Dionigi Tettamanzi

Kardynał prezbiter

Dionigi Tettamanzi (2011)

Gaudium et pax
Radość i pokój

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

14 marca 1934
Renate

Data i miejsce śmierci

5 sierpnia 2017
Triuggio

Miejsce pochówku

Katedra w Mediolanie

Arcybiskup metropolita Mediolanu

Okres sprawowania

2002–2011

Arcybiskup metropolita Genui

Okres sprawowania

1995–2002

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1957

Nominacja biskupia

1 lipca 1989

Sakra biskupia

23 września 1989

Kreacja kardynalska

21 lutego 1998
Jan Paweł II

Kościół tytularny

bazylika świętych Ambrożego i Karola przy Corso

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

23 września 1989

Miejscowość

Mediolan

Miejsce

Dom de Milan

Konsekrator

Carlo Maria Martini

Współkonsekratorzy

Carlo Maccari
Bernardo Citterio

Konsekrowani biskupi
Alberto Maria Careggio	24 września 1995
Alberto Tanasini	14 września 1996
Angelo Bagnasco	7 lutego 1998
Domenico Calcagno	9 marca 2002
Carlo Maria Redaelli	5 czerwca 2004
Luigi Stucchi	5 czerwca 2004
Luigi Negri	7 maja 2005
Roberto Busti	22 września 2007
Franco Giulio Brambilla	23 września 2007
Mario Delpini	23 września 2007
Maurizio Gervasoni	28 września 2013

Współkonsekrowani biskupi
Franco Festorazzi	18 maja 1991
Adelio Dell’Oro	2 marca 2013
Franco Agnesi	28 czerwca 2014
Paolo Martinelli	28 czerwca 2014
Pierantonio Tremolada	28 czerwca 2014

Dionigi Tettamanzi (ur. 14 marca 1934 w Renate, zm. 5 sierpnia 2017 w Triuggio) − włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor nauk teologicznych, rektor Pontyfikalnego Seminarium Lombardzkiego w latach 1987–1989, arcybiskup metropolita Ankona-Osimo w latach 1989–1991, sekretarz generalny Konferencji Episkopatu Włoch w latach 1991–1995, arcybiskup metropolita Genui w latach 1995–2002, wiceprzewodniczący Konferencji Episkopatu Włoch na północne Włochy w latach 1995–2000, kardynał prezbiter od 1998, arcybiskup metropolita Mediolanu w latach 2002–2011, przewodniczący Konferencji Biskupów Lombardzkich w latach 2002–2011, od 2011 arcybiskup senior archidiecezji Mediolanu, administrator apostolski sede vacante diecezji Vigevano w latach 2012–2013.

Życiorys

Studiował w seminariach w Seveso (koło Mediolanu) i Venegono Inferiore, przyjął święcenia kapłańskie 28 czerwca 1957 z rąk ówczesnego arcybiskupa Mediolanu, Giovanniego Battisty Montiniego (późniejszego papieża Pawła VI). Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie obronił w 1960 doktorat z teologii. Prowadził w archidiecezji mediolańskiej pracę duszpasterską oraz wykładał w kilku seminariach; koordynował ze strony Kościoła działalność organizacji lekarzy katolickich, kierował redakcją pisma „Avvenire” oraz pełnił funkcję rektora Pontyfikalnego Seminarium Lombardzkiego.

1 lipca 1989 mianowany arcybiskupem metropolitą Ankony-Osimo, otrzymał sakrę biskupią 23 września 1989 z rąk kardynała Carlo Martiniego (arcybiskupa Mediolanu). W kwietniu 1991 zrezygnował z rządów diecezji Ankona-Osimo i przeszedł do pracy w Konferencji Episkopatu Włoch na stanowisko sekretarza generalnego. W kwietniu 1995 został arcybiskupem Genui (i wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Włoch), w lipcu 2002 arcybiskupem Mediolanu. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie.

21 lutego 1998 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej, nadając tytuł prezbitera Bazyliki świętych Ambrożego i Karola przy Corso. Od marca 2000 Tettamanzi brał udział w pracach Rady Kardynalskiej ds. badania Organizacyjnych i Ekonomicznych Problemów Stolicy Świętej. Był wymieniany w gronie papabili – faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II^[1].

