Ugo Poletti
| Kardynał prezbiter | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | Włochy | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 kwietnia 1914 | ||
| Data i miejsce śmierci | 25 lutego 1997 | ||
| Wikariusz generalny Rzymu | |||
| Okres sprawowania | 1973–1991 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 29 czerwca 1938 | ||
| Nominacja biskupia | 21 lipca 1958 | ||
| Sakra biskupia | 14 września 1958 | ||
| Kreacja kardynalska | 5 marca 1973 | ||
| Kościół tytularny | |||
| |||
| Data konsekracji | 14 września 1958 | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | Gilla Vincenzo Gremigni | ||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Mario Longo Dorni | ||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Ugo Poletti (ur. 19 kwietnia 1914 w Omegna, zm. 25 lutego 1997 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, arcybiskup Spoleto, wikariusz diecezji rzymskiej, kardynał.
Życiorys
Został wyświęcony na księdza 29 czerwca 1938 w Novarze (studiował w miejscowym seminarium). Pracował w seminarium duchownym i kurii biskupiej w Novarze, m.in. był prowikariuszem generalnym. W 1958 został biskupem pomocniczym Novary (ze stolicą tytularną Medeli), otrzymał sakrę biskupią 14 września 1958 z rąk arcybiskupa Vincenzo Gilla Gremigni (biskupa Novary). Uczestniczył w obradach Soboru Watykańskiego II. W czerwcu 1967 został mianowany arcybiskupem Spoleto, w lipcu 1969 przeniesiony do pracy w wikariacie Rzymu; otrzymał tytularną stolicę arcybiskupią Aemona i powierzono mu obowiązki II wiceregenta Rzymu, a we wrześniu 1972 – prowikariusza generalnego Rzymu.
Na konsystorzu 5 marca 1973 papież Paweł VI kreował go kardynałem, z tytułem prezbitera Ss. Ambrogio e Carlo al Corso. Od tego czasu aż do stycznia 1991 był pełnoprawnym wikariuszem diecezji rzymskiej, pełnił m.in. funkcję legata papieskiego na uroczystościach otwarcia Świętych Drzwi w bazylice Matki Bożej Większej w czasie lat jubileuszowych 1975 i 1983. Brał udział w kolejnych sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, uczestniczył w obu konklawe w 1978 oraz przez pięć lat (1985–1990) przewodniczył Konferencji Episkopatu Włoch. Od 1991 do śmierci był archiprezbiterem bazyliki Matki Bożej Większej. W tej też bazylice został pochowany po śmierci w 1997.
Bibliografia
- sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-31)].
- Ugo Poletti [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-05-26] (ang.).
- p
- d
- e
| Przewodniczący |
|
|---|---|
| Sekretarze generalni |
|
- p
- d
- e
| Wikariusze przed 1558 |
|
|---|---|
| Wikariusze od 1558 |
|
- ↑ urząd sprawował jeszcze trzykrotnie: w 1145, 1147–1149 i 1150–1152
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
- Treccani: ugo-poletti
