Giovanni Colombo

Kardynał prezbiter

Veritas et amore

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1902
Caronno Pertusella

Data i miejsce śmierci

20 maja 1992
Mediolan

Miejsce pochówku

Katedra w Mediolanie

Arcybiskup Mediolanu

Okres sprawowania

1963–1979

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 maja 1926

Nominacja biskupia

25 października 1960

Sakra biskupia

7 grudnia 1960

Kreacja kardynalska

22 lutego 1965
Paweł VI

Kościół tytularny

Santi Silvestro e Martino ai Monti

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

7 grudnia 1960

Konsekrator

Giovanni Battista Montini

Współkonsekratorzy

Anacleto Cazzaniga
Giuseppe Schiavini

Konsekrowani biskupi
Carlo Manziana	2 lutego 1964
Carlo Colombo	25 kwietnia 1964
Angelo Pedroni	22 maja 1965
Teresio Ferraroni	8 stycznia 1967
Ferdinando Maggioni	29 października 1967
Antonio Silvio Zocchetta	23 maja 1968
Enrico Manfredini	4 listopada 1969
Bernardo Citterio	7 grudnia 1969
Libero Tresoldi	22 listopada 1970
Giulio Oggioni	4 listopada 1972
Enrico Assi	6 stycznia 1976
Giacomo Biffi	11 stycznia 1976
Pietro Salvatore Colombo	16 marca 1976
Attilio Nicora	28 maja 1977
Silvio Luoni	25 czerwca 1978
Fiorino Tagliaferri	26 listopada 1978

Współkonsekrowani biskupi
Luigi Oldani	7 grudnia 1961
Giovanni Saldarini	7 grudnia 1984

Giovanni Colombo (ur. 6 grudnia 1902 w Caronno w archidiecezji mediolańskiej, zm. 20 maja 1992 w Mediolanie) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Mediolanu (1963–1979), kardynał, w latach 1965–1966 członek komitetu zarządzającego Konferencją Episkopatu Włoch.

Studiował w Mediolanie, w seminarium, następnie na Uniwersytecie Katolickim. 29 maja 1926 przyjął święcenia kapłańskie w Mediolanie. Przez kilkadziesiąt lat wykładał zarówno w seminarium, jak i na Uniwersytecie Katolickim, w latach 1953–1960 był rektorem mediolańskiego seminarium. 7 grudnia 1948 został obdarzony godnością papieskiego prałata domowego.

25 października 1960 mianowany biskupem pomocniczym Mediolanu, z biskupią stolicą tytularną Filippoli di Arabia; otrzymał sakrę biskupią 7 grudnia 1960 z rąk ówczesnego arcybiskupa Mediolanu, Giovanniego Battisty Montiniego (późniejszego papieża Pawła VI). Brał udział w obradach Soboru Watykańskiego II. 10 sierpnia 1963 został następcą kardynała Montiniego na stolicy arcybiskupiej Mediolanu, a 22 lutego 1965 kardynałem (z tytułem prezbitera Santi Silvestro e Martino a Monti). We wrześniu 1977 był specjalnym wysłannikiem papieża na XIX Narodowy Kongres Eucharystyczny w Pescarze.

Brał udział w obu konklawe w 1978 roku, a także w I sesji Kolegium Kardynalskiego w Watykanie w listopadzie 1979. 29 grudnia 1979 zrezygnował z rządów archidiecezją w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego.

Bibliografia

internetowy słownik biograficzny kardynałów Salvadora Mirandy
Giovanni Colombo [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-26] (ang.).

