Zamek w Pieszycach

Pałac w Pieszycach

(niem.) Schloss Peterswaldau

nr rej. zamek 462 z 6.06.57 brak decyzji NID, park A/4516/1366/WŁ z 19.03.92 i 545/A/05 z 26.07.05, zabudowa podzamcza 483/A/1-4/05 z 25.02.05[1]
Widok od frontu
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Pieszyce
Adres	Plac Zamkowy 5, 58-250 Pieszyce
Typ budynku	pałac
Styl architektoniczny	renesans, barok
Powierzchnia użytkowa	3.000 m²
Ukończenie budowy	1550 r.
Ważniejsze przebudowy	1710-1730, 1818 r.
Położenie na mapie Pieszyc Pałac w Pieszycach
Położenie na mapie Polski Pałac w Pieszycach
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Pieszycach
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego Pałac w Pieszycach
Położenie na mapie gminy Pieszyce Pałac w Pieszycach
50°42′56,67″N 16°34′54,58″E/50,715742 16,581828
Multimedia w Wikimedia Commons

Pałac w Pieszycach – zabytkowy zamek^[2] wybudowany około 1550 roku, rozbudowany w latach 1615-1617 i znacznie powiększony w latach 1710-1730. Obecnie własność prywatna.

Położenie

Pałac położony jest w Pieszycach – mieście w Polsce, w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w południowo-zachodniej części Kotliny Dzierżoniowskiej, u podnóża Gór Sowich^[3].

Historia

Pałac w Pieszycach został wzniesiony około 1500 roku jako renesansowy dwór^[3]. Budynek znacznie przerobiono w latach 1615-1617^[3]. W latach 1710-1730 budowla została znacznie przebudowana i powiększona na obecną barokową rezydencję^[3]. W roku 1818 pałac był restaurowany i w dużym stopniu zmienił swój wygląd^[3]. W latach siedemdziesiątych XX wieku był doraźnie remontowany z przeznaczeniem na cele wypoczynkowe^[3]. Później stopniowo niszczał i był rozgrabiany. W 2000 roku pałac został kupiony przez prywatnego inwestora, który rozpoczął remont obiektu^[4].

Architektura

Pałac jest budowlą trzyskrzydłową, założoną na planie podkowy otwartej w kierunku południowo-wschodnim, skrzydła są częściowo podpiwniczone i nakryte dachami mansardowymi z lukarnami^[4]. Na fasadzie (elewacja południowo-wschodnia) jest główne wejście, z ozdobionym balkonowym portalem i kwadratową wieżą^[4]. Elewacje mają podziały ramowe^[4]. Przyziemie jest z boniowanymi lizenami, nad nimi gzyms i pilastry wielkiego porządku, dzielące kolejne kondygnacje^[4]. Okna są w obramieniach, część z kluczem, nad oknami drugiej kondygnacji widnieją ozdobne gzymsy^[4]. W pałacu znajduje się 66 pomieszczeń o powierzchni około 3.000 m² i kubaturze 14.820 m³^[4]. Układ wnętrz jest dwutraktowy, z centralną przelotową sienią sklepioną kolebką z lunetami i sklepieniem krzyżowym^[4]. Na południe od sieni reprezentacyjny hol i klatka schodowa^[4]. Skrzydło wschodnie jest jednotraktowe^[4].

Przypisy

Bibliografia

• Romuald Łuczyński: Zamki, dwory i pałace w Sudetach. Legnica: Stowarzyszenie „Wspólnota Akademicka”, 2008, ISBN 978-83-89102-63-8.