Maciej Sieniatycki
| Data i miejsce urodzenia | 17 lutego 1869 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 4 lutego 1949 | ||
| Miejsce pochówku | cmentarz Rakowicki w Krakowie | ||
| Rektor UJ | |||
| Okres sprawowania | 1918-1919 | ||
| Wyznanie | katolicyzm | ||
| Kościół | |||
| Prezbiterat | 1895 | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Maciej Sieniatycki (ur. 17 lutego 1869 w Miechowicach Małych, zm. 4 lutego 1949 w Krakowie) – polski duchowny katolicki, teolog i wykładowca akademicki.
Życiorys
Studiował filozofię i teologię na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1891–1893[1]. Lata 1893–1895 spędził na studiowaniu w Gregorianum[1]. W 1895 roku we Lwowie przyjął święcenia kapłańskie[1]. Tamże otrzymał doktorat z teologii w roku 1898[1]. Habilitację z teologii dogmatycznej uzyskał w 1901 we Lwowie[1]. W 1902 został profesorem nadzwyczajnym, natomiast w 1906 – zwyczajnym[1]. W 1908 roku objął katedrę dogmatyki na Wydziale Teologicznym UJ, a następnie pełnił funkcję dziekana tegoż wydziału w latach 1911–1912, 1915–1916, 1921–1922 oraz 1925–1926[1]. W latach 1918–1919 piastował stanowisko rektora UJ[1].
Ksiądz Sieniatycki publikował liczne artykuły – głównie z historii teologii – w „Przeglądzie Powszechnym”, „Gazecie Kościelnej”, „Ateneum Kapłańskim” oraz „Przeglądzie Teologicznym”[1]. Przyczynił się do powstania polskiego nazewnictwa dogmatycznego[2]. Występował przeciwko agnostycyzmowi, immanencjonizmowi, ewolucjonizmowi oraz modernizmowi[1]. Apelował do młodzieży o rzetelne kształcenie się dla służenia wyzwolonej Ojczyźnie[2].
Został pochowany w Krakowie na cmentarzu Rakowickim (kwatera JB-10-po prawej Grabowskiej)[3][2].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)[4]
Książki
- Początki hierarchii kościelnej. Studyum historyczno-dogmatyczne (1912)[5]
- Modernizm w książce polskiej (1916)[1]
- Dogmatyka katolicka (1906)[6]
- Etyka katolicka (1919)[7]
- Dogmatyka ogólna (1920)[8]
- Zarys dogmatyki katolickiej (1928–31)[1]
- Apologetyka czyli dogmatyka fundamentalna (1932)[1]
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Encyklopedia Katolicka, tom 18, Lublin 2013, kolumny 159–160.
- ↑ a b c Ks. Prof. Maciej Sieniatycki. uj.edu.pl. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
- ↑ Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 2021-01-11] .
- ↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 464 „za wybitne zasługi na polu nauki i wychowywania młodzieży w duchu patriotycznym położone w latach 1905–1918”.
- ↑ Początki hierarchii kościelnej. Studyum historyczno-dogmatyczne. [w:] Katalogi Biblioteki Narodowej [on-line]. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
- ↑ Dogmatyka katolicka. [w:] Katalogi Biblioteki Narodowej [on-line]. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
- ↑ Etyka katolicka. [w:] Katalogi Biblioteki Narodowej [on-line]. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
- ↑ Dogmatyka ogólna. [w:] Katalogi Biblioteki Narodowej [on-line]. alpha.bn.org.pl. [dostęp 2014-06-27]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Modernistyczny Neokościół
- Neokościół
- Maciej Sieniatycki – publikacje w bibliotece Polona
- p
- d
- e
- ↑ a b c d e f g h i j k l Pełniący funkcję rektora w zastępstwie.
- ↑ Od 1805 do 1809 Uniwersytet połączony z Uniwersytetem Lwowskim i zgermanizowany, 1809 repolonizacja po włączeniu Krakowa do Księstwa Warszawskiego.
- ↑ W latach 1853–1860 rektorów nie wybierano, Uniwersytetem kierował mianowany przez rząd kurator.
- ↑ Sprawował obowiązki rektora Tajnego Uniwersytetu.
Kontrola autorytatywna (osoba):
