Jowian

Flavius Iovianus

Jowian w zbiorze Romanorum imperatorum effigies

Cesarz rzymski

Okres

od 27 czerwca 363
do 17 lutego 364

Poprzednik

Julian Apostata

Następca

Walentynian I

Dane biograficzne

Dynastia

konstantyńska

Data i miejsce urodzenia

ok. 331
Singidunum

Data i miejsce śmierci

17 lutego 364
Dadastana

Przyczyna śmierci

zaczadzenie (?)

Miejsce spoczynku

Kościół śś. Apostołów, Konstantynopol

Ojciec

Warronian

Żona

Charyto

Moneta

Multimedia w Wikimedia Commons

Jowian (ur. ok. 331, zm. 17 lutego 364) – cesarz rzymski od 27 czerwca 363 do 17 lutego 364 roku, panujący jako Imperator Caesar Flavius Iovianus Augustus.

Życiorys

Jowian urodził się ok. 331 roku w Sinigidunum (w rzymskiej prowincji Mezja) jako syn Warroniana, dowódcy straży przybocznej (domestici et protectores) Konstantyna II. Jowian również dołączył do gwardii i w 363 roku został jej dowódcą.

Po śmierci Juliana Apostaty, rada wojskowa zebrała się, by wybrać nowego cesarza. Ich pierwszym wyborem był Salutius Secundus, prefekt pretorianów, jednak ten odrzucił propozycję^[1]. Kolejnym wyborem rady był Jowian.

Po wyborze na cesarza Jowian dowodził wycofującymi się z Persji wojskami rzymskimi. Nowy cesarz zawarł z Persami pokój na 30 lat, oddając im ziemie za Tygrysem, Nisibis i Singarę. Cofnął też niekorzystne dla chrześcijan decyzje swojego poprzednika i otwarcie popierał tę religię, choć dozwolił również poganom na wyznawanie swojej wiary^[1].

1 stycznia cesarz wraz ze swym maleńkim synem Warronianem objął konsulat. Cesarz w drodze do Europy zatrzymał się w Dadastanie, gdzie nocował w świeżo wybielonym pokoju, w którym dobrze napalono węglem drzewnym. Cesarz zmarł najprawdopodobniej w wyniku zaczadzenia. Jowian został pochowany w Konstantynopolu w Kościele Świętych Apostołów.

Rodzina

Jowian był żonaty z Charyto, córką Lucyliana, naczelnika jazdy w Ilirii za panowania Konstancjusza II. Przypuszcza się, że małżeństwo zawarto ok. 361 roku^[2]. Z tego małżeństwa pochodziło dwóch synów.

Przypisy

↑ ^a ^b Timothy E. Gregory: A history of Byzantium. Malden [etc.]: Wiley-Blacwell, 2010, s. 82. ISBN 978-1-4051-8471-7.
↑ Aleksander Krawczuk, Poczet cesarzowych Rzymu, s. 226.

Linki zewnętrzne

Thomas Banchich, "Jovian", De Imperatoribus Romanis.

Cesarze rzymscy

pięciu dobrych cesarzy
august (tytuł)
cezar (tytuł)

Dynastia julijsko-klaudyjska	Oktawian August (27 p.n.e. – 14 n.e.) Tyberiusz (14–37) Kaligula (37–41) Klaudiusz (41–54) Neron (54–68)
Rok czterech cesarzy	Galba (68–69) Oton (69) Witeliusz (69)
Flawiusze	Wespazjan (69–79) Tytus (79–81) Domicjan (81–96)
Dynastia Antoninów	Nerwa (96–98) Trajan (98–117) Hadrian (117–138) Antoninus Pius (138–161) Marek Aureliusz (161–180) Lucjusz Werus (161–169) Kommodus (180–192)
Bez dynastii	Pertynaks (193) Didiusz Julianus (193)
Sewerowie	Septymiusz Sewer (193–211) Geta (211–212) Karakalla (211–217) Makrynus (217–218) Diadumenian (218) Heliogabal (218–222) Aleksander Sewer (222–235)
Kryzys wieku III	Maksymin Trak (235–238) Gordian I i Gordian II (238) Pupien i Balbin (238) Gordian III (238–244) Filip I Arab (244–249) Filip II (247–249) Decjusz (249–251), Herenniusz i Hostylian (251) Trebonian Gallus i Woluzjan (251–253) Emilian (253) Walerian I (253–260) Galien (253–268) Klaudiusz II Gocki (268–270) Kwintyllus (270) Aurelian (270–275) Tacyt (275–276) Florian (276) Probus (276–282) Karus (282–283) Numerian (283–284) i Karinus (283–285)
Tetrarchia i Dynastia konstantyńska	Dioklecjan (284–305) Maksymian (286–305) Konstancjusz I Chlorus (293–306) Galeriusz (293–311), Sewer II (305–307), Maksymin Daja (305–313) Maksencjusz (306–312) Konstantyn I Wielki (306–337), Licyniusz (308–324) i Licyniusz II (317–324) Konstantyn II (337–340) Konstans I (337–350) i Konstancjusz II (337–361) Julian Apostata (361–363) Jowian (363–364)
Dynastia walentyniańska	Walentynian I (364–375), Walens (364–378), Gracjan (367–383), Walentynian II (375–392) i Eugenius (392–394)
Dynastia teodozjańska	Teodozjusz I Wielki (392–395)
Cesarstwo zachodniorzymskie	Honoriusz (395–423) Konstancjusz III (421) Jan (423–425) Walentynian III (425–455) Petroniusz Maksymus (455) Awitus (455–456) Majorian (457–461) Libiusz Sewer (461–465) Antemiusz (467–472) Olibriusz (472) Gliceriusz (473–474) Juliusz Nepos (474–475) Romulus Augustulus (475–476)