Alderano Cibo

Alderano Cibo
Kardynał biskup
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1613
Genua

Data i miejsce śmierci

22 lipca 1700
Rzym

Miejsce pochówku

Bazylika Najświętszej Maryi Panny Wszystkich Ludzi

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1676-1689

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

1687-1700

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

Kościół łaciński

Nominacja biskupia

24 kwietnia 1656

Sakra biskupia

1656

Kreacja kardynalska

6 marca 1645
Innocenty X

Kościół tytularny

S. Pudenziana
S. Prassede
S. Lorenzo in Lucina

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1656

Konsekrator

nieznany

Konsekrowani biskupi
Lorenzo Cibo 3 stycznia 1672
Paolo Caravita 29 stycznia 1673
Angelus Veniero 29 stycznia 1673
Lorenzo Raggi 14 stycznia 1680
Pier Matteo Petrucci 20 kwietnia 1681
Urbano Sacchetti 2 maja 1683
Gianfrancesco Ginetti 11 czerwca 1684
Alexandre de Montecatini 26 maja 1686

Alderano Cibo (ur. 16 lipca 1613 w Genui, zm. 22 lipca 1700 w Rzymie) – włoski duchowny, kardynał.

Życiorys

Syn Karola II Cibo, księcia Massa e Carrara. Pochodził z tej samej rodziny co papież Innocenty VIII i kilku kardynałów. Za czasów Urbana VIII został prałatem na dworze papieskim. W 1644 nowy papież Innocenty X mianował go swym majordomem, a rok później kardynałem prezbiterem Santa Pudenziana. Za jego pontyfikatu był legatem w Urbino (1646-48), Romanii (1648-51) i Ferrarze (1651-54). Następny papież Aleksander VII mianował go biskupem Jesi, gdzie sprawował posługę biskupią przez 15 lat. Największe znaczenie kardynał Cibo osiągnął za Innocentego XI, który mianował go swym sekretarzem stanu (1676-89), prefektem Kongregacji ds. Obrzędów oraz legatem w Awinionie (1677-90). Stopniowo wzrastała też jego ranga w Kolegium Kardynalskim – w 1677 został protoprezbiterem, a dwa lata później awansował do rangi kardynała biskupa, otrzymując kolejno diecezje podmiejskie: Palestrina (1679-80), Frascati (1680-83), Porto e Santa Rufina (1683-87) i na końcu Ostia e Velletri (od 1687). Od 1683 roku aż do śmierci był sekretarzem Rzymskiej Inkwizycji. Uczestniczył w konklawe 1655, 1667, 1669-70, 1676, 1689 i 1691 (dwóm ostatnim przewodniczył jako dziekan Kolegium Kardynalskiego). Zmarł w wieku 87 lat.

Bibliografia

  • The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2011-08-03].
  • Profil w bazie Catholic-Hierachy.org. [dostęp 2011-08-03].
  • p
  • d
  • e
Do roku 1378
Wielka schizma
Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
  • Pierre de Monteruc (do 1385)
  • Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401)
  • Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407)
  • Pierre de Thury (1407–1408)
  • Pierre Ravat (1408–1417)
  • Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska
Od 1415
  • p
  • d
  • e
Sekretarze Świętego Oficjum
Wielcy Inkwizytorzy
Kardynałowie sekretarze
  • p
  • d
  • e
Lata 1130–1378
Obediencja „rzymska”
Obediencja „awiniońska”
Obediencja „pizańska”
Lata 1415–1503
Lata od 1503
  • p
  • d
  • e
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
(1551–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
(1644-1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
(od 1829)

  1. w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII
  • p
  • d
  • e
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000061368803
  • VIAF: 41830323
  • LCCN: nr99003392
  • GND: 100008143
  • BnF: 106002311
  • SUDOC: 079088082
  • SBN: ANAV001113
  • NTA: 258426322
  • PLWABN: 9812646662405606
  • WorldCat: lccn-nr99003392