Steve Nash

Steve Nash
Ilustracja
Trener
Pełne imię i nazwisko

Stephen John Nash

Data i miejsce urodzenia

7 lutego 1974
Johannesburg

Obywatelstwo

kanadyjskie / brytyjskie

Wzrost

191 cm

Masa ciała

81 kg

Kariera
Aktywność

1996–2015

Szkoła średnia

St. Michaels (Victoria, British Columbia)

College

Santa Clara (1992–1996)

Draft

1996, numer: 15
Phoenix Suns

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
1996–1998 Phoenix Suns
1998–2004 Dallas Mavericks
2004–2012 Phoenix Suns
2012–2015 Los Angeles Lakers
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
1993–2003  Kanada
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2020–2022 Brooklyn Nets
Dorobek medalowy
Letnia Uniwersjada
srebro 1993 Buffalo koszykówka
Mistrzostwa Ameryki
srebro San Juan 1999 koszykówka
brąz Neuquén 2001 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Stephen John „Steve” Nash (ur. 7 lutego 1974 w Johannesburgu, w Południowej Afryce) – kanadyjski koszykarz ligi NBA, pochodzenia walijsko-angielskiego, występujący na pozycji rozgrywającego.

Życiorys

Urodził się w Południowej Afryce jako syn Anglika i Walijki. Gdy miał 18 miesięcy, rodzice przeprowadzili się do Regina, Saskatchewan. Niedługo potem osiedli w Victorii (Kolumbia Brytyjska). Steve i jego młodszy brat Martin z zamiłowaniem uprawiali sport, zwłaszcza hokej na lodzie i piłkę nożną. Martin był zawodowym piłkarzem i wielokrotnym reprezentantem Kanady. Także siostra Joann grała w piłkę, była kapitanem drużyny uniwersyteckiej. Steve także grał w piłkę nożną przez cały okres nauki w szkole średniej, zdobył nawet tytuł MVP Kolumbii Brytyjskiej. Do dziś nie porzucił miłości do piłki i zadziwia, demonstrowanymi niejednokrotnie, umiejętnościami piłkarskimi[1].

Pierwszy kontakt z koszykówką Steve miał w wieku 13 lat. Poważnie zaczął traktować ten sport jeszcze przed rozpoczęciem nauki w college'u. Prowadzona przez niego drużyna St. Michaels University School zdobyła tytuł mistrza ligi Kolumbii Brytyjskiej, a on sam miał średnią w sezonie bliską triple double. Studia w college’u odbył już w USA. Tutaj także odnosił wielkie sukcesy z drużyną Santa Clara Broncos. W czasie studiów rozpoczął występy w drużynie narodowej Kanady, zdobywając m.in. srebrny medal na uniwersjadzie w 1993.

Wybrany z 15. numerem w 1. rundzie draftu 1996 przez Phoenix Suns, Nash nie grał zbyt dużo w pierwszych dwóch sezonach. Pierwszym rozgrywającym „Słońc” był wtedy Jason Kidd, a jego pierwszym zmiennikiem Kevin Johnson. Toteż w 1998 r. chętnie przeniósł się do Dallas Mavericks, gdzie, u boku Dirka Nowitzkiego i Michaela Finleya, jego kariera nabrała rozpędu. Pamiętne były zwłaszcza sezony 2001–2002, kiedy osiągnął średnie 17,9 punktów i 7,7 asysty oraz wystąpił w NBA All-Star Game i został wybrany do trzeciej piątki NBA. Osiągnięcia te utrzymał w roku następnym, a drużyna Mavericks awansowała do finału Konferencji Zachodniej. Po niezbyt udanym sezonie 2003-04, Nash jako wolny agent wrócił do drużyny Suns, z którymi podpisał sześcioletni kontrakt.