Biskupi i Arcybiskupi Mediolanu

Biskupi Mediolanu	Anatalon Święty Kajus Kastrycjan Kalimerus Mona Mirokles (do 316) Matern (316–328) Protazy Algisi (328–343) Eustorgiusz (344–350) Dionizy Mariani (350–355) Auksencjusz (355–374) Święty Ambroży (374–397) Symplicjan Soresini (397–400) Weneriusz z Mediolanu (400–408) Marolo (408–423) Martynian Osio (423–435) Gliceriusz Landriani (436–438) Łazarz Beccardi (438–449) Euzebiusz Pagani (449–462) Geroncjusz Bescapè (462–465) Benignus Bossi (465–472) Senator Settala (472–475) Teodor I de' Medici (475–490) Wawrzyniec I Litta (490–512) Eustorgiusz II (512–518) Magnus de' Trincheri (518–530) Dacjusz Agliati (530–552) Witalis de' Cittadini (552–555) Fronton (biskup Mediolanu) (556–566) Auzan Crivelli (566–567) Honorat Castiglioni (568–572) Wawrzyniec II (573–592) Konstantyn de' Cittadini (593–600) Deodatus (601–629) Asteriusz (biskup Mediolanu) (630–640) Fortus (641–643) Jan I Bono (649–660) Antonin Fontana (660–661) Maurycyliusz (661–662) Ampeliusz (667–672) Manswet Savelli (672–681) Benedykt I Crespi (681–725)
Arcybiskupi Mediolanu	Teodor II (725–739) Arifred (741–742) Stabilis (742–744) Natal (746–747) Leto Marcellino (745–759) Tommaso Grassi (759–783) Pietro I Oldrati (784–801) Odelperto (803–813) Anzelm I Biglia (813–818) Buono Castiglioni (818–822) Angilberto I (822–823) Angilberto II Pusterla (824–859) Tadone (860–868) Ansperto Confalonieri da Biassono (868–881) Anzelm II Capra (882–896) Landolfo I Grassi (896–899) Andrea da Carcano (899–906) Aicone Oldrati (906–918) Gariberto di Besana (918–921) Lamperto (921–931) Ilduino (931–936) Arderico Cotta (936–948) Adelmano (948–953) Valperto de' Medici (953–970) Arnolfo I (970–974) Godfryd (974–979) Landolfo II da Carcano (980–998) Arnolfo II da Arsago (998–1018) Ariberto da Intimiano (1018–1045) Gwido da Velate (1045–1069) Attone (1072–1085) Anselmo da Ro (1086–1093) Arnolfo III (1093–1097) Anselmo da Bovisio (1097–1101) Grossolano (1102–1112) Giordano da Clivio (1112–1120) Olrico (1120–1126) Anselmo Pusterla (1126–1135) Bernard z Clairvaux (elekt 1135) Robaldo (1135–1145) Oberto da Pirovano (1146–1166) Galdino Valvassi della Sala (1166–1176) Algisio da Pirovano (1176–1185) Uberto Crivelli (1185–1187) Milone da Cardano (1187–1195) Uberto da Terzago (1195–1196) Filippo da Lampugnano (1196–1206) Uberto da Pirovano (1206–1211) Gerardo da Sessa (elekt 1211) Henryk I da Settala (1213–1230) Wilhelm I da Rizolio (1230–1241) Leon da Perego (1241–1257) Ottone Visconti (1262–1295) Rufin da Frisseto (1295–1296) Franciszek I da Parma (1296–1308) Cassone Torriani (1308–1317) Aicardo da Intimiano (1317–1339) Giovanni II Visconti (1342–1354) Roberto Visconti (1354–1361) Guglielmo II Pusterla (1361–1370) Simone da Borsano (1370–1380) Antonio de' Saluzzi (1380–1401) Pietro Filargo (1402–1410) Franciszek II Crippa (1409–1414) Bartolomeo de la Capra (1414–1433) Francesco Piccolpasso (1433–1443) Enrico Rampini (1443–1450) Giovanni Visconti (1450–1453) Niccolò Amidano (1453–1454) Timoteo Maffei (1454) Gabriele Sforza (1454–1457) Carlo da Forlì (1457–1461) Stefano Nardini (1461–1484) Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Guido Antonio Arcimboldi (1488–1497) Ottaviano Arcimboldi (1497) Ippolito I d’Este (1497–1520) Ippolito II d’Este (1520–1550) Jan Angelo Arcimboldi (1550–1555) Filip II Archinti (1556–1558) Giovanni Angelo Medici (1558–1559) Karol Boromeusz (1560–1584) Gasparo Visconti (1584–1595) Federico Borromeo (1595–1631) Cesare Monti (1632–1650) Alfonso Litta (1652–1679) Federico Visconti (1681–1693) Federico Caccia (1693–1699) Giuseppe Archinto (1699–1712) Benedetto Erba Odescalchi (1712–1737) Gaetano Stampa (1737–1742) Giuseppe Pozzobonelli (1743–1783) Filippo Maria Visconti (1784–1801) Giovanni Battista Caprara (1802–1810) Karl Kajetan Gaisruck (1816–1846) Barttolomeo Carlo Romilli (1847–1859) Paolo Angelo Ballerini (1859–1867) Luigi Nazari di Calabiana (1867–1893) Andrea Carlo Ferrari (1894–1921) Achille Ratti (1921–1922) Eugenio Tosi (1922–1929) Ildefonso Cardinal Schuster (1929–1954) Giovanni Battista Montini (1954–1963) Giovanni Colombo (1963–1979) Carlo Maria Martini (1979–2002) Dionigi Tettamanzi (2002–2011) Angelo Scola (2011-2017) Mario Delpini (od 2017)

