Eliasz z Wąwolnicy
| Data i miejsce urodzenia | XIV w. |
|---|---|
| Data śmierci | XV w. |
| Rektor Akademii Krakowskiej | |
| Okres sprawowania | 1409–1410 |
| Wyznanie | katolicyzm |
| Kościół | |
Eliasz z Wąwolnicy (ur. w XIV w. w Wąwolnicy, zm. w XV w.) – polski teolog, profesor Uniwersytetu w Pradze, rektor Uniwersytetu Krakowskiego.
Życiorys
Żył na przełomie XIV i XV wieku. Urodził się, w położonym w pobliżu Puław mieście Wąwolnica, był synem Marcina[1]. W rodzinnym mieście ukończył szkołę parafialną, następnie studiował teologię na Uniwersytecie w Pradze[1], uzyskując w 1399 stopień magistra sztuk wyzwolonych[2]. Został także wykładowcą praskiej uczelni[1]. Następnie powrócił do Polski i rozpoczął pracę na odnowionym w 1400 roku Uniwersytetu Krakowskim.
W roku akademickim 1409–1410 pełnił funkcję rektora Uniwersytetu Krakowskiego[3]. Około 1412 roku uzyskał tytuł doktora teologii[2].
Był doradcą i zaufanym króla Władysława Jagiełły[2] oraz wychowawcą późniejszych kardynałów" Zbigniewa Oleśnickiego[1] i królewskiego siostrzeńca Aleksandera oraz Fryderyka Hohenzollerna, zaręczonego wówczas z królewną Jadwigą i szykowanego na następcę tronu[2].
W 1431 brał udział w zorganizowanej w Krakowie dyspucie z czeskimi husytami, której celem było nakłonienie ich do kompromisu z papiestwem[2].
Upamiętniony jest na tablicy pamiątkowej nad wejściem do krypty w kaplicy zamkowej na zamku w Wąwolnicy[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e O Wąwolnicy. wawolnica.pl. [dostęp 2015-07-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-29)]. (pol.).
- ↑ a b c d e W poszukiwaniu patrona – walory wychowawcze wybitnych osób związanych z Wąwolnicą. sanktuarium-wawolnica.pl. [dostęp 2017-08-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-28)].
- ↑ Poczet Rektorów UJ. uj.edu.pl. [dostęp 2017-08-27]. (pol.).
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