W Phoenix jego kariera nabrała ponownie rumieńców. Umiejętnie prowadząc młode gwiazdy „Słońc”: Shawna Mariona, Amar’e Stoudemire’a i Joe Johnsona, Nash doprowadził drużynę na szczyty ligi, a sam stał się najlepszym jej rozgrywającym. W sezonie 2004-05 Phoenix Suns, prezentując niebywale ofensywną koszykówkę, osiągnęli na koniec sezonu zasadniczego najwyższy w lidze wynik 62-20 oraz średnią zdobytych punktów 110,4 - najwyższą w NBA w pierwszej dekadzie XXI wieku. Steve, zaś osiągnął średnią asyst 11,5, najwyższą od wyniku Johna Stocktona w 1995. W playoffs, grając przeciwko swoim kolegom z Dallas, Steve zdobył swoje pierwsze triple double w tej fazie rozgrywek, dokładając 48 punktów w jednym z meczów. Drużyna zdobyła wtedy wicemistrzostwo konferencji. Ukoronowaniem sezonu dla Nasha był zasłużony tytuł NBA MVP, który zdobył jako drugi w historii nie-Amerykanin (po Hakeemie Olajuwonie), pierwszy biały od czasów Larry’ego Birda i najniżej wybrany w drafcie w całej historii NBA. Oczywiście został wybrany także do pierwszej piątki ligi.

Mimo sporych zmian w drużynie w następnym sezonie powtórzono większość osiągnięć, a uwieńczono wicemistrzostwem konferencji. Steve Nash został ponownie MVP sezonu zasadniczego oraz wybrano go do pierwszej piątki ligi. Doceniono go także na polu ogólnosportowym - otrzymał tytuł kanadyjskiego sportowca roku - Lou Marsh Trophy.

Mimo iż sezon 2006-07 nie był dla drużyny już tak dobry (Suns odpadli w drugiej rundzie play-offs), Steve Nash zanotował kolejny znakomity sezon - osiągnął największą w karierze średnią asyst - 11,6. Wybrano go trzeci raz z rzędu do pierwszej piątki ligi, w głosowaniu na MVP zajął zaś drugie miejsce.

Nash zagrał w 81 meczach sezonu 2007/2008; w trudnej Konferencji zachodniej doprowadził Słońca do 55 zwycięstw co dało drużynie 6. miejsce w konferencji na koniec sezonu regularnego. Nash został wybrany do All-NBA Second Team. Drużyna z Phoenix odpadła jednak już w pierwszej rundzie przegrywając z San Antonio Spurs trzeci raz w ciągu ostatnich 4 lat.

W lipcu 2012 został zawodnikiem Los Angeles Lakers[2].

8 stycznia 2013 w meczu przeciwko Houston Rockets jako piąty zawodnik w historii przekroczył granicę 10 000 asyst[3]. 20 lutego podczas spotkania z Boston Celtics wyprzedził na liście najlepiej podających w historii NBA Magica Johnsona[4].

21 marca 2015 ogłosił zakończenie kariery zawodniczej[5].

1 listopada 2022 przestał być trenerm zespołu Brooklyn Nets[6].

W 2002 wystąpił w filmie Magiczne buty[7].

Osiągnięcia

Na podstawie[8][9][10], o ile nie zaznaczono inaczej.

NCAA

  • Uczestnik turnieju NCAA (1993, 1995, 1996)
  • Mistrz:
    • turnieju konferencji West Coast (WCC – 1993)
    • sezonu regularnego WCC (1995, 1996)
  • Zawodnik roku konferencji WCC (1995, 1996)[11]
  • MVP turnieju WCC (1993)
  • Zaliczony do:
    • I składu WCC (1995, 1996)
    • składu honorable mention All-American (1996 przez Associated Press)
  • Drużyna Santa Clara Broncos zastrzegła należący do niego numer 11