W marcu 2009 roku w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego złożył rezygnację z pełnionych funkcji, jednak Benedykt XVI poprosił go o pełnienie urzędu przez kolejne dwa lata. Przeszedł na emeryturę 28 czerwca 2011.

Od 23 lipca 2012 roku do 20 lipca 2013 roku pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji Vigevano.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 14 marca 2014 w związku z ukończeniem 80 roku życia utracił prawo do czynnego uczestniczenia w przyszłych konklawe. Zmarł 3 lata później 5 sierpnia w Triuggio^[2].

Przypisy

↑ Kard. Tettamanzi może zostać Papieżem. wyborcza.pl, 2005-04-14. [dostęp 2019-02-06].
↑ Nie żyje kard. Tettamanzi. Do końca służył Kościołowi robiąc niezwykłe rzeczy. deon.pl. [dostęp 2017-08-05].

Linki zewnętrzne

Nota biograficzna na stronie Stolicy Apostolskiej
Nota biograficzna Dionigi Tettamanzi na stronie archidiecezji mediolańskiej
Dionigi Tettamanzi w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2008-06-29] (ang.)
Dionigi Tettamanzi [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-05-25] (ang.).
Kardynał Dionigi Tettamanzi – materiały w serwisie Kosciol.pl

Arcybiskupi Genui

Biskupi Genui (381 do 1133)	Diogenes (381) Paschazjusz (451) Asteriusz (634) Jan (680) Sabatinus (876–878) Teodulf (946–981) Jan (983/84–1019) Landulf (1019–1034/36) Konrad (1036–1052) Obert (1052–1078) Konrad Manganelli, obediencja wibertyńska (1080–1087) Cyriak, obediencja gregoriańska (1089) Ogier (ok. 1095) Airald (1097–1116) Otto (1117–1120) Zygfryd (1123–1129) Syrus (1130–1133)
Arcybiskupi Genui (od 1133)	Syrus (1133–1163) Ugone (1163–1188) Bonifazio (1188–1203) Ottone (1203–1239) Giovanni de Cogorno (1239–1253) Gualtiero da Vezzano (1253–1274) Bernardo de Arimondi (1276–1286) Opizzo Fieschi, administrator (1288–1292) Jakub de Voragine (1292–1298) Porchetto Spinola (1299–1321) Bartolomeo de Reggio (1321–1335) Dino di Radicofani (1337–1342) Giacomo da Santa Vittoria (1342–1349) Bertrando Bessaduri (1349–1358) Guido Scetten (1358–1368) Andrea della Torre (1368–1377) Lanfranco Sacco (1377–1381) Giacomo Fieschi (1382–1400) Pileo de' Marini (1400–1429) Pietro de' Giorgi (1429–1436) Giorgio Fieschi (1436–1439) Giacomo Imperiale (1439–1452) Paolo Fregoso (1453–1495) Jorge da Costa, komendatariusz (1495–1496) Paolo Fregoso, komendatariusz (1496–1498) Giovanni Maria Sforza (1498–1520?) Innocenzo Cibo (1520–1550) Girolamo de Sauli (1550–1559) Agostino Salvago (1559–1567) Cipriano Pallavicino (1567–1586) Antonio Maria Sauli (1586–1591) Alessandro Centurione (1591–1596) Matteo Rivarola (1596–1600) Orazio Spínola (1600–1616) Domenico Marini (1616–1635) Stefano Durazzo (1635–1664) Giovanni Battista Spínola (1664–1681) Giulio Vincenzo Gentile (1681–1694) Giovanni Battista Spínola (1694–1705) Lorenzo Fieschi (1705–1726) Nicolò Maria de' Franchi (1726–1746) Giuseppe Maria Saporiti (1746–1767) Giovanni Lercari (1767–1802) Giuseppe Spina (1802–1816) Luigi Lambruschini (1819–1830) Placido Maria Tadini (1831–1847) Andreas Charvaz (1852-1869) Salvatore Magnasco (1871–1892) Tomasz Reggio (1892–1901) Edoardo Pulciano (1901–1911) Andrea Caron (1912-1915) Ludovico Gavotti (1915-1918) Tommaso Boggiani (1919–1921) Carlo Minoretti (1925–1938) Pietro Boetto (1938–1946) Giuseppe Siri (1946–1987) Giovanni Canestri (1987–1995) Dionigi Tettamanzi (1995–2002) Tarcisio Bertone (2002–2006) Angelo Bagnasco (2006-2020) Marco Tasca (od 2020)

