Pałac w Pakoszowie

Pałac w Pakoszowie

(niem.) Schloss Wernersdorf

nr rej. 630/619 z 1 września 1959 roku[1]
Pałac w Pakoszowie
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Pakoszów
Adres	ul. Zamkowa 3 58-572 Piechowice[2]
Styl architektoniczny	barokowy
Kondygnacje	2
Ukończenie budowy	1725[3]
Pierwszy właściciel	Johann Martin Gottfried
Kolejni właściciele	• Georg Friedrich Smith • rodzina Hessów
Położenie na mapie Piechowic Pałac w Pakoszowie
Położenie na mapie Polski Pałac w Pakoszowie
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Pałac w Pakoszowie
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego Pałac w Pakoszowie
50°51′23,89″N 15°37′37,31″E/50,856636 15,627031
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Pałac w Pakoszowie – barokowy zabytkowy pałac^[4] położony w pobliżu rzeki Kamienna w granicach miasta Piechowice w powiecie karkonoskim, w województwie dolnośląskim. Dnia 1 września 1959 roku pałac został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 630/619.

Historia pałacu

Pałac wzniesiono w 1725 roku na zlecenie Johanna Martina Gottfrieda – burmistrza Jeleniej Góry. Wdowa po J. M. Gottriedzie w roku 1741 wyszła ponownie za mąż, a posiadłość przeszła w ręce Georga Friedricha Smitha. W 1771 roku włości w drodze mariażu przechodzą w ręce rodziny Hessów, w których pozostały aż do 1945. W tym czasie przeprowadzono niewielki remont oraz uzupełniono wyposażenie. W Pakoszowie dwukrotnie gościł król pruski Fryderyk Wielki. Po II wojnie światowej budowla była wykorzystywana przez różne instytucje, aż w 2004 roku stała się własnością potomków dawnych właścicieli^[3].

W 2012 roku został zakończony remont pałacu. Rezydencja została odrestaurowana z przeznaczeniem na hotel. 1 kwietnia 2012 roku miało miejsce uroczyste otwarcie obiektu^[5]. Obiekt jest udostępniony do zwiedzania.

Opis obiektu

Pałac barokowy założony na planie prostokąta z bocznymi ryzalitami, nakryty dachem łamanym. Budynek jest murowany z kamienia i cegły, otynkowany. Główne skrzydło jest podpiwniczone, dwukondygnacyjne. Fasada jedenastoosiowa, zamknięta ryzalitami. Elewacje ożywiają tworzące podziały ramowe gzymsy i lizeny, kamienne obramowania otworów okiennych i podokienniki. Układ wnętrz dwutraktowy, w części pomieszczeń zachowane są sklepienia kolebkowe^[5]. Wnętrza parteru przekryte są sklepieniami ze skromną dekoracją stiukową. Salę balową, o powierzchni ponad 100 m.kw., do lat 60. XX wieku zdobił plafon z malowidłami przedstawiającymi sceny alegoryczne, których autorem był J. F. Hoffman (obecnie zrekonstruowany), ściany pomieszczenia zdobią portrety burmistrzów i patrycjuszy jeleniogórskich. Najcenniejszym pomieszczeniem jest salonik z kominkiem, który pokrywają fajansowe, XVIII-wieczne kafelki z Delftu^[3][6].

Bibliografia

• Marek Gaworski: "Najpiękniejsze zamki i pałace Śląska i pogranicza polsko-czeskiego", Matiang, Strzelce Opolskie 2012, ISBN 978-83-932293-6-9
• Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. -113-115. ISBN 83-92292-21-9.
• Zabytki sztuki w Polsce : Śląsk. Warszawa: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, 2006., 2005, s. 674. ISBN 83-92290-61-5.Sprawdź autora:1.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Historia pałacu w Pakoszowie
• Pałac Pakoszów
• Znane, nieznane - pałac w Pakoszowie. znanenieznane.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-16)].