Krajenka

Krajenka
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Ratusz przy ul. Jagiełły
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

złotowski

Gmina

Krajenka

Prawa miejskie

1420

Burmistrz

Stefan Kitela

Powierzchnia

3,76[1] km²

Wysokość

101 m n.p.m.

Populacja (30.06.2016)
• liczba ludności
• gęstość


3733[2]
992,8 os./km²

Strefa numeracyjna

67

Kod pocztowy

77-430

Tablice rejestracyjne

PZL

Położenie na mapie gminy Krajenka
Mapa konturowa gminy Krajenka, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Krajenka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Krajenka”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Krajenka”
Położenie na mapie powiatu złotowskiego
Mapa konturowa powiatu złotowskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Krajenka”
Ziemia53°17′49″N 16°59′26″E/53,296944 16,990556
TERC (TERYT)

3031034

SIMC

0966932

Urząd miejski
ul. Szkolna 17
77-430 Krajenka
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Krajenka (niem. Krojanke[3]) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie złotowskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krajenka.

Według danych z 30 czerwca 2016 miasto liczyło 3733 mieszkańców[4].

Krajenka uzyskała lokację miejską w 1420 roku[5].

Położenie

Miasto położone jest nad rzeką Głomią na wysokości 105 m n.p.m., w środkowej części Krajny, w pasie Pojezierza Południowopomorskiego (w tym Pojezierza Krajeńskiego), w odległości 126 km na północ od Poznania.

Przez Krajenkę przebiegają drogi:

Ponadto istnieją drogi lokalne do Głubczyna, Buntowa i Tarnówki.

Przez Krajenkę biegnie też linia kolejowa Piła – Tczew. Znajduje się tu stacja kolejowa.

Historia

Zabytkowe zabudowania młynarskie w Krajence

Pierwszymi odnotowanymi właścicielami Krajenki byli Danaborscy. Ten polski ród posiadał liczne dobra na Pałukach i Krajnie. Danaborscy spokrewnieni byli z Piastami śląskimi. W okresie ich władania zostały nadane Krajence prawa miejskie (prawo magdeburskie), które w 1420 roku potwierdził król Władysław Jagiełło. Przywilej ten Krajenka zawdzięczała Andrzejowi Danaborskiemu[6]. W późniejszym okresie tzw. klucz krajeński przechodził na własność: Kościeleckich, Grudzińskich, Działyńskich. W 1746 roku Krajenka przeszła na własność księcia Aleksandra Sułkowskiego. W historii miasta szczególną kartę zapisała jego żona – Anna Sułkowska – fundatorka kościoła pw. św. Mikołaja i św Anny. Zaadaptowała na ten cel należący do niej zamek. W 1774 roku kościół poświęcił kanonik Franciszek Ciżmowski. W 1793 roku Anna Sułkowska sprzedała swoje dobra Fryderykowi von Flotow – szambelanowi króla pruskiego Fryderyka Wilhelma II. Szambelan króla pruskiego nie cieszył się jednak długo nabytymi dobrami. Jego kłopoty finansowe sprawiły bowiem, że w 1800 roku na licytacji dobra krajeńskie kupił Jakub Komierowski z Komierowa koło Sępólna Krajeńskiego. Brał on udział w wielu polskich zrywach niepodległościowych. Życie zakończył bohaterską śmiercią 13 stycznia 1807 roku, kiedy to na skutek ran odniesionych podczas walki z Prusakami pod wsią Ostrowite, skonał w Nowem nad Wisłą. Pochowany został w podziemiach tamtejszego kościoła farnego pw. św. Mateusza.

Po I rozbiorze Polski Krajenka znalazła się w granicach Prus. Jakub Komierowski – ostatni polski właściciel Krajenki, pozostawił po swojej śmierci liczne zadłużenia, które doprowadziły do zajęcia dóbr krajeńskich przez żydowskiego bankiera – Lepmanna Meyera Wulffa z Berlina. Jego spadkobiercy sprzedali je w 1839 roku królowi pruskiemu Fryderykowi Wilhelmowi III, a to z kolei skutkowało tym, że przez następne dziesięciolecia dobra krajeńskie stały się domeną członków rodziny pruskiego domu panującego. Mowa o następujących przedstawicielach rodu Hohenzollern: Wilhelmie III, Karolu, Fryderyku Karolu oraz Fryderyku Leopoldzie, który zmarł prawdopodobnie 13 września 1931 roku w Krajence. Niektóre źródła podają jako miejsce jego śmierci Kujań.