Biskupi Genui (381 do 1133)

Diogenes (381)
Paschazjusz (451)
Asteriusz (634)
Jan (680)
Sabatinus (876–878)
Teodulf (946–981)
Jan (983/84–1019)
Landulf (1019–1034/36)
Konrad (1036–1052)
Obert (1052–1078)
Konrad Manganelli, obediencja wibertyńska (1080–1087)
Cyriak, obediencja gregoriańska (1089)
Ogier (ok. 1095)
Airald (1097–1116)
Otto (1117–1120)
Zygfryd (1123–1129)
Syrus (1130–1133)

Arcybiskupi Genui (od 1133)

Syrus (1133–1163)
Ugone (1163–1188)
Bonifazio (1188–1203)
Ottone (1203–1239)
Giovanni de Cogorno (1239–1253)
Gualtiero da Vezzano (1253–1274)
Bernardo de Arimondi (1276–1286)
Opizzo Fieschi, administrator (1288–1292)
Jakub de Voragine (1292–1298)
Porchetto Spinola (1299–1321)
Bartolomeo de Reggio (1321–1335)
Dino di Radicofani (1337–1342)
Giacomo da Santa Vittoria (1342–1349)
Bertrando Bessaduri (1349–1358)
Guido Scetten (1358–1368)
Andrea della Torre (1368–1377)
Lanfranco Sacco (1377–1381)
Giacomo Fieschi (1382–1400)
Pileo de' Marini (1400–1429)
Pietro de' Giorgi (1429–1436)
Giorgio Fieschi (1436–1439)
Giacomo Imperiale (1439–1452)
Paolo Fregoso (1453–1495)
Jorge da Costa, komendatariusz (1495–1496)
Paolo Fregoso, komendatariusz (1496–1498)
Giovanni Maria Sforza (1498–1520?)
Innocenzo Cibo (1520–1550)
Girolamo de Sauli (1550–1559)
Agostino Salvago (1559–1567)
Cipriano Pallavicino (1567–1586)
Antonio Maria Sauli (1586–1591)
Alessandro Centurione (1591–1596)
Matteo Rivarola (1596–1600)
Orazio Spínola (1600–1616)
Domenico Marini (1616–1635)
Stefano Durazzo (1635–1664)
Giovanni Battista Spínola (1664–1681)
Giulio Vincenzo Gentile (1681–1694)
Giovanni Battista Spínola (1694–1705)
Lorenzo Fieschi (1705–1726)
Nicolò Maria de' Franchi (1726–1746)
Giuseppe Maria Saporiti (1746–1767)
Giovanni Lercari (1767–1802)
Giuseppe Spina (1802–1816)
Luigi Lambruschini (1819–1830)
Placido Maria Tadini (1831–1847)
Andreas Charvaz (1852-1869)
Salvatore Magnasco (1871–1892)
Tomasz Reggio (1892–1901)
Edoardo Pulciano (1901–1911)
Andrea Caron (1912-1915)
Ludovico Gavotti (1915-1918)
Tommaso Boggiani (1919–1921)
Carlo Minoretti (1925–1938)
Pietro Boetto (1938–1946)
Giuseppe Siri (1946–1987)
Giovanni Canestri (1987–1995)
Dionigi Tettamanzi (1995–2002)
Tarcisio Bertone (2002–2006)
Angelo Bagnasco (2006-2020)
Marco Tasca (od 2020)

