Josyf Sembratowycz

Йосиф Сембратович

Arcybiskup tytularny Theodosiopolis

Kraj działania

Austro-Węgry

Data i miejsce urodzenia

1821
Krynica

Data i miejsce śmierci

1900
Lwów

Miejsce pochówku

Archikatedralny sobór św. Jura we Lwowie

arcybiskup metropolita lwowski i halicki obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Okres sprawowania

1870–1882

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

obrządku bizantyjsko-ukraińskiego

Prezbiterat

7 października 1845

Nominacja biskupia

24 marca 1865
tytularny biskup Nazianzus

Chirotonia biskupia

1865

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

1865

Konsekrator

Spirydion Litwinowicz

Współkonsekratorzy

Franciszek Ksawery Wierzchleyski
Grzegorz Szymonowicz

Konsekrowani biskupi
Rafaił Popow	19 listopada 1865
Jan Saturnin Stupnicki	20 października 1872
Sylwestr Sembratowycz	20 kwietnia 1879

Współkonsekrowani biskupi
Mychajło Kuzemśkyj	23 sierpnia 1868
Grzegorz Józef Romaszkan	30 kwietnia 1876
Jan Puzyna	25 marca 1886

Josyf Sembratowycz, wzgl. Józef Sembratowicz (ur. 8 listopada 1821 w Krynicy, zm. 23 października 1900 we Lwowie) – biskup greckokatolicki, metropolita halicki.

Życiorys

Urodził się w rodzinie kapłana greckokatolickiego. Został absolwentem C.K. gimnazjum w Nowym Sączu^[1]. Ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie Wiedeńskim, został wyświęcony w 1845. Od 1850 był prefektem lwowskiego seminarium duchownego, od 1852 – wicerektorem greckokatolickiego seminarium duchownego w Wiedniu.

W 1861 został profesorem Uniwersytetu Lwowskiego w katedrze Pisma Świętego. W 1865 wyjechał do Rzymu, powrócił w 1867 i został mianowany administratorem eparchii przemyskiej.

W latach 1870–1882 był metropolitą halickim.

Wielka przeciwalkoholowa akcja, jaką rozpoczął Sembratowicz jako metropolita, nie spodobała się polskim działaczom, bo uszczuplała ich przychody ze sprzedaży alkoholu. Rozpoczęli więc intrygi na cesarskim dworze w Wiedniu. Sembratowiczowi nie pomogły również inne sprawy, jak moskalofilstwo części wyższych kapłanów cerkwi greckokatolickiej i przejście części księży z Iwanem Naumowyczem na czele na prawosławie. W 1882 utracił stanowisko metropolity, i wyjechał do Rzymu, gdzie doradzał Watykanowi w sprawach greckokatolickich.

Przypisy

↑ Wybitni absolwenci. dlugosz.edu.pl. [dostęp 2020-05-07].

Bibliografia

Biografia w iPSB
Енциклопедія українознавства. T. 7. Lwów, 1993, s. 2747. (ukr.)
Archbishop Josyf Sembratowicz (Sembratovyc) [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2014-05-01] (ang.).

Greckokatoliccy biskupi przemyscy

Aleksander Oleksowicz Krupecki (1570–1652)
Prokop Chmielewski (1652–1664)
Antoni Terlecki (1664–1669)
Jan Małachowski (1670–1691)
Innocenty Winnicki (1691–1700)
Jerzy Winnicki (1700–1710)
Hieronim Ustrzycki (1715–1746)
Onufry Szumlański (1746–1762)
Atanazy Andrzej Szeptycki (1762–1779)
Maksymilian Ryłło (1780–1794)
Antoni Angelowicz (1796–1808)
Michał Lewicki (1813–1816)
Iwan Snihurśkyj (1818–1847)
Iwan Siłećkyj (administrator diecezji) (1847–1848)
Hryhorij Jachymowycz (1848–1860)
Toma Polianśkyj (1860–1867)
Josyf Sembratowycz (1867–1870)
Jan Saturnin Stupnicki (1872–1890)
Julian Pełesz (1891–1896)
Kostiantyn Czechowycz (1896–1915)
Jozafat Kocyłowśkyj (1917–1947)
Iwan Choma (1977–1991)
Jan Martyniak (1991–1996)

Zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej)

Metropolici – arcybiskupi kijowscy, haliccy i całej Rusi	Michał Rahoza (1596–1599) Hipacy Pociej (1600–1613) Józef Welamin Rutski (1613–1637) Rafał Korsak (1637–1640) Antoni Sielawa (1641–1655) Gabriel Kolenda (1655–1674) Cyprian Żochowski (1674–1693) Lew Ślubicz-Załęski (1694–1708) Jerzy Winnicki (1708–1713) Leon Kiszka (1714–1728) Atanazy Szeptycki (1728–1746) Florian Hrebnicki (1748–1762) Felicjan Filip Wołodkowicz (1762–1778) Leon Ludwik Szeptycki (1778–1779) Jason Junosza Smogorzewski (1780–1788) Teodozy Rostocki (1788–1805)
Biskupi unickiej diecezji supraskiej^[a]	Teodozy Wisłocki (1797–1801) Mikołaj Duchnowski (1804–1805) Leon Ludwik Jaworowski (1807–1809; nominat)
Metropolici cerkwi unickiej w Rosji^[b]	Herakliusz Lisowski (1806–1809) Grzegorz Kochanowicz (1809–1814) Jozafat Bułhak (1817–1838) Józef Siemaszko (1838–1839)^[c]
Uniccy biskupi chełmscy	Filip Felicjan Szumborski (1828–1851) Jan Teraszkiewicz (1851–1863) Jan Mikołaj Kaliński (1863–1866; nominat) Józef Wójcicki (1866–1868; zarządca) Michał Kuziemski (1868–1871) Marceli Popiel (1871–1875; administrator)
Metropolici haliccy – arcybiskupi lwowscy^[d]	Antoni Angełłowicz (1808–1814) Mychajło Harasewycz (1814–1816; administrator) Michał Lewicki (1816–1858) Grzegorz Jachimowicz (1860–1866) Spirydion Litwinowicz (1864–1869) Josyf Sembratowycz (1870–1882) Sylwestr Sembratowycz (1882–1898) Julian Kuiłowski (1899–1900) Andrzej Szeptycki (1900–1944) Josyf Slipyj (1944–1963)
Metropolici – arcybiskupi więksi lwowscy	Josyf Slipyj (1963–1984) Myrosław Lubacziwśkyj (1984–2000) Lubomyr Huzar (2001–2005)
Metropolici – arcybiskupi więksi kijowsko-haliccy	Lubomyr Huzar (2005–2011) Światosław Szewczuk (od 2011)

^[a] zwierzchnicy Kościoła unickiego pod zaborem pruskim.
^[b] arcybiskupi "prawobrzeżni" – zależni od Rosji, nieuznający mianowanych przez papieża metropolitów rezydujących we Lwowie.
^[c] przewodniczący greckounickiego kolegium w Petersburgu: likwidacja Kościoła unickiego na ziemiach zabranych, pod władzą Imperium Rosyjskiego pozostała jedynie unicka diecezja chełmska na terenie Królestwa Polskiego
^[d] zwierzchnicy grekokatolików w Galicji – zabór austriacki do 1918 r.

Kontrola autorytatywna (osoba):