Kościół św. Michała w Lüneburgu

Kościół św. Michała w Lüneburgu
St. Michaelis (Lüneburg)
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Michała
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Lüneburg

Wyznanie

protestanckie

Kościół

Ewangelicko-Luterański Kościół Krajowy Hanoweru

Parafia

Kirchengemeinde St. Michaelis Lüneburg

Imię

św. Michał

Historia
Data zakończenia budowy

XIV w.

Aktualne przeznaczenie

czynny kościół parafialny

Poprzednie wyznanie

katolickie (do 1530)

Dane świątyni
Styl

gotyk ceglany

Architekt

nieznany

Świątynia
• materiał bud.
• długość
• szerokość


• cegła
52,58 m
26,29 m

Wieża kościelna
• liczba wież
• wysokość wież


1
79 m

Liczba naw

3

Nawa główna
• wysokość


20,45 m

Położenie na mapie Dolnej Saksonii
Mapa konturowa Dolnej Saksonii, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała w Lüneburgu”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała w Lüneburgu”
Ziemia53°14′58″N 10°24′04″E/53,249444 10,401111
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Michała w Lüneburgu (niem. St. Michaelis) – kościół ewangelicko-luterański położony w centrum Lüneburga. Jest jednym z trzech głównych kościołów lüneburskiego Starego Miasta. Został zbudowany w XIV w. w stylu północnoniemieckiego gotyku ceglanego. Od 1530 (od przyjęcia reformacji w mieście) jest kościołem ewangelicko-luterańskim.

Historia klasztoru

Klasztor św. Michała w 1795.

Najstarszym dokumentem, w którym wymieniony jest klasztor św. Michała i zarazem najstarszym dowodem istnienia miasta Lüneburga, jest wydany dla klasztoru 13 sierpnia 956 przez cesarza Ottona I Wielkiego przywilej czerpania przychodów z eksploatacji miejscowych salin[1]. Złoża soli stały się w ten sposób zaczątkiem bogactwa miasta. Klasztor św. Michała został zbudowany na terenie zamku Billungów na wzgórzu Kalkberg, jedynym wzniesieniu w okolicy miasta. Założenie powstało jako prywatny klasztor książęcego rodu Billungów a kościół klasztorny wykorzystywany był jako miejsce pochowków rodziny książęcej.

W II poł. XI w. klasztor przyjął regułę benedyktyńską. Sól, określana jako „białe złoto” spowodowała wzrost pewności siebie patrycjuszy miejskich, co z czasem doprowadziło do konfliktu z książętami rezydującymi na zamku. W 1371 zrewoltowani mieszkańcy miasta przypuścili szturm na zamek książęcy na Kalkbergu i zniszczyli go. Zniszczeniu uległ też klasztor św. Michała. Został on zbudowany od nowa, nieopodal zamku, ale już w obrębie murów miejskich na miejscu, gdzie obecnie się znajduje. Klasztor nie został zniesiony, gdy nastała reformacja, lecz istniał nadal jako jedyny męski klasztor w księstwie Lüneburg, przekształcony w konwent ewangelicki. Konwent ten został zniesiony w 1655, a klasztor i należąca do niego Akademia Rycerska (rodzaj szkoły średniej dla szlachetnie urodzonych) zostały zlikwidowane 1 października 1850. Majątek klasztorny przypadł Hanowerskiemu Funduszowi Klasztornemu, istniejącemu dziś jako fundacja Klosterkammer Hannover. Ponieważ większość budynków klasztornych przejęły instytucje świeckie, siedzibą fundacji został kościół św. Michała a jej majątek służy utrzymaniu budynku kościoła.

Ruiny byłego klasztoru znajdują się na północ od kościoła.

Historia kościoła

Kamień węgielny pod budowę obecnego, trzynawowego kościoła położono w 1376. W 1379 ukończono dolny kościół. Korpus właściwego kościoła z pierwotnie nieplanowaną kaplicą opata (niem. Abtskapelle) ukończono w 1412. Wieżę wybudowano przed 1434. Budowa kościoła od początku przysparzała problemów związanych ze statyką – okazało się, że budowla została posadowiona na krawędzi wysadu soli kamiennej i dlatego jej potężne, okrągłe filary, podtrzymujące sklepienie są odchylone 70 cm od pionu.

Do końca XV wieku kościół św. Michała był miejscem spoczynku władców Lüneburga. W XVIII w. wszystkie trzy nawy zostały nakryte wspólnym dachem.

Przypisy

  1. por. Monumenta Germaniae Historica D O1, 183

Zobacz też

Bibliografia

  • Michael Eckhard: Ev.-luth. Pfarrkirche St. Michaelis Lüneburg. Regensburg: 1995. (niem.).
  • Die Malerei der Goldenen Tafel. Ansätze zu einer Neuorientierung der Forschung. W: Die Goldene Tafel aus dem Michaeliskloster in Lüneburg. Hannover: Kulturstiftung der Länder, 2007, s. 34-57. (niem.).
  • Evang.-Luth. Pfarrkirche St. Michaelis Lüneburg, Schnell, Kustführer Nr. 2238. Wyd. 1. Lüneburg: 1995. (niem.).

Linki zewnętrzne

  • Parafia św. Michała w Lüneburgu: strona oficjalna. www.sankt-michaelis.de/. [dostęp 2010-09-03]. (niem.).
  • Europejski Szlak Gotyku Ceglanego: Lüneburg: strona oficjalna. www.eurob.org /. [dostęp 2010-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)]. (niem. • ang. • pol.).
  • p
  • d
  • e
Architektura sakralna gotyku ceglanego
Niemcy
Brema
Greifswald
Hamburg
Lubeka
Lüneburg
Rostock
Stralsund
Wismar
inne miasta
Polska
Chełmno
Chełmża
Elbląg
Gdańsk
Słupsk
Stargard
Szczecin
Toruń
Trzebiatów
inne miasta
Dania
Aarhus
Ribe
inne miasta
Szwecja
Ystad
inne miasta
Estonia
Łotwa
Litwa
Białoruś
Rosja
Kontrola autorytatywna (kościół parafialny):
  • VIAF: 239173392, 123179341
  • LCCN: n82105236
  • GND: 4354059-4
  • J9U: 987007471219305171