Nowe Hebrydy
 | Zasugerowano, aby ten artykuł podzielić na różne artykuły – 1. archipelag (geografia fizyczna), 2. dawna kolonia (geografia historyczno-polityczna); por. Neue Hebriden(inne języki), de:Kondominium Neue Hebriden). |
| kondominium | |||||
| 1906–1980 | |||||
| |||||
| Państwo |
| ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Siedziba | Port Vila | ||||
| Data powstania | 1906 | ||||
| Data likwidacji | 30 lipca 1980 | ||||
| Powierzchnia | 12 189 km² | ||||
| Populacja • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość | 8.2 os./km² | ||||
| Języki urzędowe | |||||
Położenie na mapie | |||||
Położenie na mapie | |||||
| |||||
Nowe Hebrydy – kolonialna nazwa archipelagu około 80 wysp pochodzenia wulkanicznego i koralowego położonego około 1700 km na północny wschód od Australii, między 12 a 20° szerokości geograficznej południowej, obecnie niepodległe państwo Vanuatu.
Geografia
Powierzchnia wysp: 12,2 tys. km² (podawane także 14,8 tys. km²[1]). Ludność w roku 2008 wynosiła 233 tys. osób, głównie pochodzenia melanezyjskiego (98%)[2]. Główne wyspy Nowych Hebrydów (Espiritu Santo, Éfaté, Erromango, Malekula) są pochodzenia wulkanicznego, małe wysepki (Lopevi, Tanno) mają charakter koralowy. Ambrim i Lopevi są czynnymi wulkanami[1].
Na wyspach panuje klimat wilgotny równikowy. Wyspy północne porastają wilgotne lasy równikowe, wyspy na południu porastają lasy suche i sawanna[3]. Średnie temperatury miesięczne w przedziale 23–28 °C[1]. Pora deszczowa trwa od listopada do kwietnia, roczna suma opadów wynosi 1500–2500 mm[3]. Często występują cyklony[2].
Historia
Wyspy zostały odkryte w 1606 roku przez portugalskiego żeglarza Pedro Fernandeza de Quirósa. W 1774 roku zostały przebadane przez Jamesa Cooka[1]. To on właśnie nadał im nazwę Nowych Hebrydów[2]. Od roku 1870 na wyspy napływali kolonizatorzy angielscy i francuscy. Od 1906 roku wyspy stanowiły angielsko-francuskie kondominium[1]. W 1980 roku wyspy uzyskały pełną niepodległość jako państwo Vanuatu[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e praca zbiorowa: Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 311.
- ↑ a b c d Ilustrowana Encyklopedia Powszechna. T. V S-Z. Kraków: Zielona Sowa, 2010, s. 168. ISBN 978-83-7623-449-6.
- ↑ a b Vanuatu. W: Wielki Encyklopedyczny Atlas Świata. T. 18. Australia i Oceania. s. 74.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
| Ameryka | |
|---|---|
| Afryka | |
| Azja | |
| Australia i Oceania |
|