Biskupi Mediolanu

Anatalon
Święty Kajus
Kastrycjan
Kalimerus
Mona
Mirokles (do 316)
Matern (316–328)
Protazy Algisi (328–343)
Eustorgiusz (344–350)
Dionizy Mariani (350–355)
Auksencjusz (355–374)
Święty Ambroży (374–397)
Symplicjan Soresini (397–400)
Weneriusz z Mediolanu (400–408)
Marolo (408–423)
Martynian Osio (423–435)
Gliceriusz Landriani (436–438)
Łazarz Beccardi (438–449)
Euzebiusz Pagani (449–462)
Geroncjusz Bescapè (462–465)
Benignus Bossi (465–472)
Senator Settala (472–475)
Teodor I de' Medici (475–490)
Wawrzyniec I Litta (490–512)
Eustorgiusz II (512–518)
Magnus de' Trincheri (518–530)
Dacjusz Agliati (530–552)
Witalis de' Cittadini (552–555)
Fronton (biskup Mediolanu) (556–566)
Auzan Crivelli (566–567)
Honorat Castiglioni (568–572)
Wawrzyniec II (573–592)
Konstantyn de' Cittadini (593–600)
Deodatus (601–629)
Asteriusz (biskup Mediolanu) (630–640)
Fortus (641–643)
Jan I Bono (649–660)
Antonin Fontana (660–661)
Maurycyliusz (661–662)
Ampeliusz (667–672)
Manswet Savelli (672–681)
Benedykt I Crespi (681–725)

