Języki helleńskie

Języki helleńskierodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich. Języki helleńskie wywodzą się ze wspólnego przodka (prajęzyka) – języka protohelleńskiego. Jedyne dwa zaświadczone starożytne języki helleńskie – starogrecki i macedoński – zaliczane są wraz z językami iliryjskim, trackim, frygijskim i dackim do postulowanej paleobałkańskiej ligi językowej. W dużej części opracowań rodzina helleńska w ogóle nie jest wyróżniana, a wszystkie podane w poniższym zestawieniu etnolekty uznawane są za odmiany języka greckiego, izolowanego w obrębie rodziny indoeuropejskiej.

Klasyfikacja języków helleńskich

Poniżej przedstawiono schemat klasyfikacji genetyczno-systematycznej języków helleńskich

języki indoeuropejskie

  • języki helleńskie
staromacedoński †
epirocki †
język grecki
dialekty achajskie †
mykeński
dialekty arkadyjsko-cypryjskie †
dialekt arkadyjski †
dialekt cypryjski †
dialekt pamfilijski †
starogrecki
greka archaiczna
greka klasyczna
dialekty attycko-jońskie †
dialekt homerycki †
dialekt attycki
dialekt eubejski (zachodniojoński) †
dialekt centralnojoński (joński wyspowy) †
dialekt wschodniojoński (joński literacki) †
dialekty eolskie †
dialekt beocki †
dialekt eolski †
dialekt lesbijski †
dialekt tesalski †
dialekty zachodniogreckie †
dialekty północnozachodnie †
dialekt etolski †
dialekt elidzki †
dialekt fokidzki †
dialekt lokrydzki †
dialekty doryckie †
dialekt dorycki literacki †
dialekt argolidzki †
dialekt cyrenejski †
dialekt cykladzki †
dialekt kreteński †
dialekt lakoński †
dialekt megarejski †
dialekt messeński †
dialekt rodyjski †
dialekt sycylijski †
dialekt terański †
koine
średniogrecki
nowogrecki
demotyk
katharewusa
nowogrecki cypryjski

Często wśród dialektów języka nowogreckiego wymienia się też języki lub dialekty:

cakoński
griko
pontyjski
kapadocki

Osobne stanowisko w rodzinie helleńskiej zajmuje język jewanik, wywodzący się z greki koine i pozostający pod silnym wpływem języka hebrajskiego. Język ten używany był przez diasporę żydowską aż do końca XX wieku.

Rozwój języków helleńskich

Poniżej przedstawiono uproszczony schemat historii rozwoju języków helleńskich:

protohelleński†
├─>staromacedoński †
├─>mykeński †
    ├─>greka archaiczna †
        ├─>greka klasyczna †
            ├─>koine †
            │   ├─>średniogrecki † (greka bizantyjska)
            │   │    ├─>kapadocki[1]
            │   │    ├─>nowogrecki (demotyk, katharewusa[2], cypryjski i inne)
            │   ├─>pontyjski[3]
            │   ├─>jewanik[4]
            ├─>cakoński[5]
            ├─>griko[6]

Przypisy

  1. Istniał już w XII wieku (przez ponad dwieście lat równolegle do greki bizantyjskiej, z której się wywodzi).
  2. Język sztuczny, używany dawniej tylko w kontekstach oficjalnych (dokumentach urzędowych, wiadomościach, polityce). Luźno oparty na grece klasycznej i dialektach mówionych języka nowogreckiego.
  3. Wywodzi się z koine i dialektu jońskiego greki klasycznej, przez wieki pod silnym wpływem greki bizantyjskiej i języka tureckiego.
  4. Wywodzi się z koine okresu hellenistycznego (z zapożyczeniami z języka hebrajskiego), należy do języków żydowskich. Wymarły w końcu XX w.
  5. Wywodzi się z dialektu doryckiego greki klasycznej, przez wieki pod silnym wpływem kolejno koine, greki średniowiecznej i języka nowogreckiego.
  6. Wywodzi się z dialektu doryckiego greki klasycznej, przez wieki pod silnym wpływem najpierw łaciny, później języka włoskiego.