John C. Calhoun
Zobacz też: John Calhoun. |
John Calhoun (1849) | |||
Pełne imię i nazwisko | John Caldwell Calhoun | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 marca 1782 | ||
Data i miejsce śmierci | 30 marca 1850 | ||
7. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych | |||
Okres | od 4 marca 1825 | ||
Przynależność polityczna | Partia Demokratyczna | ||
Druga dama | Floride Calhoun | ||
Poprzednik | Daniel Tompkins | ||
Następca | Martin Van Buren | ||
Sekretarz stanu USA | |||
Okres | od 1 kwietnia 1844 | ||
Poprzednik | Abel P. Upshur | ||
Następca | James Buchanan | ||
Sekretarz wojny USA | |||
Okres | od 6 października 1817 | ||
Poprzednik | William H. Crawford | ||
Następca | James Barbour | ||
| |||
|
John Caldwell Calhoun (ur. 18 marca 1782 w Abbeville w Karolinie Południowej, zm. 30 marca 1850 w Waszyngtonie) – amerykański polityk, działacz Partii Demokratyczno-Republikańskiej, 7. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych.
W latach 1817–1825 był sekretarzem wojny w administracji prezydenta Jamesa Monroe, następnie wiceprezydentem przy prezydentach Johnie Quincy Adamsie i Andrew Jacksonie (od 1825); 28 grudnia 1832 był pierwszym wiceprezydentem USA w historii, który sam zrezygnował z pełnionej funkcji, gdy został senatorem z rodzinnego stanu Karolina Południowa.
W 1844 został sekretarzem stanu w administracji Johna Tylera (po tragicznej śmierci Abla P. Upshura); pełnił tę funkcję przez rok, do końca prezydentury Tylera. W 1957 Senat USA uznał Calhouna za jednego z pięciu najwybitniejszych senatorów w historii USA.
Najgorętszy zwolennik utrzymania niewolnictwa. Wobec napływających do Kongresu petycji o zniesienie niewolnictwa w Waszyngtonie i terytoriach kontrolowanych przez władze federalne doprowadził do uchwalenia ustaw kagańcowych (ang. gag laws) zabraniających dyskutowania sprawy niewolnictwa. Zakaz ten (naruszający wolność słowa i petycji gwarantowany przez 1 Poprawkę) uchylony został w 1844 dzięki agitacji byłego prezydenta Johna Quincy’ego Adamsa[1]. Calhoun sprzeciwił się też projektowi Wilmota, zakazującemu wprowadzenia niewolnictwa na tereny zdobyte w wojnie z Meksykiem[2]. Oponował też przeciw kompromisowi 1850, który ograniczał ekspansję niewolnictwa, jego mowę w tej sprawie trzeba było odczytać, gdyż on sam był już poważnie chory i wkrótce potem zmarł[3].
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Biografia w Biographical Directory of the United States Congress (ang.)
- Biografia Senat Stanów Zjednoczonych (ang.)
- Biografia Office of the Historian, Bureau of Public Affairs, Departament Stanu Stanów Zjednoczonych (ang.)
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
- B – bezpartyjny
- F – federalista
- DR – demokratyczny republikanin
- W – Wig
- D – demokrata
- R – republikanin
- p
- d
- e
- p
- d
- e
Prezydent | |
---|---|
Wiceprezydent | |
Szefowie departamentów |
|
- p
- d
- e
Prezydent | |
---|---|
Wiceprezydent |
|
Szefowie departamentów |
|
- p
- d
- e
Prezydent | |
---|---|
Wiceprezydent |
|
Szefowie departamentów |
|
- p
- d
- e
Prezydent | |
---|---|
Wiceprezydent |
|
Szefowie departamentów |
|
- p
- d
- e
2. klasa | |
---|---|
3. klasa |
- ISNI: 0000000108846869
- VIAF: 32010914
- LCCN: n79137102
- GND: 11867532X
- NDL: 00435103
- LIBRIS: 75kmmfqr14w4hk0
- BnF: 12028615g
- SUDOC: 028453999
- SBN: CFIV038088
- NLA: 35024688
- NKC: kup19940000013218
- BNE: XX902592
- NTA: 07036639X
- CiNii: DA00588616
- Open Library: OL32486A, OL4487611A
- PLWABN: 9810671707205606, 9810546328105606
- NUKAT: n2005001286
- J9U: 987007277132605171
- PTBNP: 859698
- CANTIC: a10777933
- NSK: 000285948
- BNC: 000150041
- ΕΒΕ: 244341
- WorldCat: lccn-n79137102
- PWN: 3882760
- Britannica: biography/John-C-Calhoun
- Universalis: john-caldwell-calhoun
- БРЭ: 2059518
- NE.se: john-c-calhoun
- SNL: John_Calhoun
- VLE: john-caldwell-calhoun
- Catalana: 0013572
- DSDE: John_C._Calhoun
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 10539