedford
  • Lord Halifax
  • Lord Northumberland
  • Lord Weymouth
  • Lord Hertford
  • Lord Bristol
  • Lord Townshend
  • Lord Harcourt
  • Lord Buckinghamshire
  • Lord Carlisle
  • Książę Portland
  • Lord Temple
  • Lord Northington
  • Książę Rutland
  • Lord Buckingham
  • Lord Westmorland
  • Lord FitzWilliam
  • Lord Camden
  • Lord Cornwallis
  • Lord Hardwicke
  • Lord Powis
  • Książę Bedford
  • Książę Richmond
  • Lord Whitworth
  • Lord Talbot
  • Lord Wellesley
  • Lord Anglesey
  • Książę Northumberland
  • Lord Anglesey
  • Lord Wellesley
  • Lord Haddington
  • Lord Normanby
  • Lord Ebrington
  • Lord de Grey
  • Lord Heytesbury
  • Lord Bessborough
  • Lord Clarendon
  • Lord Eglinton
  • Lord St Germans
  • Lord Carlisle
  • Lord Eglinton
  • Lord Carlisle
  • Lord Wodehouse
  • Lord Abercorn
  • Lord Spencer
  • Książę Abercorn
  • Książę Marlborough
  • Lord Cowper
  • Lord Spencer
  • Lord Carnarvon
  • Lord Aberdeen
  • Lord Londonderry
  • Lord Zetland
  • Lord Houghton
  • Lord Cadogan
  • Lord Dudley
  • Lord Aberdeen
  • Lord Wimborne
  • Lord French
  • Lord FitzAlan of Derwent

  • p
  • d
  • e
W dniu powstania
Późniejsi członkowie gabinetu

Kontrola autorytatywna (osoba):