Mario Delpini

Mario Delpini (2017)

Plena est terra gloria Eius
Pełna jest ziemia chwały Jego

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1951
Gallarate

Arcybiskup metropolita mediolański

Okres sprawowania

od 2017

Biskup pomocniczy mediolański

Okres sprawowania

2007–2017

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

7 czerwca 1975

Nominacja biskupia

13 lipca 2007

Sakra biskupia

23 września 2007

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

23 września 2007

Miejscowość

Mediolan

Miejsce

Dom de Milan

Konsekrator

Dionigi Tettamanzi

Współkonsekratorzy

Francesco Coccopalmerio
Giuseppe Betori
Renato Corti
Marco Ferrari

Konsekrowani biskupi
Luigi Testore	24 lutego 2018
Luca Raimondi	28 czerwca 2020
Giuseppe Vegezzi	28 czerwca 2020
Roberto Campiotti	26 lutego 2022
Michele Di Tolve	2 września 2023

Współkonsekrowani biskupi
Franco Agnesi	28 czerwca 2014
Paolo Martinelli	28 czerwca 2014
Pierantonio Tremolada	28 czerwca 2014

Mario Enrico Delpini (ur. 29 lipca 1951 w Gallarate) – włoski duchowny rzymskokatolicki, rektor Niższego Seminarium Duchownego w Mediolanie w latach 1989–1993, rektor seminarium w Venegono Inferiore w latach 1993–2000, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Mediolanie w latach 2000–2007, biskup pomocniczy mediolański w latach 2007–2017, arcybiskup metropolita mediolański od 2017.

Życiorys

Święcenia kapłańskie otrzymał 7 czerwca 1975 z rąk Giovanniego Colombo. Inkardynowany do archidiecezji mediolańskiej, rozpoczął pracę w niższym seminarium jako wykładowca. W 1989 został rektorem tegoż seminarium. Cztery lata później mianowano go rektorem części teologicznej seminarium w Venegono Inferiore. W latach 2000–2007 kierował wyższym seminarium mediolańskim^[1].

13 lipca 2007 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji mediolańskiej, ze stolicą tytularną Stephaniacum^[2]. Sakry biskupiej udzielił mu 23 września 2007 kardynał Dionigi Tettamanzi, arcybiskup metropolita mediolański. Od 2012 pełnił funkcję wikariusza generalnego, zaś od 2014 wikariusza biskupiego ds. formacji stałej duchowieństwa^[1].

7 lipca 2017 papież Franciszek mianował go arcybiskupem metropolitą mediolańskim^[3]. Ingres odbył się 24 września 2017^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Delpini, una vita al servizio della Chiesa ambrosiana. Archidiecezja mediolańska. [dostęp 2020-11-01]. (wł.).
↑ NOMINA DI AUSILIARI DI MILANO (ITALIA). vatican.va, 2007-07-13. [dostęp 2020-11-01]. (wł.).
↑ Rinuncia dell’Arcivescovo Metropolita di Milano e nomina del successore. vatican.va, 2017-07-07. [dostęp 2020-11-01]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna Angelo Scoli na stronie archidiecezji mediolańskiej. [dostęp 2024-01-06]. (wł.).
Mario Delpini [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-12-11] (ang.).