Pożary, epidemie trawiły kilkukrotnie miasto. Największy pożar miał miejsce w 1788 roku, kiedy wypaleniu uległo całe miasto. Krajenka rozwinęła się w XVIII i XIX wieku. Organizowane były tutaj 4 jarmarki rocznie, rozwijało się rzemiosło. W XIX wieku przeprowadzono linie kolejową przez miasto. W 1773 Krajenkę zamieszkiwało 905 mieszkańców, w 1910 ponad 3400 osób. Od 9 sierpnia 1931 r. do maja 1932 r. na terenie Krajenki funkcjonowała polska szkoła. Rodzice uczniów byli szykanowani przez Niemców. M.in. wywierano na nich presję ekonomiczną, grożąc zwolnieniami z pracy w przypadku dalszego posyłania dzieci do polskiej szkoły. Szykany dotykały również nauczycieli. W lutym 1932 kierownik szkoły Franciszek Gliszewski został pozbawiony prawa nauczania i wydalony do Polski. Funkcję po nim przejął Bolesław Jęchorek. Pracę pedagogiczną na terenie placówki prowadził również Paweł Hans. Franciszek Gliszewski został zamordowany przez Niemców w KL Sachsenhausen – Oranienburg 9 marca 1940 roku. Jesienią 1939 roku w miejscowości Silno koło Torunia Niemcy rozstrzelali Pawła Hansa[6].

Miasto zostało zajęte przez Armię Czerwoną 30 stycznia 1945 roku i spalone w 70%. Ucierpiała zabudowa, zakłady, urządzenia komunalne. Spłonęło stare centrum miasteczka, wiele zabytkowych budynków. W wyniku II wojny światowej Krajenka ponownie znalazła się w granicach Polski. Niemieckojęzyczna ludność miasta została wysiedlona do Niemiec. Odbudowy miasta podjęto się w latach 50. XX wieku. Krajenka jest ośrodkiem przemysłowym i handlowym w powiecie złotowskim.

W latach 1969–1972 miasto nie należało, ale było siedzibą władz gromady Krajenka. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa pilskiego.

Gospodarka

Pałac Sułkowskich, obecnie Urząd Gminy
Kościół św. Anny i św. Mikołaja
Poewangelicki kościół pw. św. Józefa
Krajeński Ośrodek Kultury

Krajenka jest gminą typowo rolniczą z racji tego, iż ponad połowę jej powierzchni stanowią grunty orne. Jedynym przemysłem, który rozwinął się w gminie w sposób zadowalający, jest przemysł drzewny obejmujący Zakład Przemysłu Drzewnego. Kolejnym większym zakładem Krajenki jest firma Dunlopillo, która produkuje materace.

Miasto pełni rolę lokalnego ośrodka dla otaczających go miejscowości. W mieście zlokalizowana jest poczta, posterunek policji, dworzec PKP, dworzec PKS, stacje benzynowe, stacja kontroli pojazdów, sklepy, restauracja. W mieście istnieje też szkoła, gdzie kształcą się technicy przemysłu młynarskiego.

Kultura

W Krajence działa Krajeński Ośrodek Kultury, który organizuje wiele imprez kulturalno – rozrywkowych dla mieszkańców Miasta i Gminy. Są to m.in.:

  • Przegląd Orkiestr Dętych,
  • Złote Maski
  • Dni Krajenki
  • Pożegnanie lata,
  • Koncerty rockowe,
  • Dożynki
  • Dzień Niepodległości,
  • Mikołajki,
  • Sylwester na rynku,
  • Zabawy wiejskie
  • Spektakle teatralne
  • i wiele innych

Prócz organizacji tych imprez Krajeński Ośrodek Kultury prowadzi wiele instytucji kulturalnych i artystycznych na terenie miasta i gminy. W KOK – u działa:

  • Teatr
  • Biblioteka,
  • Zespoły taneczne
  • Zespół Ludowy „Dzwon”,
  • Kapela Mysomtacy,
  • Kółko Plastyczne,
  • Kółko Muzyczne i inne.
  • Zespół taneczny mażoretek „Oleńki”
  • Zespół taneczny „Segreto”

Festiwal Piosenki Czerwonokrzyskiej

W roku 2006 już po raz dwudziesty odbył się Ogólnopolski Festiwal Piosenki Czerwonokrzyskiej w Krajence, jedyna tego rodzaju impreza w kraju. Uczestniczą w niej młodzi artyści z całej Polski, którzy śpiewając piosenki o treściach takich jak: pomoc osobom słabszym, starszym i niepełnosprawnym, szacunek, tolerancja, propagowanie zdrowego stylu życia, propagują ideę Polskiego Czerwonego Krzyża.