Biskupi i Arcybiskupi Mediolanu

Biskupi Mediolanu	Anatalon Święty Kajus Kastrycjan Kalimerus Mona Mirokles (do 316) Matern (316–328) Protazy Algisi (328–343) Eustorgiusz (344–350) Dionizy Mariani (350–355) Auksencjusz (355–374) Święty Ambroży (374–397) Symplicjan Soresini (397–400) Weneriusz z Mediolanu (400–408) Marolo (408–423) Martynian Osio (423–435) Gliceriusz Landriani (436–438) Łazarz Beccardi (438–449) Euzebiusz Pagani (449–462) Geroncjusz Bescapè (462–465) Benignus Bossi (465–472) Senator Settala (472–475) Teodor I de' Medici (475–490) Wawrzyniec I Litta (490–512) Eustorgiusz II (512–518) Magnus de' Trincheri (518–530) Dacjusz Agliati (530–552) Witalis de' Cittadini (552–555) Fronton (biskup Mediolanu) (556–566) Auzan Crivelli (566–567) Honorat Castiglioni (568–572) Wawrzyniec II (573–592) Konstantyn de' Cittadini (593–600) Deodatus (601–629) Asteriusz (biskup Mediolanu) (630–640) Fortus (641–643) Jan I Bono (649–660) Antonin Fontana (660–661) Maurycyliusz (661–662) Ampeliusz (667–672) Manswet Savelli (672–681) Benedykt I Crespi (681–725)
Arcybiskupi Mediolanu	Teodor II (725–739) Arifred (741–742) Stabilis (742–744) Natal (746–747) Leto Marcellino (745–759) Tommaso Grassi (759–783) Pietro I Oldrati (784–801) Odelperto (803–813) Anzelm I Biglia (813–818) Buono Castiglioni (818–822) Angilberto I (822–823) Angilberto II Pusterla (824–859) Tadone (860–868) Ansperto Confalonieri da Biassono (868–881) Anzelm II Capra (882–896) Landolfo I Grassi (896–899) Andrea da Carcano (899–906) Aicone Oldrati (906–918) Gariberto di Besana (918–921) Lamperto (921–931) Ilduino (931–936) Arderico Cotta (936–948) Adelmano (948–953) Valperto de' Medici (953–970) Arnolfo I (970–974) Godfryd (974–979) Landolfo II da Carcano (980–998) Arnolfo II da Arsago (998–1018) Ariberto da Intimiano (1018–1045) Gwido da Velate (1045–1069) Attone (1072–1085) Anselmo da Ro (1086–1093) Arnolfo III (1093–1097) Anselmo da Bovisio (1097–1101) Grossolano (1102–1112) Giordano da Clivio (1112–1120) Olrico (1120–1126) Anselmo Pusterla (1126–1135) Bernard z Clairvaux (elekt 1135) Robaldo (1135–1145) Oberto da Pirovano (1146–1166) Galdino Valvassi della Sala (1166–1176) Algisio da Pirovano (1176–1185) Uberto Crivelli (1185–1187) Milone da Cardano (1187–1195) Uberto da Terzago (1195–1196) Filippo da Lampugnano (1196–1206) Uberto da Pirovano (1206–1211) Gerardo da Sessa (elekt 1211) Henryk I da Settala (1213–1230) Wilhelm I da Rizolio (1230–1241) Leon da Perego (1241–1257) Ottone Visconti (1262–1295) Rufin da Frisseto (1295–1296) Franciszek I da Parma (1296–1308) Cassone Torriani (1308–1317) Aicardo da Intimiano (1317–1339) Giovanni II Visconti (1342–1354) Roberto Visconti (1354–1361) Guglielmo II Pusterla (1361–1370) Simone da Borsano (1370–1380) Antonio de' Saluzzi (1380–1401) Pietro Filargo (1402–1410) Franciszek II Crippa (1409–1414) Bartolomeo de la Capra (1414–1433) Francesco Piccolpasso (1433–1443) Enrico Rampini (1443–1450) Giovanni Visconti (1450–1453) Niccolò Amidano (1453–1454) Timoteo Maffei (1454) Gabriele Sforza (1454–1457) Carlo da Forlì (1457–1461) Stefano Nardini (1461–1484) Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Guido Antonio Arcimboldi (1488–1497) Ottaviano Arcimboldi (1497) Ippolito I d’Este (1497–1520) Ippolito II d’Este (1520–1550) Jan Angelo Arcimboldi (1550–1555) Filip II Archinti (1556–1558) Giovanni Angelo Medici (1558–1559) Karol Boromeusz (1560–1584) Gasparo Visconti (1584–1595) Federico Borromeo (1595–1631) Cesare Monti (1632–1650) Alfonso Litta (1652–1679) Federico Visconti (1681–1693) Federico Caccia (1693–1699) Giuseppe Archinto (1699–1712) Benedetto Erba Odescalchi (1712–1737) Gaetano Stampa (1737–1742) Giuseppe Pozzobonelli (1743–1783) Filippo Maria Visconti (1784–1801) Giovanni Battista Caprara (1802–1810) Karl Kajetan Gaisruck (1816–1846) Barttolomeo Carlo Romilli (1847–1859) Paolo Angelo Ballerini (1859–1867) Luigi Nazari di Calabiana (1867–1893) Andrea Carlo Ferrari (1894–1921) Achille Ratti (1921–1922) Eugenio Tosi (1922–1929) Ildefonso Cardinal Schuster (1929–1954) Giovanni Battista Montini (1954–1963) Giovanni Colombo (1963–1979) Carlo Maria Martini (1979–2002) Dionigi Tettamanzi (2002–2011) Angelo Scola (2011-2017) Mario Delpini (od 2017)

