Dynamika płynów

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2012-02 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Dynamika płynów – dział mechaniki płynów zajmujący się ruchem płynu (czyli cieczy lub gazu), a w szczególności siłami powodującymi ten ruch.

Podstawową zależnością opisującą wpływ sił na ruch płynu newtonowskiego (przy zaniedbaniu tzw. drugiej lepkości[1]) jest równanie Naviera-Stokesa. Jest to układ cząstkowych, nieliniowych równań różniczkowych postaci:

Zapis klasyczny

D v D t = b 1 ρ g r a d p + ν ( 2 v + 1 3 g r a d ( d i v v ) ) {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} {\vec {v}}}{\mathrm {D} t}}={\vec {b}}-{\frac {1}{\rho }}\,\mathbf {grad} \,p+\nu \cdot \left(\nabla ^{2}{\vec {v}}+{\frac {1}{3}}\,\mathbf {grad} (\mathbf {div} \,{\vec {v}})\right)}

Zapis indeksowy

D v i D t = b i 1 ρ i p + ν ( 2 v i + 1 3 i ( j v j ) ) {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} v_{i}}{\mathrm {D} t}}=b_{i}-{\frac {1}{\rho }}\nabla _{i}p+\nu \cdot \left(\nabla ^{2}v_{i}+{\frac {1}{3}}\nabla _{i}(\nabla _{j}v_{j})\right)}

Zapis absolutny

D v D t = b 1 ρ p + ν ( 2 v + 1 3 ( v ) ) {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} {\vec {v}}}{\mathrm {D} t}}={\vec {b}}-{\frac {1}{\rho }}{\vec {\nabla }}p+\nu \cdot \left(\nabla ^{2}{\vec {v}}+{\frac {1}{3}}{\vec {\nabla }}({\vec {\nabla }}\cdot {\vec {v}})\right)}

gdzie: D D t = t + ( v ) {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} }{\mathrm {D} t}}={\frac {\partial }{\partial t}}+({\vec {v}}\cdot {\vec {\nabla }})} – nieliniowy operator Stokesa, zwany także pochodną substancjalną.

Dla uproszczonego przypadku płynu nieściśliwego:

Zapis klasyczny

D v D t = b 1 ρ g r a d p + ν 2 v {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} {\vec {v}}}{\mathrm {D} t}}={\vec {b}}-{\frac {1}{\rho }}\,\mathbf {grad} \,p+\nu \nabla ^{2}{\vec {v}}}

Zapis indeksowy

D v i D t = b i 1 ρ i p + ν 2 v i {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} v_{i}}{\mathrm {D} t}}=b_{i}-{\frac {1}{\rho }}\nabla _{i}p+\nu \nabla ^{2}v_{i}}

Zapis absolutny

D v D t = b 1 ρ p + ν 2 v {\displaystyle {\frac {\mathrm {D} {\vec {v}}}{\mathrm {D} t}}={\vec {b}}-{\frac {1}{\rho }}{\vec {\nabla }}p+\nu \nabla ^{2}{\vec {v}}}

gdzie:

v {\displaystyle v} prędkość,
b {\displaystyle b} – siły masowe (np. grawitacja),
ρ {\displaystyle \rho } gęstość płynu,
p {\displaystyle p} – ciśnienie,
ν {\displaystyle \nu } lepkość kinematyczna płynu.

Lewe strony powyższych równań są pochodną substancjalną prędkości płynu.

Uproszczeniem równania Naviera-Stokesa w założeniu przepływu ustalonego płynu doskonałego w jednorodnym polu sił grawitacyjnych jest równanie Bernoulliego.

Ze względu na nieliniowość powyższego układu równań przepływ może mieć w ogólności charakter stochastyczny, generowana jest turbulencja oraz struktury koherentne (np. wiry).

Przypisy

  1. P.M. Morse, K.U. Ingard, Theoretical acoustics, Princeton University Press, 1986.
  • p
  • d
  • e
Nauki fizyczne
główne
działy fizyki
według
zjawisk
mechanika ogólna
mechanika
ośrodków ciągłych
termodynamika
akustyka
elektrodynamika
optyka
radiofizyka
według
skali
fizyka subatomowa
fizyka materii
skondensowanej
inne
mechanika
teoretyczna
klasyczna
kwantowa
występujące
w obu wersjach
teoria pola
klasyczna
kwantowa
interdyscy-
plinarne
astrofizyka
planetologia
fizyka chemiczna
i chemia fizyczna
geofizyka
biofizyka
psychofizyka
socjofizyka
inżynieria
kwantowa
inne działy
stosowane
inne
specjalności
Kontrola autorytatywna (dział fizyki):
  • LCCN: sh85049376
  • BnF: 119314166
  • BNCF: 20849
  • NKC: ph114380
  • BNE: XX4659783
  • J9U: 987007538448805171
  • KRNLK: KSH1998024462