Michał Rahoza
Metropolita Kijowa, Halicza i całej Rusi | |||
| |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ok. 1540 | ||
Data i miejsce śmierci | 1599 | ||
Prawosławny metropolita kijowski | |||
Okres sprawowania | 1589–1596 | ||
Unicki metropolita kijowski | |||
Okres sprawowania | 1596–1599 | ||
Wyznanie | prawosławie/katolicyzm | ||
Kościół | |||
Chirotonia biskupia | 1 sierpnia 1589 | ||
|
Data konsekracji | 1 sierpnia 1589 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | Jeremiasz II Tranos | ||||||||
|
Michał Rahoza (ur. ok. 1540 w Mińsku, zm. w lecie 1599 w Nowogródku) – prawosławny, a następnie unicki metropolita kijowski (od 1589), propagator unii brzeskiej.
Michał Rahoza pochodził z drobnej szlachty białoruskiej powiatu mińskiego pieczętującej się herbem Szreniawa. W 1579 r. został archimandrytą mińskiego monastyru Wniebowstąpienia Pańskiego.
W 1589 mianowany przez króla polskiego Zygmunta III Wazę prawosławnym metropolitą kijowskim. Jako metropolita podejmował próby zreformowania Cerkwi prawosławnej w Rzeczypospolitej (odbywanie corocznych synodów, udział duchownych prawosławnych w sądach trybunalskich, wybór wyższej hierarchii cerkiewnej przez duchowieństwo ruskie, zwiększenie kontroli władyków nad bractwami cerkiewnymi), jednak jego inicjatywy blokowane były przez inne środowiska walczące o wpływy w Cerkwi: świeckich (Konstanty Ostrogski) i bractwa stauropigialne. Wzajemne blokowanie się inicjatyw reformatorskich było jednym z powodów ostatecznego opowiedzenia się metropolity Michała za ideą unii kościelnej z Rzymem[1]. Był sygnatariuszem aktu unii brzeskiej[2].
Chociaż nie należał do inicjatorów unii, poparł tę ideę i odegrał istotną rolę w przygotowaniu i realizacji synodu w Brześciu i unii brzeskiej, w której wyniku powstał Kościół unicki (zwanym od XVIII w. greckokatolickim, a obecnie Kościół katolicki obrządku bizantyjskiego-ukraińskiego lub Ukraińską Cerkwią greckokatolicką).
W 1596 Michał Rahoza został pierwszym zwierzchnikiem tego Kościoła i pierwszym unickim metropolitą Kijowa, Halicza i całej Rusi (w miejsce uprzednio zlikwidowanej metropolii prawosławnej).
Zobacz też
- Zwierzchnicy Kościoła greckokatolickiego (Ukraińskiej Cerkwi greckokatolickiej)
Literatura
- T. Kempa, Metropolita Michał Rahoza a unia brzeska, Klio, t. 2, 2002, s. 48–100.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- List Michała Rahozy do Jana Zamoyskiego w sprawie unii. trybunal.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-02)].
- p
- d
- e
Podporządkowani Patriarchatowi Konstantynopolitańskiemu |
|
---|---|
Rezydujący w Czehryniu, nieuznani przez lewobrzeżną starszyznę kozacką |
|
Piastujący urząd metropolity w Kijowie i na lewobrzeżnej Ukrainie |
|
Podporządkowani bezpośrednio Patriarchatowi Moskiewskiemu |
|
W jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, w Egzarchacie Ukraińskim |
|
W jurysdykcji Patriarchatu Moskiewskiego, w Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Moskiewskiego |
|
Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Kijowskiego |
|
W jurysdykcji Kościoła Prawosławnego Ukrainy |
|
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Metropolici – arcybiskupi kijowscy, haliccy i całej Rusi |
|
---|---|
Biskupi unickiej diecezji supraskiej[a] |
|
Metropolici cerkwi unickiej w Rosji[b] |
|
Uniccy biskupi chełmscy |
|
Metropolici haliccy – arcybiskupi lwowscy[d] |
|
Metropolici – arcybiskupi więksi lwowscy |
|
Metropolici – arcybiskupi więksi kijowsko-haliccy |
|
- [a] zwierzchnicy Kościoła unickiego pod zaborem pruskim.
- [b] arcybiskupi "prawobrzeżni" – zależni od Rosji, nieuznający mianowanych przez papieża metropolitów rezydujących we Lwowie.
- [c] przewodniczący greckounickiego kolegium w Petersburgu: likwidacja Kościoła unickiego na ziemiach zabranych, pod władzą Imperium Rosyjskiego pozostała jedynie unicka diecezja chełmska na terenie Królestwa Polskiego
- [d] zwierzchnicy grekokatolików w Galicji – zabór austriacki do 1918 r.
- Britannica: biography/Michael-Ragoza