Francisco de Borja

Ten artykuł dotyczy kardynała. Zobacz też: Franciszek Borgiasz, święty katolicki, generał zakonu jezuiów.

Francisco de Borja

Kardynał prezbiter
Data i miejsce urodzenia	1441 Xàtiva
Data i miejsce śmierci	4 listopada 1511 Reggio nell’Emilia
Arcybiskup Cosenzy
Okres sprawowania	1499–1511
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Sakra biskupia	nieznana
Kreacja kardynalska	28 września 1500 Aleksander VI
Kościół tytularny	S. Cecilia SS. Nereo e Achilleo
Utrata godności kardynalskiej	24 października 1511
Multimedia w Wikimedia Commons

Francisco de Borja (ur. w 1441 w Xàtivie, zm. 4 listopada 1511 w Reggio nell’Emilia) – hiszpański kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1441 roku, w Xàtivie^[1]. W młodości był kanonikiem kapituły katedralnej w Walencji i protonotariuszem apostolskim^[2]. 19 sierpnia 1495 roku został wybrany biskupem Teano, a 6 listopada 1499 mianowano go arcybiskupem Cosenzy^[1]. Po nominacji pozostał administratorem diecezji Teano, z której zrezygnował w 1508 roku^[2]. 28 września 1500 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Cecilia^[1]. W 1501 roku został mianowany legatem w Kampanii, a wkrótce potem został nauczycielem Giovanniego Borgii^[2]. W latach 1503–1504 pełnił rolę kamerlinga Kolegium Kardynałów^[2]. W 1510 wystąpił przeciwko Juliuszowie II, pisząc do niego list z Ferrary, w którym wezwał go do uczestnictwa w soborze w Pizie^[2]. Kardynał został pozbawiony godności kościelnych i ekskomunikowany 24 października 1511 roku^[2]. Ponieważ był ciężko chory, nie uczestniczył w soborze, jednak oddał swoje prerogatywy pięciu innym kardynałom^[2]. Wraz z nim, anatemą zostali objęci Bernardino Lopez de Carvajal, Guillaume Briçonnet i René de Prie, jednak wszyscy zostali zrehabilitowani w 1513 roku przez Leona X (z wyjątkiem Borjy, który już wówczas nie żył)^[2]. W 1511 roku był również protoprezbiterem^[2]. Zmarł 4 listopada 1511 roku w Reggio nell’Emilia^[2].

Przypisy