Vinko Puljić

Vinko Puljić
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Vinko Puljić (2015)
Herb duchownego Pro Mariju u Vjeri Nadi i Ljubavi
Z Maryją w wierze, nadziei i miłości
Kraj działania

Bośnia i Hercegowina

Data i miejsce urodzenia

8 września 1945
Priječani

Arcybiskup metropolita sarajewski
Okres sprawowania

1990–2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

29 czerwca 1970

Nominacja biskupia

19 listopada 1990

Sakra biskupia

6 stycznia 1991

Kreacja kardynalska

26 listopada 1994
Jan Paweł II

Kościół tytularny

S. Clarae ad Vineam Claram

Odznaczenia
Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji – Zakon Maltański (SMOM)
Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 stycznia 1991

Miejscowość

Watykan

Miejsce

bazylika św. Piotra

Konsekrator

Jan Paweł II

Współkonsekratorzy

Giovanni Battista Re
Justin Francis Rigali

Konsekrowani biskupi
Pero Sudar 6 stycznia 1994
Tomo Vukšić 2 kwietnia 2011
Współkonsekrowani biskupi
Paul Iby 24 stycznia 1993
Martin Vidović 21 listopada 2004
Petar Rajič 23 stycznia 2010
Marko Semren 18 września 2010
Ivan Ćurić 22 kwietnia 2019

Vinko Puljić (ur. 8 września 1945 w Priječani) – bośniacki duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita sarajewski w latach 1990–2022, kardynał prezbiter od 1994, od 2022 arcybiskup senior archidiecezji sarajewskiej.

Życiorys

Studiował w seminariach w Zagrzebiu i Djakovie. Po przyjęciu święceń kapłańskich (29 czerwca 1970 w Djakovie) został inkardynowany do diecezji Banja Luki; prowadził tam pracę duszpasterską, pełnił także funkcje w kurii diecezjalnej. Od 1978 wykładał w seminarium w Zadarze; ponownie w diecezji Banja Luka od 1987. W 1990 przeniesiony do Sarajewa, był wicerektorem seminarium, członkiem rady prezbiterów, promotorem powołań kapłańskich i zakonnych.

19 listopada 1990 został mianowany arcybiskupem Sarajewa (Vrhbosna), sakry udzielił mu w Watykanie 6 stycznia 1991 Jan Paweł II. W listopadzie 1994 ten sam papież wyniósł go do godności kardynalskiej, z tytułem prezbitera S. Chiara a Vigna Clara. Kardynał Puljić brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów (m.in. w II sesji specjalnej dla Kościoła europejskiego w październiku 1999) oraz reprezentował Jana Pawła II na uroczystościach religijnych i rocznicowych w charakterze specjalnego wysłannika, m.in. na II Narodowym Kongresie Eucharystycznym Litwy w Kownie w czerwcu 2000. Pełni funkcje honorowe w Zakonie Maltańskim (Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji). W latach 1995–2002 i 2005–2010 był przewodniczącym Konferencji Episkopatu Bośni i Hercegowiny.

29 stycznia 2022 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z funkcji arcybiskupa Sarajewa[1].

Uczestnik konklawe 2005 i konklawe 2013 roku. Obecny protoprezbiter Elektorów.

Przypisy

  1. Rinuncia e successione dell’Arcivescovo Metropolita di Vrhbosna, Sarajevo (Bosnia ed Erzegovina). s. vaticannews.va. [dostęp 2022-01-29]. (wł.).

Bibliografia

  • sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy
  • Sylwetka kardynała w słowniku biograficznym Davida Cheneya
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 237 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 127
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000108998715
  • VIAF: 50098942
  • LCCN: n96086970
  • GND: 122052005
  • NKC: jn20030901036
  • PLWABN: 9810583349605606
  • NUKAT: n2002096377
  • CONOR: 59393123
  • WorldCat: lccn-n96086970
Encyklopedia internetowa:
  • identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 51087