Biskupi i Arcybiskupi Mediolanu

Biskupi Mediolanu	Anatalon Święty Kajus Kastrycjan Kalimerus Mona Mirokles (do 316) Matern (316–328) Protazy Algisi (328–343) Eustorgiusz (344–350) Dionizy Mariani (350–355) Auksencjusz (355–374) Święty Ambroży (374–397) Symplicjan Soresini (397–400) Weneriusz z Mediolanu (400–408) Marolo (408–423) Martynian Osio (423–435) Gliceriusz Landriani (436–438) Łazarz Beccardi (438–449) Euzebiusz Pagani (449–462) Geroncjusz Bescapè (462–465) Benignus Bossi (465–472) Senator Settala (472–475) Teodor I de' Medici (475–490) Wawrzyniec I Litta (490–512) Eustorgiusz II (512–518) Magnus de' Trincheri (518–530) Dacjusz Agliati (530–552) Witalis de' Cittadini (552–555) Fronton (biskup Mediolanu) (556–566) Auzan Crivelli (566–567) Honorat Castiglioni (568–572) Wawrzyniec II (573–592) Konstantyn de' Cittadini (593–600) Deodatus (601–629) Asteriusz (biskup Mediolanu) (630–640) Fortus (641–643) Jan I Bono (649–660) Antonin Fontana (660–661) Maurycyliusz (661–662) Ampeliusz (667–672) Manswet Savelli (672–681) Benedykt I Crespi (681–725)
Arcybiskupi Mediolanu	Teodor II (725–739) Arifred (741–742) Stabilis (742–744) Natal (746–747) Leto Marcellino (745–759) Tommaso Grassi (759–783) Pietro I Oldrati (784–801) Odelperto (803–813) Anzelm I Biglia (813–818) Buono Castiglioni (818–822) Angilberto I (822–823) Angilberto II Pusterla (824–859) Tadone (860–868) Ansperto Confalonieri da Biassono (868–881) Anzelm II Capra (882–896) Landolfo I Grassi (896–899) Andrea da Carcano (899–906) Aicone Oldrati (906–918) Gariberto di Besana (918–921) Lamperto (921–931) Ilduino (931–936) Arderico Cotta (936–948) Adelmano (948–953) Valperto de' Medici (953–970) Arnolfo I (970–974) Godfryd (974–979) Landolfo II da Carcano (980–998) Arnolfo II da Arsago (998–1018) Ariberto da Intimiano (1018–1045) Gwido da Velate (1045–1069) Attone (1072–1085) Anselmo da Ro (1086–1093) Arnolfo III (1093–1097) Anselmo da Bovisio (1097–1101) Grossolano (1102–1112) Giordano da Clivio (1112–1120) Olrico (1120–1126) Anselmo Pusterla (1126–1135) Bernard z Clairvaux (elekt 1135) Robaldo (1135–1145) Oberto da Pirovano (1146–1166) Galdino Valvassi della Sala (1166–1176) Algisio da Pirovano (1176–1185) Uberto Crivelli (1185–1187) Milone da Cardano (1187–1195) Uberto da Terzago (1195–1196) Filippo da Lampugnano (1196–1206) Uberto da Pirovano (1206–1211) Gerardo da Sessa (elekt 1211) Henryk I da Settala (1213–1230) Wilhelm I da Rizolio (1230–1241) Leon da Perego (1241–1257) Ottone Visconti (1262–1295) Rufin da Frisseto (1295–1296) Franciszek I da Parma (1296–1308) Cassone Torriani (1308–1317) Aicardo da Intimiano (1317–1339) Giovanni II Visconti (1342–1354) Roberto Visconti (1354–1361) Guglielmo II Pusterla (1361–1370) Simone da Borsano (1370–1380) Antonio de' Saluzzi (1380–1401) Pietro Filargo (1402–1410) Franciszek II Crippa (1409–1414) Bartolomeo de la Capra (1414–1433) Francesco Piccolpasso (1433–1443) Enrico Rampini (1443–1450) Giovanni Visconti (1450–1453) Niccolò Amidano (1453–1454) Timoteo Maffei (1454) Gabriele Sforza (1454–1457) Carlo da Forlì (1457–1461) Stefano Nardini (1461–1484) Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Guido Antonio Arcimboldi (1488–1497) Ottaviano Arcimboldi (1497) Ippolito I d’Este (1497–1520) Ippolito II d’Este (1520–1550) Jan Angelo Arcimboldi (1550–1555) Filip II Archinti (1556–1558) Giovanni Angelo Medici (1558–1559) Karol Boromeusz (1560–1584) Gasparo Visconti (1584–1595) Federico Borromeo (1595–1631) Cesare Monti (1632–1650) Alfonso Litta (1652–1679) Federico Visconti (1681–1693) Federico Caccia (1693–1699) Giuseppe Archinto (1699–1712) Benedetto Erba Odescalchi (1712–1737) Gaetano Stampa (1737–1742) Giuseppe Pozzobonelli (1743–1783) Filippo Maria Visconti (1784–1801) Giovanni Battista Caprara (1802–1810) Karl Kajetan Gaisruck (1816–1846) Barttolomeo Carlo Romilli (1847–1859) Paolo Angelo Ballerini (1859–1867) Luigi Nazari di Calabiana (1867–1893) Andrea Carlo Ferrari (1894–1921) Achille Ratti (1921–1922) Eugenio Tosi (1922–1929) Ildefonso Cardinal Schuster (1929–1954) Giovanni Battista Montini (1954–1963) Giovanni Colombo (1963–1979) Carlo Maria Martini (1979–2002) Dionigi Tettamanzi (2002–2011) Angelo Scola (2011-2017) Mario Delpini (od 2017)

Biskupi Mediolanu