Fernando Filoni

Fernando Filoni

Kardynał biskup
Fernando Filoni (2019)
Lumen Gentium Christus Światło narodów - Chrystus
Kraj działania	Irak, Jordania, Filipiny, Watykan
Data i miejsce urodzenia	15 kwietnia 1946 Manduria
Wielki mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie
Okres sprawowania	od 2019
Prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów
Okres sprawowania	2011–2019
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	3 lipca 1970
Nominacja biskupia	17 stycznia 2001
Sakra biskupia	19 marca 2001
Kreacja kardynalska	18 lutego 2012 Benedykt XVI
Kościół tytularny	Nostra Signora di Coromoto in San Giovanni di Dio
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Fernando Filoni (ur. 15 kwietnia 1946 w Mandurii) – włoski duchowny rzymskokatolicki, doktor filozofii i prawa kanonicznego, dyplomata watykański, arcybiskup, nuncjusz apostolski w Iraku i Jordanii w latach 2001–2006, nuncjusz apostolski na Filipinach w latach 2006–2007, substytut do spraw ogólnych Sekretariatu Stanu w latach 2007–2011, prefekt Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów w latach 2011–2019, kardynał od 2012 (najpierw w stopniu diakona, w 2018 promowany do stopnia biskupa), wielki mistrz Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie od 2019.

Życiorys

Urodził się 15 kwietnia 1946 w Mandurii. 3 lipca 1970 otrzymał święcenia kapłańskie. Ma doktoraty z filozofii i prawa kanonicznego^[1]. W 1979 rozpoczął przygotowanie do służby dyplomatycznej na Papieskiej Akademii Kościelnej.

W 1981 roku wstąpił do służby dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej i służył na Sri Lance, w Iranie i Brazylii. W 1992 został wysłany na Filipiny, ale z miejscem zamieszkania w Hongkongu^[1].

17 stycznia 2001 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Iraku i Jordanii oraz arcybiskupem tytularnym Volturnum^[2]. Święcenia biskupie przyjął 19 marca 2001 z rąk papieża. Jako motto biskupie wybrał Lumen Gentium Christus^[3]. Aby przekazać ludziom bliskość Kościoła podczas wojny w Iraku, przebywał na swoim stanowisku do końca lutego, kiedy to 25 lutego 2006 został przeniesiony do nuncjatury na Filipinach^[1].

9 czerwca 2007 został wezwany do Watykanu, gdzie objął stanowisko substytuta do Spraw Ogólnych w Sekretariacie Stanu. 10 maja 2011, po przejściu na emeryturę kardynała Ivana Diasa został prefektem Kongregacji ds. Ewangelizacji Narodów.

6 stycznia 2012 papież Benedykt XVI ogłosił, że abp Fernando Filoni otrzymał nominację kardynalską. Insygnia zostały wręczone 18 lutego 2012 podczas konsystorza. Zna francuski, hiszpański, angielski i portugalski. Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Z dniem 28 czerwca 2018 papież Franciszek podniósł go do rangi kardynała biskupa, na równi z pozostałymi kardynałami biskupami diecezji suburbikarnych, pomimo nieprzydzielenia mu żadnej z diecezji podrzymskich^[4][5].

8 grudnia 2019 papież Franciszek przeniósł go na urząd wielkiego mistrza Zakonu Rycerskiego Grobu Bożego w Jerozolimie, zastępując przechodzącego na emeryturę kardynała Edwina O’Briena^[6]. Jego następcą na stanowisku prefekta został kardynał Luis Antonio Tagle.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Fernando Filoniego na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-04-20]. (wł.).
• Fernando Filoni w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2023-06-29] (ang.)
• Fernando Filoni [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-02-18]  (ang.).