Kościół Mariacki w Greifswaldzie

Kościół Mariacki w Greifswaldzie
St.-Marien-Kirche (Greifswald)
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół Mariacki – widok od południowego wschodu
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Greifswald

Wyznanie

luterańskie

Kościół

Ewangelicko-Luterański w Północnych Niemczech

Parafia

Evangelischen Kirchengemeinde St. Marien in Greifswald

Wezwanie

Najświętsza Maryja Panna

Historia
Data rozpoczęcia budowy

XIII w.

Data zakończenia budowy

XIV w.

Poprzednie wyznanie

katolickie

Dane świątyni
Styl

gotyk ceglany

Architekt

nieznany

Świątynia
• materiał bud.
• długość


• cegła
67 m

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Liczba naw

3

Nawa główna
• wysokość


21 m

Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Mariacki w Greifswaldzie”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Mariacki w Greifswaldzie”
Ziemia54°05′49″N 13°23′02″E/54,096944 13,383889
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół Mariacki w Greifswaldzie (niem. St.-Marien-Kirche (Greifswald); zwany potocznie, z powodu swej przysadzistej sylwetki, Grubą Marią (Dicke Marie)) – kościół ewangelicko-augsburski, położony w centrum Greifswaldu przy Marienkirchplatz. Nosi wezwanie Najświętszej Maryi Panny.

Kościół Mariacki został wzniesiony w II. poł. XIII w. Jest najstarszym spośród trzech głównych, średniowiecznych kościołów parafialnych Greifswaldu obok katedry św. Mikołaja i kościoła św. Jakuba. Został wzniesiony w stylu północnoniemieckiego gotyku ceglanego jako trzynawowy kościół halowy pozbawiony prezbiterium. Ukończony ok. 1350 wraz z wybudowaniem misternie dekorowanego szczytu wschodniego.

Kościół Mariacki jest kościołem parafialnym Pomorskiego Kościoła Ewangelickiego w Greifswaldzie.

Historia i architektura

Masywna, dekorowana blendami wieża kościoła Mariackiego. W dolnej części widoczny dobudowany przedsionek
Wschodnia fasada kościoła

Nie jest znany dokładny rok rozpoczęcia budowy kościoła Mariackiego, przypuszcza się, iż początek budowy świątyni w formie bazyliki miał miejsce po 1260. W 1275 zmieniono plan budowlany na założenie halowe, trzynawowe, bez prezbiterium. W 1280 budowla została ukończona od strony zachodniej; budowa samego korpusu świątyni prawdopodobnie przeciągnęła się do I poł. XIV w. Ok. 1400 do południowej nawy kościoła dobudowano kaplicę św. Anny; jest ona pod tą nazwą wymieniona po raz pierwszy w 1492 w testamencie Kathariny Rubenow. Obecnie kaplica jest wykorzystywana jako sala koncertowa i jako tzw. kościół zimowy. Od wschodu kaplica zamknięta jest dwiema przylegającymi do siebie, poligonalnymi absydami, w których mieszczą się dwa skromne ołtarze. Pod tym względem jest to wyjątkowa kaplica w całym basenie Morza Bałtyckiego.

Kościół Mariacki jest budowlą ceglaną, długą na 67 m, z trzykondygnacyjną wieżą, przykrytą niewysokim dachem namiotowym. Zamknięcie budowli od wschodu ma formę prostej ściany zwieńczonej dekoracyjnym, sterczynowym szczytem. Szczyt ten, w formie trójkąta, wypełniony jest wąskimi, ostrołukowymi blendami z dekoracją maswerkową, przedzielonych smukłymi pilastrami stanowi udany przykład północnoniemieckiej sztuki dekoracyjnej.

Przyziemie wieży, przysłonięte obecnie przez przedsionek, zbudowane z potężnego muru o grubości 4,5 m zostało ukończone na początku XIV w. Mieści się w nim, unikalna w skali europejskiej, sala sądowa. Pierwsze piętro wieży jest dekorowane ostrołukowymi blendami, drugie natomiast ma okna pomyślane jako otwory akustyczne dla trzech dzwonów kościelnych, z których najstarszy (Betglocke) pochodzi z 1418, młodszy (Wächter-Glocke) z 1569 (w 1981 odlany ponownie) i najmniejszy z 1614. Całość trzonu wieży jest przykryta dachem namiotowym, zbudowanym w 1780 w miejsce istniejącego wcześniej, szpiczastego hełmu, zniszczonego podczas wojny w 1678.