Arcybiskupi Mediolanu

Teodor II (725–739)
Arifred (741–742)
Stabilis (742–744)
Natal (746–747)
Leto Marcellino (745–759)
Tommaso Grassi (759–783)
Pietro I Oldrati (784–801)
Odelperto (803–813)
Anzelm I Biglia (813–818)
Buono Castiglioni (818–822)
Angilberto I (822–823)
Angilberto II Pusterla (824–859)
Tadone (860–868)
Ansperto Confalonieri da Biassono (868–881)
Anzelm II Capra (882–896)
Landolfo I Grassi (896–899)
Andrea da Carcano (899–906)
Aicone Oldrati (906–918)
Gariberto di Besana (918–921)
Lamperto (921–931)
Ilduino (931–936)
Arderico Cotta (936–948)
Adelmano (948–953)
Valperto de' Medici (953–970)
Arnolfo I (970–974)
Godfryd (974–979)
Landolfo II da Carcano (980–998)
Arnolfo II da Arsago (998–1018)
Ariberto da Intimiano (1018–1045)
Gwido da Velate (1045–1069)
Attone (1072–1085)
Anselmo da Ro (1086–1093)
Arnolfo III (1093–1097)
Anselmo da Bovisio (1097–1101)
Grossolano (1102–1112)
Giordano da Clivio (1112–1120)
Olrico (1120–1126)
Anselmo Pusterla (1126–1135)
Bernard z Clairvaux (elekt 1135)
Robaldo (1135–1145)
Oberto da Pirovano (1146–1166)
Galdino Valvassi della Sala (1166–1176)
Algisio da Pirovano (1176–1185)
Uberto Crivelli (1185–1187)
Milone da Cardano (1187–1195)
Uberto da Terzago (1195–1196)
Filippo da Lampugnano (1196–1206)
Uberto da Pirovano (1206–1211)
Gerardo da Sessa (elekt 1211)
Henryk I da Settala (1213–1230)
Wilhelm I da Rizolio (1230–1241)
Leon da Perego (1241–1257)
Ottone Visconti (1262–1295)
Rufin da Frisseto (1295–1296)
Franciszek I da Parma (1296–1308)
Cassone Torriani (1308–1317)
Aicardo da Intimiano (1317–1339)
Giovanni II Visconti (1342–1354)
Roberto Visconti (1354–1361)
Guglielmo II Pusterla (1361–1370)
Simone da Borsano (1370–1380)
Antonio de' Saluzzi (1380–1401)
Pietro Filargo (1402–1410)
Franciszek II Crippa (1409–1414)
Bartolomeo de la Capra (1414–1433)
Francesco Piccolpasso (1433–1443)
Enrico Rampini (1443–1450)
Giovanni Visconti (1450–1453)
Niccolò Amidano (1453–1454)
Timoteo Maffei (1454)
Gabriele Sforza (1454–1457)
Carlo da Forlì (1457–1461)
Stefano Nardini (1461–1484)
Giovanni Arcimboldi (1484–1488)
Guido Antonio Arcimboldi (1488–1497)
Ottaviano Arcimboldi (1497)
Ippolito I d’Este (1497–1520)
Ippolito II d’Este (1520–1550)
Jan Angelo Arcimboldi (1550–1555)
Filip II Archinti (1556–1558)
Giovanni Angelo Medici (1558–1559)
Karol Boromeusz (1560–1584)
Gasparo Visconti (1584–1595)
Federico Borromeo (1595–1631)
Cesare Monti (1632–1650)
Alfonso Litta (1652–1679)
Federico Visconti (1681–1693)
Federico Caccia (1693–1699)
Giuseppe Archinto (1699–1712)
Benedetto Erba Odescalchi (1712–1737)
Gaetano Stampa (1737–1742)
Giuseppe Pozzobonelli (1743–1783)
Filippo Maria Visconti (1784–1801)
Giovanni Battista Caprara (1802–1810)
Karl Kajetan Gaisruck (1816–1846)
Barttolomeo Carlo Romilli (1847–1859)
Paolo Angelo Ballerini (1859–1867)
Luigi Nazari di Calabiana (1867–1893)
Andrea Carlo Ferrari (1894–1921)
Achille Ratti (1921–1922)
Eugenio Tosi (1922–1929)
Ildefonso Cardinal Schuster (1929–1954)
Giovanni Battista Montini (1954–1963)
Giovanni Colombo (1963–1979)
Carlo Maria Martini (1979–2002)
Dionigi Tettamanzi (2002–2011)
Angelo Scola (2011-2017)
Mario Delpini (od 2017)

Prezydium Konferencji Episkopatu Włoch

Przewodniczący	Alfred Ildefons Schuster (1952–1953) Adeodato Giovanni Piazza (1953–1954) Maurilio Fossati (1954–1958) Giuseppe Siri (1959–1965) Giovanni Colombo/Ermenegildo Florit/Giovanni Urbani (1965–1966; komitet) Giovanni Urbani (1966–1969) Antonio Poma (1969–1979) Anastasio Alberto Ballestrero (1979–1985) Ugo Poletti (1985–1991) Camillo Ruini (1991–2007) Angelo Bagnasco (2007–2017) Gualtiero Bassetti (2017–2022) Matteo Maria Zuppi (od 2022)
Sekretarze generalni	Giovanni Urbani (1952–1953) Alberto Castelli (1954–1966) Andrea Pangrazio (1966–1972) Enrico Bartoletti (1972–1976) Luigi Maverna (1976–1982) Egidio Caporello (1982–1986) Camillo Ruini (1986–1991) Dionigi Tettamanzi (1991–1995) Ennio Antonelli (1995–2001) Giuseppe Betori (2001–2008) Mariano Crociata (2008–2013) Nunzio Galantino (2013–2014;ad interim) Nunzio Galantino (2014–2018) Stefano Russo (2018–2022) Giuseppe Baturi (od 2022)

Przewodniczący