Dialekty środkowoniemieckie
Dialekty środkowoniemieckie – zespół dialektów języka wysokoniemieckiego, których obszar występowania stanowi pas rozciągający się od Nadrenii do Turyngii. Graniczą one od północy z dialektami dolnoniemieckimi i od południa z dialektami górnoniemieckimi.
Dialekty środkowoniemieckie dzielą się na dialekty zachodniośrodkowoniemieckie i wschodniośrodkowoniemieckie. Dialekty te charakteryzują się tym, że przeszły tylko cztery pierwsze fazy wysokoniemieckiej przesuwki spółgłoskowej.
Z dialektów środkowoniemieckich wywodzą się standardowy język niemiecki i język luksemburski.
Podział
W skład dialektów środkowoniemieckich wchodzą następujące etnolekty[1][2][3][4]:
- zachodniośrodkowoniemieckie
- gwary rypuaryjskie
- gwary mozelsko-frankońskie (dialekt środkowofrankoński) i język luksemburski
- dialekt reńsko-frankoński
- gwary palatynackie
- gwara północnoheska
- gwara wschodnioheska
- gwara górnoheska
- gwara zachodnioheska
- wschodniośrodkowoniemieckie
- dialekt turyngeński
- dialekt górnosaksoński
- dialekt śląski
- dialekt wysokopruski
- nordobersächsisch
- südmärkisch
Przypisy
- ↑ Mapa dialektów niemieckich. [dostęp 2006-07-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-21)].
- ↑ Ludwig Erich Schmitt (Ed): Germanische Dialektologie. Franz Steiner, Wiesbaden 1968, p. 143
- ↑ not_found_message - Philipps-Universität Marburg. [dostęp 2011-04-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-10)].
- ↑ http://books.google.de/books?id=f60qAQA
- p
- d
- e
| Rozwój | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| W krajach niemieckojęzycznych | |||||||||||||||||||
| W innych krajach |
| ||||||||||||||||||
| Język dolnoniemiecki[D] |
| ||||||||||||||||||
| Język wysokoniemiecki |
|
