Psalm 20

Psalmy 20-21, Biblia Hebraica Kittel (1909)

Psalm 20 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. Psalm jest zaliczany do dzieł dawidowych[1]. W numeracji Septuaginty psalm ten nosi numer 19.

Teologia Psalmu

Czytając treść psalmu, można wyodrębnić dwa zjawiska: zmianę kierunku wypowiedzi oraz powtórzenie tych samych słów. Można odnieść wrażenie, że w związku ze zmianą wypowiedzi psalm dzieli się na dwie części (20,1–5;6–10). W pierwszej części podmiot liryczny mówi o Bogu w trzeciej osobie: niech cię wzmocni..., niech wspomni..., niech ci da... Psalmista przedstawia prośby Bogu w imieniu drugiego człowieka, do którego zwraca się wprost. W drugiej części głos zabiera nieznana grupa ludzi. Sztandarową cechą jest użycie pierwszej osoby liczby mnogiej w 20,6. Werset dalej, wszystko wraca do poprzedniego stanu. Wypowiedzi w liczbie mnogiej można zaobserwować w 20,10[2]. Możliwe jest też inna interpretacja, która sugeruje, że w psalmie to lud zwraca się do króla, co mogłoby tłumaczyć wypowiedzi w trzeciej osobie[3]. Taka interpretacja jest możliwa, zważywszy na odwołania do pomazańca, symbolizującego króla (20,7). Oznacza to, że pod zaimkiem „ty” kryje się „król”, o którym mowa w ostatnim wersecie psalmu[2]. Według Hansa-Winfrief Junglinga osobą mówiącą w tekście nie są jacyś ludzie, ale kapłan lub kapłani – wykonujący czynności liturgiczne[2]. Bardzo ważne są wersety 8-9, ponieważ pouczają o tym, że nie warto polegać na ludzkiej sile i mocy, ale należy zaufać Bogu[3]. W psalmie można dostrzec, że to, co czyni Bóg, przynosi korzyść jedynie królowi, co podkreśla wyjątkowość tego stanowiska[2].

Symbolika

  • Sztandar (20,6) – wykorzystywany w czasach biblijnych do oznaczenia przez wojsko punktów zbornych; często służyły one jako urządzenia sygnałowe. Sztandary zwisające na murach miast oznaczały przynależność do danego bóstwa. Często mocowano je podczas wojen w pobliżu królewskiego pawilonu, gdzie składano ofiary danemu bóstwu[4].
  • W utworze raz pojawia się niejasne słowo sela, którego znaczenie nie jest dokładnie znane[5].

Przypisy

  1. M.J. Mangano, Wstęp do Starego Testamentu, cz. 2, Chrześcijański Instytut Biblijny, Warszawa 2009, s. 54–55.
  2. a b c d H.W. Jungling, Księga Psalmów, pierwsza (Ps 1-41), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 692.
  3. a b Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1149.
  4. J.H. Walton, Komentarz historyczno-kulturowy do Biblii Hebrajskiej, Vocatio, Warszawa 2005, s. 592, 606.
  5. W.A. Beardslee, Sela, [w:] Słownik Wiedzy Biblijnej, red. B.M. Metzger, M.D. Coogan, 2004, s. 708.

Linki zewnętrzne

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Psalmu 20 (19) w Biblii Wujka
Zobacz w Wikiźródłach tekst
Psalmu 20 w Biblii Gdańskiej
Zobacz w Wikiźródłach tekst
Psalm XX w Psałterzu Dawidów Jana Kochanowskiego
Zobacz multimedia związane z tematem: Psalm 20
  • p
  • d
  • e
Psalmy‏תהילים‎ (Tehilim)
Księga pierwsza
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
  • 18
  • 19
  • 20
  • 21
  • 22
  • 23
  • 24
  • 25
  • 26
  • 27
  • 28
  • 29
  • 30
  • 31
  • 32
  • 33
  • 34
  • 35
  • 36
  • 37
  • 38
  • 39
  • 40
  • 41
Księga druga
Księga trzecia
Księga czwarta
  • 90
  • 91
  • 92
  • 93
  • 94
  • 95
  • 96
  • 97
  • 98
  • 99
  • 100
  • 101
  • 102
  • 103
  • 104
  • 105
  • 106
Księga piąta
Grupy psalmów
Inne terminy
Psalmy apokryficzne

  • zobacz też: kategoria Psalmy