Celestino Aós Braco
| Kardynał prezbiter | |||
 Celestino Aós Braco (2021) | |||
| |||
| Kraj działania | Chile | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 6 kwietnia 1945 | ||
| Arcybiskup metropolita Santiago de Chile | |||
| Okres sprawowania | 2020–2023 | ||
| Biskup diecezjalny Copiapó | |||
| Okres sprawowania | 2014–2019 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Śluby zakonne | 16 września 1967 | ||
| Prezbiterat | 30 marca 1968 | ||
| Nominacja biskupia | 25 lipca 2014 | ||
| Sakra biskupia | 18 października 2014 | ||
| Kreacja kardynalska | 28 listopada 2020 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 18 października 2014 | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Copiapó | ||||||||||||||||
| Miejsce | plac przed katedrą Matki Bożej Różańcowe | ||||||||||||||||
| Konsekrator | Ivo Scapolo | ||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Pablo Lizama Riquelme | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Celestino Aós Braco OFMCap (ur. 6 kwietnia 1945 w Artaiz) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, kapucyn, biskup diecezjalny Copiapó w latach 2014–2019, arcybiskup metropolita Santiago de Chile w latach 2020–2023, kardynał prezbiter od 2020, od 2023 arcybiskup senior archidiecezji Santiago de Chile.
Życiorys
Urodził się 6 kwietnia 1945 w Artaiz. Kształcił się w miejscowej szkole średniej, zaś w latach 1960–1963 studiował filozofię na uniwersytecie w Saragossie. Następnie, 14 sierpnia 1963, wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Kapucynów. Pierwszą profesję złożył 15 sierpnia 1964 w Sangüesie, a śluby wieczyste 16 września 1967 w Pampelunie, gdzie 30 marca 1968 został wyświęcony na prezbitera przez Ignacia Gregoria Larrañagę Lasę, wydalonego biskupa Pingliang. W latach 1964–1968 studiował teologię w Pampelunie, a w 1972-1980 uczestniczył na zajęcia na uniwersytecie w Saragossie i na Uniwersytecie Barcelońskim, gdzie uzyskał licencjat z psychologii. W latach 1980–1981 brał udział również w zajęciach na Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim w Chile[1][2].
Po święceniach kapłańskich pracował kolejno jako profesor w Lecaroz w Nawarze, wikariusz parafialny w Tudeli, profesor w Pampelunie i wikariusz parafialny w Saragossie. W 1983 wyjechał do Chile, gdzie został wikariuszem parafii w Longaví w diecezji Linares. W latach 1985–1995 pełnił funkcję superiora wspólnoty kapucynów w Los Ángeles, zaś w latach 1995–2008 był proboszczem parafii świętego Michała Archanioła w Viña del Mar, jednocześnie będąc superiorem wspólnoty kapucynów w Recreo, a także wikariuszem biskupim diecezji Valparaíso do spraw życia konsekrowanego i członkiem rady biskupiej. W 2008 został przeniesiony na funkcję wikariusza parafii świętego Franciszka z Asyżu w Los Ángeles, zostając również ekonomem chilijskiej prowincji kapucynów w Chile, rzecznikiem sprawiedliwości trybunału biskupiego w Valparaíso, sędzią trybunału archidiecezji Concepción i skarbnikiem chilijskiego towarzystwa prawa kanonicznego[1][2].
25 lipca 2014 papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym Copiapó[3]. Święcenia biskupie przyjął 18 października 2014 na placu przed katedrą w Copiapó. Udzielił mu ich arcybiskup Ivo Scapolo, nuncjusz apostolski w Chile, któremu asystowali Pablo Lizama Riquelme, arcybiskup metropolita Antofagasty, i Gaspar Quintana Jorquera, ustępujący biskup Copiapó[4]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Amar y Servir” (Kochać i służyć)[2].
23 marca 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd administratora apostolskiego sede vacante i według uznania Stolicy Apostolskiej archidiecezji Santiago de Chile[5], zaś 27 grudnia 2019 mianował go arcybiskupem metropolitą Santiago de Chile[6]. Ingres do archikatedry św. Jakuba odbył 11 stycznia 2020[2][4].
25 października 2020 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[1]. 28 listopada na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Nereusza i św. Achillesa[7].
25 października 2023 papież przyjął jego rezygnację z pełnionego urzędu, złożóną ze względu na wiek[8].
Przypisy
- ↑ a b c Annuncio di Concistoro il 28 novembre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va, 2020-10-25. [dostęp 2020-10-25]. (wł.).
- ↑ a b c d Celestino Aós Braco w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2022-01-05] (ang.)
- ↑ Rinuncia del Vescovo di Copiapó (Cile) e nomina del successore. press.vatican.va, 2014-07-25. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
- ↑ a b Celestino Aós Braco. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2020-11-06]. (ang.).
- ↑ Rinuncia dell’Arcivescovo di Santiago de Chile (Cile) e nomina dell’Amministratore Apostolico „sede vacante et ad nutum Sanctae Sedis”. press.vatican.va, 2019-03-23. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
- ↑ Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Santiago de Chile. press.vatican.va, 2019-12-27. [dostęp 2020-11-06]. (wł.).
- ↑ Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va, 28 listopada 2020. [dostęp 2020-11-28]. (wł.).
- ↑ vatican.va: Rinuncia e nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Santiago de Chile (Cile). [dostęp 2023-10-25]. (wł.).
Linki zewnętrzne
- Nota biograficzna Celestino Aós Braco na stronie archidiecezji Santiago de Chile. [dostęp 2024-02-11]. (hiszp.)
- Nota biograficzna Celestino Aós Braco na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2023-06-29]. (wł.)
- Celestino Aós Braco w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy [dostęp 2023-06-29] (ang.)
- Celestino Aós Braco [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2014-07-25] (ang.).
- p
- d
- e
Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat
- p
- d
- e
| Biskupi Santiago de Chile |
|
|---|---|
| Arcybiskupi Santiago de Chile |
|
- p
- d
- e
Chilijscy kardynałowie
| Zmarli kardynałowie |
|
|---|---|
| Żyjący kardynałowie bez uprawnień elektorskich |
|
| Żyjący kardynałowie elektorzy |
|
- w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