NBA

Inne

Reprezentacja

Drużynowe
Indywidualne

Rekordy

Statystyka Rekord Data Przeciwko
Punkty: 42 2 razy
Celne rzuty z pola: 16 2006-12-07 7 grudnia 2006(dts) New Jersey Nets
Oddane rzuty z pola: 27 2009-03-06 6 marca 2009(dts) Houston Rockets
Celne rzuty „za 3”: 8 2008-03-31 31 marca 2008(dts) Denver Nuggets
Oddane rzuty „za 3”: 15 2006-12-22 22 grudnia 2006(dts) Washington Wizards
Celne rzuty wolne: 13 2 razy
Oddane rzuty wolne: 16 2001-12-11 11 grudnia 2001(dts) Portland Trail Blazers
Zbiórki w ataku: 4 7 razy
Zbiórki w obronie: 11 2005-03-30 30 marca 2005(dts) Philadelphia 76ers
Zbiórki w sumie: 13 2005-03-30 30 marca 2005(dts) Philadelphia 76ers
Asysty: 22 2006-01-02 2 stycznia 2006(dts) New York Knicks
Przechwyty: 5 2000-12-18 18 grudnia 2000(dts) Boston Celtics
Bloki: 2 5 razy
Minuty: 55 2006-01-02 2 stycznia 2006(dts) New York Knicks
Na podstawie [1]

Statystyki

Legenda
   M Mecze   S5  Pierwsza piątka  MPG  Minuty na mecz
 FG%  Celność rzutów z pola  3P%  Celność rzutów „za 3”  FT%  Celność rzutów wolnych
 RPG  Zbiórki na mecz  APG  Asysty na mecz  SPG  Przechwyty na mecz
 BPG  Bloki na mecz  PPG  Punkty na mecz

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

NCAA

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1992/93 Santa Clara 31 24,0 42,4% 40,8% 82,5% 2,5 2,2 0,8 0,1 8,1
1993/94 Santa Clara 26 29,9 41,4% 39,9% 83,1% 2,5 3,7 1,3 0 14,6
1994/95 Santa Clara 27 33,4 44,4% 45,4% 87,9% 3,8 6,4 1,8 0,1 20,9
1995/96 Santa Clara 29 33,8 43% 34,4% 89,4% 3,6 6,0 1,3 0 17,0
Razem 113 30,1 43% 40,1% 86,7% 3,1 4,5 1,3 0,1 14,9

Sezon regularny

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1996/97 Phoenix 65 2 10,5 42,3% 41,8% 82,4% 1,0 2,1 0,3 0,0 3,3
1997/98 Phoenix 76 9 21,9 45,9% 41,5% 86,0% 2,1 3,4 0,8 0,1 9,1
1998/99 Dallas 40 40 31,7 36,3% 37,4% 82,6% 2,9 5,5 0,9 0,1 7,9
1999/00 Dallas 56 27 27,4 47,7% 40,3% 88,2% 2,2 4,9 0,7 0,1 8,6
2000/01 Dallas 70 70 34,1 48,7% 40,6% 89,5% 3,2 7,3 1,0 0,1 15,6
2001/02 Dallas 82 82 34,6 48,3% 45,5% 88,7% 3,1 7,7 0,6 0,0 17,9
2002/03 Dallas 82 82 33,1 46,5% 41,3% 90,9% 2,9 7,3 1,0 0,1 17,7
2003/04 Dallas 78 78 33,5 47,0% 40,5% 91,6% 3,0 8,8 0,9 0,1 14,5
2004/05 Phoenix 75 75 34,3 50,2% 43,1% 88,7% 3,3 11,5 1,0 0,1 15,5
2005/06 Phoenix 79 79 35,4 51,2% 43,9% 92,1% 4,2 10,5 0,8 0,2 18,8
2006/07 Phoenix 76 76 35,3 53,2% 45,5% 89,9% 3,5 11,6 0,8 0,1 18,6
2007/08 Phoenix 81 81 34,3 50,4% 47,0% 90,6% 3,5 11,1 0,7 0,1 16,9
2008/09 Phoenix 74 74 33,6 50,3% 43,9% 93,3% 3,0 9,7 0,7 0,1 15,7
2009/10 Phoenix 81 81 32,8 50,7% 42,6% 93,8% 3,3 11,0 0,5 0,1 16,5
2010/11 Phoenix 75 75 33,3 49,2% 39,5% 91,2% 3,5 11,4 0,6 0,1 14,7
2011/12 Phoenix 62 62 31,6 53,2% 39,0% 89,4% 3,0 10,7 0,6 0,1 12,5
2012/13 L.A. Lakers 50 50 32,5 49,7% 43,8% 92,2% 2,8 6,7 0,6 0,1 12,7
2013/14 L.A. Lakers 15 10 20,9 38,3% 33,3% 91,7% 1,9 5,7 0,5 0,1 6,8
Razem 1217 1053 31,3 49,0% 42,8% 90,4% 3,0 8,5 0,7 0,1 14,3