Zabytki

Sport

W Krajence działają:

  • Uczniowski Klub Sportowy „Sokół” przy Gimnazjum w Krajence
  • Uczniowski Klub Sportowy „Krajna” przy Szkole Podstawowej w Krajence
  • Uczniowski Klub Sportowy „Piast” przy Szkole Podstawowej w Głubczynie
  • Ludowy Zespół Sportowy „Iskra” Krajenka
  • Ludowy Zespół Sportowy „Piast” Głubczyn
  • Ludowy Zespół Sportowy „Płomień” Podróżna
  • Ludowy Zespół Sportowy „TPS” Skórka
  • Ludowy Zespół Sportowy „Grom” Śmiardowo Krajeńskie
  • KS Głomia

Demografia

  • Piramida wieku mieszkańców Krajenki w 2014 roku[2].


Znane osoby związane z Krajenką

Zobacz też

Przypisy

  1. Dane Głównego Urzędu Statystycznego: Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 31 XII 2008 r.). [dostęp 2009-10-03].
  2. a b Krajenka w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-01-12] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262).
  4. Ludność. Stan i struktura w przekroju terytorialnym (Stan w dniu 30 VI 2016 r.), Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, czerwiec 2016, s. 122, ISSN 1734-6118 [dostęp 2016-11-02] .
  5. Robert Krzysztofik, Lokacje miejskie na obszarze Polski. Dokumentacja geograficzno-historyczna, Katowice 2007, s. 42–43.
  6. a b PiotrP. Tomasz PiotrP., Krajeńskie Drogi do Niepodległej, 2020 .
  7. Rejestr zabytków województwa wielkopolskiego. Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Poznaniu. s. 257–258. [dostęp 2011-04-25].
  8. Multimilioner z Krajenki - film o Siegbercie Wilzigu [online], 77400.pl [dostęp 2024-04-23]  (pol.).
  9. Duchowny i Generał - historia ks. Bernarda Wituckiego [online], 77400.pl [dostęp 2024-04-23]  (pol.).
  10. Męczennik z Barbarki – ks. Antoni Januszewski z Krajenki [online], 77400.pl [dostęp 2024-04-23]  (pol.).
  11. Gangster z Krajenki - postrach Al'a Capone z Chicago [online], 77400.pl [dostęp 2024-04-23]  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona miasta
  • Krajenka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 580 .
  • p
  • d
  • e
Miasta na prawach powiatu
Miasta powiatowe
Miasta gminne

Herb województwa wielkopolskiego

  • p
  • d
  • e
Gmina Krajenka
  • Siedziba gminy: miasto Krajenka
Wsie
Osada
Integralne części wsi
  • Czarnosiecz
  • Dąbrowa
  • Dąbrówka
  • Dobrzyca
  • Gonie
  • Leśnicki Młyn
  • Rogownica
  • Strużyska
  • Zimna Kępa

Gmina Krajenka

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
  • Jastrowie
  • Krajenka
  • Okonek
Gminy wiejskie
  • Lipka
  • Tarnówka
  • Zakrzewo
  • Złotów

  • p
  • d
  • e
Powiat złotowski (1945–1975)
Przynależność wojewódzka
  • woj. pomorskie (PRL) (1945–46)
  • woj. szczecińskie (1946–50)
  • woj. koszalińskie (1950–75)
Miasta
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
  • Kleszczyna (1945–54 i 1973–75)
  • Krajenka (1945–54 i 1973–75)
  • Lipka (1945–54 i 1973–75)
  • Łąkie (Łakie) (1945–54)
  • Radawnica (1945–54 i 1973–75)
  • Stara Wiśniewka (Wiśniewka) (1945–54)
  • Stare Gronowo (Grunowo) (1945–54)
  • Tarnówka (1945–54 i 1973–75)
  • Zakrzewo (1945–54 i 1973–75)
  • Złotów (1973–75)
Gromady
(1954–72)
  • Batorowo (1954–61)
  • Buczek Wielki (1954–71)
  • Buntowo (1954–61)
  • Dolnik (1954–68)
  • Głomsk (1954–61)
  • Górzna (1954–59)
  • Kleszczyna (1961–72)
  • Krajenka (1969–72)
  • Lipka (1954–72)
  • Łąkie (1954–71)
  • Radawnica (1954–72)
  • Skic (1954–61)
  • Stara Wiśniewka (1954–72)
  • Stare Dzierżążno (1954–59)
  • Stare Gronowo (1954–71 ())
  • Śmiardowo Krajeńskie (1954–71)
  • Święta (1954–61)
  • Tarnówka (1954–72)
  • Zakrzewo (1954–72)
  • Zalesie (1954–61)
  • Złotów (1961–72)
Kontrola autorytatywna (miasto):
  • GND: 7741745-8
  • NKC: ge1193934
  • J9U: 987008983757705171