Biskupi Mediolanu

Anatalon
Święty Kajus
Kastrycjan
Kalimerus
Mona
Mirokles (do 316)
Matern (316–328)
Protazy Algisi (328–343)
Eustorgiusz (344–350)
Dionizy Mariani (350–355)
Auksencjusz (355–374)
Święty Ambroży (374–397)
Symplicjan Soresini (397–400)
Weneriusz z Mediolanu (400–408)
Marolo (408–423)
Martynian Osio (423–435)
Gliceriusz Landriani (436–438)
Łazarz Beccardi (438–449)
Euzebiusz Pagani (449–462)
Geroncjusz Bescapè (462–465)
Benignus Bossi (465–472)
Senator Settala (472–475)
Teodor I de' Medici (475–490)
Wawrzyniec I Litta (490–512)
Eustorgiusz II (512–518)
Magnus de' Trincheri (518–530)
Dacjusz Agliati (530–552)
Witalis de' Cittadini (552–555)
Fronton (biskup Mediolanu) (556–566)
Auzan Crivelli (566–567)
Honorat Castiglioni (568–572)
Wawrzyniec II (573–592)
Konstantyn de' Cittadini (593–600)
Deodatus (601–629)
Asteriusz (biskup Mediolanu) (630–640)
Fortus (641–643)
Jan I Bono (649–660)
Antonin Fontana (660–661)
Maurycyliusz (661–662)
Ampeliusz (667–672)
Manswet Savelli (672–681)
Benedykt I Crespi (681–725)

