Oswald Gracias

Oswald Gracias
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Oswald Gracias (2014)
Herb duchownego To reconcile all things in Christ
Zjednoczyć wszystko w Chrystusie
Kraj działania

Indie

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1944
Mumbaj

Arcybiskup metropolita Bombaju
Okres sprawowania

od 2006

Członek Rady Kardynałów
Okres sprawowania

od 2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

20 grudnia 1970

Nominacja biskupia

28 czerwca 1997

Sakra biskupia

16 września 1997

Kreacja kardynalska

24 listopada 2007
Benedykt XVI

Kościół tytularny

św. Pawła od Krzyża w „Corviale”

podpis
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 września 1997

Miejscowość

Mahim

Miejsce

Kościół św. Michała

Konsekrator

Ivan Dias

Współkonsekratorzy

Ferdinand Joseph Fonseca
Bosco Penha

Konsekrowani biskupi
Felix Anthony Machado 8 marca 2008
Henry D’Souza 12 czerwca 2008
Elias Gonsalves 29 września 2012
Udumala Bala Show Reddy 23 maja 2013
Savio Dominic Fernandes 29 czerwca 2013
John Rodrigues 29 czerwca 2013
Barthol Barretto 28 stycznia 2017
Allwyn D’Silva 28 stycznia 2017
Joseph Thykkattil 4 sierpnia 2019
Sebastião Mascarenhas 18 lutego 2023
Joseph Kallarackal 16 lipca 2023
Louis Mascarenhas 24 sierpnia 2023
Malcolm Sequeira 25 stycznia 2024
Bhaskar Jesuraj 3 marca 2024
Bernard Lancy Pinto 6 kwietnia 2024
Współkonsekrowani biskupi
Anil Couto 11 marca 2001
Thomas Thuruthimattam 1 października 2006
Sarat Chandra Nayak 30 stycznia 2007
Raphy Manjaly 30 kwietnia 2007
Telesphore Bilung 30 sierpnia 2014
Theodore Mascarenhas 30 sierpnia 2014
Eugene Joseph 24 sierpnia 2015
Ambrose Rebello 28 sierpnia 2015

Oswald Gracias (ur. 24 grudnia 1944 w Mumbaju) – indyjski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy Bombaju w latach 1997–2000, arcybiskup metropolita Agry w latach 2000–2006, przewodniczący łacińskiej Konferencji Episkopatu Indii w latach 2005–2011 i 2013–2019, arcybiskup metropolita Bombaju od 2006, kardynał prezbiter od 2007, przewodniczący Federacji Konferencji Episkopatów Azji w latach 2011–2019, członek Rady Kardynałów od 2013.

Życiorys

Dorastał i przyjął święcenia kapłańskie w Bombaju 20 grudnia 70. Podstawowe wykształcenie otrzymał w Seminarium św. Piusa X w Bombaju. W latach 1977–1982 miał możność uzupełnić swoją formację w Rzymie. Uzyskał magisterium z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Urbanianum oraz dyplom w zakresie nauk prawniczych na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Od 1971 do 1976 był kanclerzem i sekretarzem biskupa Jamshedpuru; w 1976 pracował jako wikary w parafii w Bombaju; od 1982 do 1986 był sekretarzem arcybiskupa Bombaju, a do 1997 kanclerzem i wikariuszem sądowym tejże archidiecezji. Nauczał również w różnych instytucjach edukacyjnych oraz przyczynił się do ustanowienia trybunałów małżeńskich w licznych diecezjach indyjskich. Był ponadto prezesem Indyjskiego Towarzystwa Prawa Kanonicznego (1987–1991 i 1993–1997) oraz konsultorem Papieskiej Rady ds. Tekstów Prawnych (1997).

28 czerwca 1997 został mianowany biskupem pomocniczym w Bombaju (tyt. Bladia); 16 września przyjął sakrę biskupią. Powierzono mu przede wszystkim opiekę duszpasterską nad mieszkańcami nowego miasta Navi i przedmieść Bombaju – terenów szczególnie ubogich.

7 września 2000 został mianowany arcybiskupem Agry, a 14 października 2006 wyniesiony do godności arcybiskupa Bombaju.

Trzy filary jego misji duszpasterskiej to obrona życia, obrona praw człowieka oraz głoszenie Ewangelii. Angażuje się aktywnie w kontakty międzyreligijne, przede wszystkim ze światem hinduistycznym. Nie wahał się stanąć po stronie słabych i prześladowanych, kiedy napięcia społeczne i etniczne stworzyły zagrożenie dla pokoju i życia społeczności. Z uporem domagał się od władz, aby z wszelkich sił starały się zapewnić mieszkańcom poziom życia.

W latach 2005–2011 i ponownie w latach 2013–2019 był przewodniczącym łacińskiej Konferencji Episkopatu Indii (C.C.B.I.).

Na konsystorzu z dnia 24 listopada 2007, z nominacji Benedykta XVI, został włączony do grona kardynałów prezbiterów San Paolo della Croce a “Corviale”.

W latach 2008–2010 był wiceprzewodniczącym Konferencji Biskupów Katolickich Indii (C.B.C.I.), a w latach 2010–2014 i ponownie od 2018 był przewodniczącym tej konferencji. W latach 2011–2019 był przewodniczącym Federacji Konferencji Episkopatów Azji.

Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka.

Decyzją papieża Franciszka od 13 kwietnia 2013 jest członkiem grupy dziewięciu kardynałów doradców (Rada Kardynałów), którzy służą radą Ojcu Świętemu w zarządzaniu Kościołem i w sprawach reformy Kurii Rzymskiej[1].

Przypisy

  1. Biuletyn watykański z 13.04.2013. press.catholica.va. [dostęp 2013-04-13]. (wł.).

Bibliografia

  • Oswald Gracias w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2008-06-29] (ang.)
  • Oswald Gracias [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-03-24]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • George Porter (1886–1889)
  • Theodore Dalhoff (1891–1906)
  • Ermanno Jürgens (1907–1916)
  • Alban Goodier (1919–1926)
  • Gioacchino Lima (1928–1936)
  • Thomas Roberts (1937–1950)
  • Valerian Gracias (1950–1978)
  • Simon Pimenta (1978–1996)
  • Ivan Dias (1996–2006)
  • Oswald Gracias (od 2006)
  • p
  • d
  • e
Indyjscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

Kontrola autorytatywna (osoba):