Seryna

Seryna
Nazewnictwo
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
kwas (S)-2-amino-3-hydroksypropanowy
Inne nazwy i oznaczenia
kwas α-amino-β-hydroksypropionowy
skróty: Ser, S
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C3H7NO3

Masa molowa

105,09 g/mol

Wygląd

białe płatki[1]

Identyfikacja
Numer CAS

56-45-1

PubChem

5951

DrugBank

DB00133

SMILES
N[C@@H](CO)C(O)=O
InChI
InChI=1S/C3H7NO3/c4-2(1-5)3(6)7/h2,5H,1,4H2,(H,6,7)/t2-/m0/s1
InChIKey
MTCFGRXMJLQNBG-REOHCLBHSA-N
Właściwości
Gęstość
1,537 g/cm³; ciało stałe
Rozpuszczalność w wodzie
rozpuszczalna[1]
Temperatura topnienia

228 °C

Kwasowość (pKa)

pKaCOOH = 2,13
pKaNH2 = 9,05

Punkt izoelektryczny

5,68

Niebezpieczeństwa
Numer RTECS

VT8100000

Podobne związki
Podobne związki

homoseryna

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Seryna (kwas α-amino-β-hydroksypropionowy, skróty: Ser lub S) – organiczny związek chemiczny, endogenny aminokwas kodowany (białkowy), wchodzi w skład białek, takich, jak np. kazeina w mleku czy fibroina jedwabiu. Jest obojętna elektrycznie. Niezbędna w diecie człowieka, pełni ważną funkcję w trawieniu białek jako składnik proteaz serynowych. Dekarboksylacja seryny prowadzi do powstania kolaminy. Podczas biosyntezy białek jest kodowana przez kodony UCU, UCC, UCA, UCG, AGU oraz AGC[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Podręczny słownik chemiczny, RomualdR. Hassa (red.), JanuszJ. Mrzigod (red.), JanuszJ. Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 356, ISBN 83-7183-240-0 .
  2. Synteza bialek i kod genetyczny, [w:] R.K.R.K. Murray R.K.R.K., D.K.D.K. Granner D.K.D.K., V.W.V.W. Rodwell V.W.V.W., Biochemia Harpera ilustrowana, wyd. 6, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008, s. 440, ISBN 978-83-200-3573-5, OL: 27021155M .
Encyklopedia internetowa (rodzaj indywiduum chemicznego):
  • Britannica: science/serine
  • SNL: serin
  • Catalana: 0142057
  • DSDE: serin