Jan Dominici

Błogosławiony
Jan Dominici
Giovanni Dominici
Kardynał prezbiter

Data i miejsce urodzenia	1355 Florencja
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1419 Buda
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	1832 przez Grzegorza XVI

Giovanni Dominici OP (ur. 1355 we Florencji, zm. 10 czerwca 1419 w Budzie) – kardynał włoski, dominikanin, zwolennik reformy Zakonu Kaznodziejskiego, legat papieski.

W wieku siedemnastu lat wstąpił do Zakonu w konwencie Santa Maria Novella. Swoje wysiłki skoncentrował na przeprowadzenie zapoczątkowanej przez Rajmunda z Kapui reformy klasztorów dominikańskich we Włoszech. W 1395 r. założył w Wenecji klasztor dominikanek pod wezwaniem Ciała Chrystusa. W odpowiedzi na współczesne mu problemy humanizmu napisał książkę pt. Nocna lampka. Za zasługi i poświęcenie w zażegnaniu schizmy został mianowany przez papieża Grzegorza XII w 1408 r. biskupem Raguzy i kardynałem prezbiterem tytularnym bazyliki św. Sykstusa. Brał udział w Soborze w Konstancji. Papież Marcin V wysłał go jako legata papieskiego z misją przeciwdziałania herezji Jana Husa w Czechach, w czasie której spotkała go śmierć. Jego kult został zatwierdzony w 1832 r. przez Grzegorza XVI.

Bibliografia

Catholic Encyclopedia

Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Bonifacy (ok. 1112–1130)
Giovanni da Crema (1130–1134)
Gerardo Caccianemici (1134–1137)
Pietro Pisano (1137–1138)
Gregorio de Ceccano (1138–1139)
Gerardo Caccianemici (1139–1144)
Gregorio Centu (1144–1154)
Guido Florentinus (1154–1157)
Ubaldo de Lucca (1157–1158)
Rainaldo di Collemezzo (1158–1166)
Ubaldo (1166–1170)
Giovanni da Sutri (1170–1180)
Alberto di Morra (1180–1187)
Giovanni Conti da Anagni (1187–1190)
Guillaume de Champagne (1190–1202)
Ruggiero di San Severino (1202–1221)
Leone Brancaleone (1221–1224)
Guala Bicchieri (1224–1227)
Stefano di Ceccano (1227–1227)
Tommaso da Capua (1227–1239)
Giovanni Colonna (1239–1245)
Stefano Conti (1245–1254)
Jan z Toledo (1254–1262)
Hugues de Saint-Cher (1262–1263)
Simone Paltineri (1263–luty 1277)
Simon de Brion (1277–1281)
Ancher Pantaleon (1281–1286)
Hugh of Evesham (1286–1287)
Jean Cholet (1287–1292)
Hugues Aycelin (1292–1294)
Pietro Peregrossi (1294–1295)
Tommaso d’Ocra (1295–1300)
Jean Le Moine (1300–1313)
Arnaud de Canteloup (1313–1313)
Nicolas de Fréauville (1313–1323)
Guillaume Teste (1323–1326)
Gauscelin de Jean (1326–1327)
Bernard de Garves (1327–1329)
Jean-Raymond de Comminges (1329–1331)
Annibaldo di Ceccano (1331–1333)
Jacques Fournier (1333–1334)
Raymond de Mostuejouls (1334–1335)
Pierre des Chappes (1335–1336)
Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338)
Pedro Gómez Barroso (1338–1340)
Imbert Dupuis (1340–1348)
Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348)
Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349)
Guillaume de Court (1349–1350)
Guillaume d’Aure (1350–1353)
Hugues Roger (1353–1363)
Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367)
Pierre de Monteruc (1367–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Simone Brossano (1378–1381) Pileo di Prata (1381–1385) Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) Andrea Bontempi Martini (1389–1390) Poncello Orsini (1390–1395) Stefano Palosio (1395–1396) Bálint Alsáni (1396–1408) Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska	Pierre de Monteruc (do 1385) Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) Pierre de Thury (1407–1408) Pierre Ravat (1408–1417) Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska	Pierre de Thury (1408–1410) Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) Francesco Lando (1412–1424)