Arcybiskupi Mediolanu

Teodor II (725–739)
Arifred (741–742)
Stabilis (742–744)
Natal (746–747)
Leto Marcellino (745–759)
Tommaso Grassi (759–783)
Pietro I Oldrati (784–801)
Odelperto (803–813)
Anzelm I Biglia (813–818)
Buono Castiglioni (818–822)
Angilberto I (822–823)
Angilberto II Pusterla (824–859)
Tadone (860–868)
Ansperto Confalonieri da Biassono (868–881)
Anzelm II Capra (882–896)
Landolfo I Grassi (896–899)
Andrea da Carcano (899–906)
Aicone Oldrati (906–918)
Gariberto di Besana (918–921)
Lamperto (921–931)
Ilduino (931–936)
Arderico Cotta (936–948)
Adelmano (948–953)
Valperto de' Medici (953–970)
Arnolfo I (970–974)
Godfryd (974–979)
Landolfo II da Carcano (980–998)
Arnolfo II da Arsago (998–1018)
Ariberto da Intimiano (1018–1045)
Gwido da Velate (1045–1069)
Attone (1072–1085)
Anselmo da Ro (1086–1093)
Arnolfo III (1093–1097)
Anselmo da Bovisio (1097–1101)
Grossolano (1102–1112)
Giordano da Clivio (1112–1120)
Olrico (1120–1126)
Anselmo Pusterla (1126–1135)
Bernard z Clairvaux (elekt 1135)
Robaldo (1135–1145)
Oberto da Pirovano (1146–1166)
Galdino Valvassi della Sala (1166–1176)
Algisio da Pirovano (1176–1185)
Uberto Crivelli (1185–1187)
Milone da Cardano (1187–1195)
Uberto da Terzago (1195–1196)
Filippo da Lampugnano (1196–1206)
Uberto da Pirovano (1206–1211)
Gerardo da Sessa (elekt 1211)
Henryk I da Settala (1213–1230)
Wilhelm I da Rizolio (1230–1241)
Leon da Perego (1241–1257)
Ottone Visconti (1262–1295)
Rufin da Frisseto (1295–1296)
Franciszek I da Parma (1296–1308)
Cassone Torriani (1308–1317)
Aicardo da Intimiano (1317–1339)
Giovanni II Visconti (1342–1354)
Roberto Visconti (1354–1361)
Guglielmo II Pusterla (1361–1370)
Simone da Borsano (1370–1380)
Antonio de' Saluzzi (1380–1401)
Pietro Filargo (1402–1410)
Franciszek II Crippa (1409–1414)
Bartolomeo de la Capra (1414–1433)
Francesco Piccolpasso (1433–1443)
Enrico Rampini (1443–1450)
Giovanni Visconti (1450–1453)
Niccolò Amidano (1453–1454)
Timoteo Maffei (1454)
Gabriele Sforza (1454–1457)
Carlo da Forlì (1457–1461)
Stefano Nardini (1461–1484)
Giovanni Arcimboldi (1484–1488)
Guido Antonio Arcimboldi (1488–1497)
Ottaviano Arcimboldi (1497)
Ippolito I d’Este (1497–1520)
Ippolito II d’Este (1520–1550)
Jan Angelo Arcimboldi (1550–1555)
Filip II Archinti (1556–1558)
Giovanni Angelo Medici (1558–1559)
Karol Boromeusz (1560–1584)
Gasparo Visconti (1584–1595)
Federico Borromeo (1595–1631)
Cesare Monti (1632–1650)
Alfonso Litta (1652–1679)
Federico Visconti (1681–1693)
Federico Caccia (1693–1699)
Giuseppe Archinto (1699–1712)
Benedetto Erba Odescalchi (1712–1737)
Gaetano Stampa (1737–1742)
Giuseppe Pozzobonelli (1743–1783)
Filippo Maria Visconti (1784–1801)
Giovanni Battista Caprara (1802–1810)
Karl Kajetan Gaisruck (1816–1846)
Barttolomeo Carlo Romilli (1847–1859)
Paolo Angelo Ballerini (1859–1867)
Luigi Nazari di Calabiana (1867–1893)
Andrea Carlo Ferrari (1894–1921)
Achille Ratti (1921–1922)
Eugenio Tosi (1922–1929)
Ildefonso Cardinal Schuster (1929–1954)
Giovanni Battista Montini (1954–1963)
Giovanni Colombo (1963–1979)
Carlo Maria Martini (1979–2002)
Dionigi Tettamanzi (2002–2011)
Angelo Scola (2011-2017)
Mario Delpini (od 2017)

Prezydium Konferencji Episkopatu Włoch

Przewodniczący	Alfred Ildefons Schuster (1952–1953) Adeodato Giovanni Piazza (1953–1954) Maurilio Fossati (1954–1958) Giuseppe Siri (1959–1965) Giovanni Colombo/Ermenegildo Florit/Giovanni Urbani (1965–1966; komitet) Giovanni Urbani (1966–1969) Antonio Poma (1969–1979) Anastasio Alberto Ballestrero (1979–1985) Ugo Poletti (1985–1991) Camillo Ruini (1991–2007) Angelo Bagnasco (2007–2017) Gualtiero Bassetti (2017–2022) Matteo Maria Zuppi (od 2022)
Sekretarze generalni	Giovanni Urbani (1952–1953) Alberto Castelli (1954–1966) Andrea Pangrazio (1966–1972) Enrico Bartoletti (1972–1976) Luigi Maverna (1976–1982) Egidio Caporello (1982–1986) Camillo Ruini (1986–1991) Dionigi Tettamanzi (1991–1995) Ennio Antonelli (1995–2001) Giuseppe Betori (2001–2008) Mariano Crociata (2008–2013) Nunzio Galantino (2013–2014;ad interim) Nunzio Galantino (2014–2018) Stefano Russo (2018–2022) Giuseppe Baturi (od 2022)

Przewodniczący