Wnętrze świątyni jest rozczłonkowane czterema parami filarów, podtrzymujących płaskie, wznoszące się na wysokość 21 m sklepienie krzyżowo-żebrowe, na którym prześledzić można poszczególne fazy budowy świątyni od strony wschodniej do zachodniej. Czerwone filary, służki oraz żebra sklepień kontrastują z pomalowanymi na biało ścianami oraz przestrzeniami międzyżebrowymi samych sklepień.

Podczas okupacji francuskiej z 1807 kościół utracił większą część swojego wyposażenia. W trakcie renowacji z lat 1977-1984 przywrócono średniowieczne malowidła. Najcenniejszym elementem wyposażenia jest ambona z 1587, dzieło stolarza mebli artystycznych Mekelenborga z Rostocku. Jest ona bogato dekorowana bogatymi, drewnianymi intarsjami, przedstawiającymi postacie ludzkie i krajobrazy oraz, m.in. podobiznę Marcina Lutra.

Późnogotycki, drewniany ołtarz, pochodzący przypuszczalnie z początku XVI w., dzieło nieznanego artysty ze Szwabii, przedstawia złożenie Jezusa do grobu. Wewnątrz świątyni znajdują się ponadto liczne grobowce, w tym płyta pamiątkowa burmistrza i założyciela uniwersytetu w Greifswaldzie Heinricha Rubenowa z 1462. Obok przedstawiającej go rzeźby figuralnej znajduje się inskrypcja informująca o jego tragicznej śmierci.

Kościół Mariacki był przypuszczalnie na początku XV w. wyposażony w organy. Obecnie znajdujący się w nim instrument pochodzi z 1866 i jest dziełem organmistrza Friedricha Alberta Mehmela ze Stralsundu; są to jego największe, zachowane do naszych czasów organy. Są one dokładnie dopasowane do pomieszczenia na chórze i odznaczają się soczystym dźwiękiem.

W 1985 artysta malarz Helmut Maletzke namalował obraz pamiątkowy, poświęcony ofiarom drugiej wojny światowej[1]. Obraz ten znajduje się w sali przyziemia wieży. Nazwiska poległych w czasie obydwu wojen zapisane są w specjalnych księgach wyłożonych w tzw. kaplicy pasyjnej, urządzonej w południowej części przyziemia wieży. Malowidła na ścianie kaplicy, wykonane technika al secco są datowane na 1411 i przedstawiają 4 sceny z męki Pańskiej: modlitwę w Ogrójcu, ubiczowanie, drogę krzyżową i ukrzyżowanie.

Zobacz też

Przypisy

  1. Ev. Kirchengemeinde St. Marien Greifswald: Die Bildtafel im Turm der Marienkirche. [dostęp 2010-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-28)]. (niem.).

Bibliografia

  • Josef Adamiak, Rudolf Pillep: Zabytki architektury i sztuki NRD. Przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1989. ISBN 83-213-3410-5. (pol.).
  • Die Bau- und Kunstdenkmale in Mecklenburg-Vorpommern, Vorpommersche Küstenregion, Stralsund – Greifswald – Rügen – Usedom, opr. Landesamt für Denkmalpflege, Verlag Henschel-Verlag Berlin, 1995

Linki zewnętrzne

  • Strona parafii i kościoła Mariackiego
  • p
  • d
  • e
Architektura sakralna gotyku ceglanego
Niemcy
Brema
Greifswald
Hamburg
Lubeka
Lüneburg
Rostock
Stralsund
Wismar
inne miasta
Polska
Chełmno
Chełmża
Elbląg
Gdańsk
Słupsk
Stargard
Szczecin
Toruń
Trzebiatów
inne miasta
Dania
Aarhus
Ribe
inne miasta
Szwecja
Ystad
inne miasta
Estonia
Łotwa
Litwa
Białoruś
Rosja
Kontrola autorytatywna (kościół):
  • VIAF: 168201463
  • NKC: kn20110112001