Play-offy

Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
1997 Phoenix 4 0 3,8 22,2% 25,0% 0,3 0,3 0,3 0,3 1,3
1998 Phoenix 4 1 12,8 44,4% 20,0% 62,5% 2,5 1,8 0,5 0,0 5,5
2001 Dallas 10 10 37,0 41,7% 41,0% 88,2% 3,2 6,4 0,6 0,1 13,6
2002 Dallas 8 8 40,4 43,2% 44,4% 97,1% 4,0 8,8 0,5 0,0 19,5
2003 Dallas 20 20 36,5 44,7% 48,7% 87,3% 3,5 7,3 0,9 0,1 16,1
2004 Dallas 5 5 39,4 38,6% 37,5% 88,9% 5,2 9,0 0,8 0,0 13,6
2005 Phoenix 15 15 40,7 52,0% 38,9% 91,9% 4,8 11,3 0,9 0,2 23,9
2006 Phoenix 20 20 39,9 50,2% 36,8% 91,2% 3,7 10,2 0,4 0,3 20,4
2007 Phoenix 11 11 37,5 46,3% 48,7% 89,1% 3,2 13,3 0,4 0,1 18,9
2008 Phoenix 5 5 36,6 45,7% 30,0% 91,7% 2,8 7,8 0,4 0,2 16,2
2010 Phoenix 16 16 33,7 51,8% 38,0% 89,3% 3,3 10,1 0,3 0,1 17,8
2013 L.A. Lakers 2 2 30,5 43,5% 0,0% 100,0% 2,5 4,5 0,0 0,0 12,5
Razem 120 113 35,7 47,3% 40,6% 90,0% 3,5 8,8 0,6 0,1 17,3

Życie prywatne

Steve Nash był żonaty od 2005 r. z Paragwajką Alejandrą Amarilla. Mają dwie córeczki-bliźniaczki, których ojcem chrzestnym jest Dirk Nowitzki. W roku 2011 rozwiódł się.

Steve Nash jest wielkim miłośnikiem piłki nożnej. Między innymi dlatego blisko zaprzyjaźnił się z innym fanem futbolu, Dirkiem Nowitzkim. Zdarzyło mu się trenować z drużyną amerykańskiej ligi Red Bull New York, którą trenuje jego przyjaciel Bruce Arena. Jest często widywany na ważnych meczach, zwłaszcza drużyny Tottenham Hotspur, której kibicuje. Przyjaźni się także z wieloma znanymi piłkarzami, jak np. Alessandro Del Piero, Thierry Henry, Massimo Ambrosini czy Steve McManaman.

W 2001 r. założył fundację własnego imienia, która zajmuje się zdrowiem dzieci. Jest także sponsorem młodzieżowej letniej ligi koszykówki w rodzinnej Kolumbii Brytyjskiej.

W maju 2006 magazyn Time wybrał go do setki najbardziej wpływowych osób na świecie.

