Filippo de Angelis

Filippo de Angelis
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1792
Ascoli Piceno

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1877
Fermo

Miejsce pochówku ?
Kamerling
Okres sprawowania

20 września 1867–8 lipca 1877

Arcybiskup Fermo
Okres sprawowania

27 stycznia 1842–8 lipca 1877

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

23 lipca 1826

Kreacja kardynalska

13 września 1838
Grzegorz XVI

Kościół tytularny

S. Bernardo alle Terme
S. Lorenzo in Lucina

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

23 lipca 1826

Konsekrator

Pietro Francesco Galleffi

Współkonsekratorzy

Giuseppe della Porta Rodiani
Giovanni Giacomo Sinibaldi

Konsekrowani biskupi
Moritz-Fabian Roten 24 sierpnia 1830
Johann Georg Maria Lorenz Bossi 5 lipca 1835
Dominico Angelini 21 lipca 1839
Marino Marini 12 lipca 1857
Francesco Grassi Fonseca 28 września 1873
Amilcare Malagola 9 lipca 1876
Odoardo Agnelli 9 lipca 1876
Współkonsekrowani biskupi
Giovanni Niccolò Tanari 24 czerwca 1827

Filippo de Angelis (ur. 16 kwietnia 1792 w Ascoli Piceno, zm. 8 lipca 1877 w Fermo[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Był synem Vincenza de Angelisa i Marii Alvitreti[1]. W młodości studiował na Papieskiej Akademii Kościelnej i Sapienzy, gdzie uzyskał doktoratu utroque iure (1818) oraz z teologii i filozofii (1819)[1]. Następnie przyjął święcenia kapłańskie i rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej, m.in. w Kancelarii Apostolskiej[1]. 3 lipca 1826 został wybrany biskupem tytularnym Leuce w Tracji[2]. 15 marca 1830 został tytularnym arcybiskupem Kartaginy[2]. Miesiąc później został nuncjuszem apostolskim w Szwajcarii, a w 1832 w Portugalii[2]. Nie udał się jednak na Półwysep Iberyjski, ponieważ stosunki dyplomatyczne z Państwem Kościelnym zostały zerwane[1]. 15 lutego 1838 został przeniesiony do diecezji w Montefiascone, z własnym tytułem arcybiskupa[2]. 13 sierpnia tr. został kreowany kardynałem in pectore[2]. Kapelusz kardynalski i diakonię San Bernardo alle Terme otrzymał na konsystorzu w lipcu 1839[1]. 27 stycznia 1842 został mianowany arcybiskupem Fermo[2]. Uczestniczył w konklawe 1846[1]. Od 20 września 1867 był kardynałem kamerlingiem, a od 4 grudnia protoprezbiterem Kolegium Kardynałów – oba urzędu pełnił do śmierci[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h De Angelis, Filippo. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
  2. a b c d e f Filippo Cardinal de Angelis. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-07-26]. (ang.).
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
Do roku 1378
Wielka schizma
Obediencja rzymska
Obediencja awiniońska
  • Pierre de Monteruc (do 1385)
  • Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401)
  • Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407)
  • Pierre de Thury (1407–1408)
  • Pierre Ravat (1408–1417)
  • Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska
Od 1415
Kontrola autorytatywna (osoba):