Uwagi

  1. Nie wystąpił z powodu kontuzji barku, jego miejsce w składzie zajął Ray Allen[13].

Przypisy

  1. Klip „Can I Kick It” na YouTube
  2. Wojciech Bielewicz: Steve Nash wystąpi w żółtej koszulce, zagra dla Lakers. ZkrainyNBA.com, 5 lipca 2012. [dostęp 2012-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 października 2012)]. (pol.).
  3. Wojciech Bielewicz: Nash jako piąty. ZkrainyNBA.com, 9 stycznia 2013. [dostęp 2013-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (31 stycznia 2013)]. (pol.).
  4. Michał Kajzerek: W hołdzie dla doktora. ZkrainyNBA.com, 21 lutego 2013. [dostęp 2013-02-21]. (pol.).
  5. Two-time MVP Steve Nash announces retirement. nba.com. [dostęp 2015-03-21]. (ang.).
  6. Brooklyn Nets and Head Coach Steve Nash Agree to Part Ways. nba.com. [dostęp 2023-02-15]. (pol.).
  7. Magiczne buty. filmweb.pl. [dostęp 2018-10-19]. (pol.).
  8. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2017-01-08]. (ang.).
  9. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2017-01-08]. (ang.).
  10. Profil na scu.edu. scu.edu. [dostęp 2017-01-08]. (ang.).
  11. West Coast Conference Player of the Year Winner. sports-reference.com. [dostęp 2023-02-03]. (ang.).
  12. NBA MVP Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  13. All-Star Game Replacements for Injured Players. nba.com. [dostęp 2018-02-20]. (ang.).
  14. Steve Nash - Bio. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  15. a b c All-NBA Teams. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  16. NBA 75th Anniversary Team announced. nba.com. [dostęp 2021-12-01]. (ang.).
  17. Skills Contest Year-By-Year Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  18. NBA J. Walter Kennedy Citizenship Award Winners. nba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  19. NBA Assists Leaders Year by Year. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  20. NBA & ABA Year-by-Year Leaders and Records for Free Throw Pct. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  21. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Assists Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-04]. (ang.).
  22. NBA Players of the Month. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  23. Basketball Hall of Fame: Meet the Class of 2018. espn.com. [dostęp 2018-10-11]. (ang.).
  24. Canada 1994 FIBA World Cup Roster. realgm.com. [dostęp 2015-04-16]. (ang.).
  25. Tournament of the Americas. nbahoopsonline.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  26. 2000 Olympic Games Tournament for Men - Assists - Statistics. fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  27. FIBA Diamond Ball Tournament for Men. fiba.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
Pierwsza runda
Druga runda
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Koszykarz Roku Konferencji West Coast NCAA
  • p
  • d
  • e
MVP turnieju konferencji West Coast NCAA
  • p
  • d
  • e
Liderzy mistrzostw Ameryki w asystach
  • p
  • d
  • e
Liderzy igrzysk olimpijskich w asystach
  • Statystyki notowane do 1972 roku.
  • p
  • d
  • e
Trenerzy
Działacze
Zawodnicy
Obrońcy
Skrzydłowi
Środkowi
Sędziowie
  • Bavetta
  • Enright
  • Evans
  • Hepbron
  • Hoyt
  • Kennedy
  • Leith
  • Mihalik
  • Nichols
  • Nucatola
  • Quigley
  • Rudolph
  • Shirley
  • Strom
  • Tobey
  • Walsh
  • Garretson
Zespoły
  • pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
  • p
  • d
  • e
Trenerzy Brooklyn Nets
  1. a b c d e f g h tymczasowo
  • p
  • d
  • e
Nagroda dla sportowca roku Kanady – Northern Star Award
  1. Nie przyznano.
Do 2021 roku przyznawano nagrodę pod nazwą Lou Marsh Trophy.
  • p
  • d
  • e
Nagroda dla sportowca roku Kanady – Lionel Conacher Award
  1. a b Nie przyznano
Kontrola autorytatywna (osoba):
Encyklopedia internetowa:
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 89776