Mike Krzyzewski

Mike Krzyzewski
Ilustracja
Duke
rozgrywający
Pełne imię i nazwisko

Michael William Krzyzewski

Pseudonim

"Coach K."

Data i miejsce urodzenia

13 lutego 1947
Chicago

Kariera
Aktywność

1966–1969

Szkoła średnia

Weber High School

College

West Point

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
1966-1969 Army Black Knights
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1974-1975 Indiana Hoosiers (asystent)
1975-1980 Army Black Knights
od 1980 Duke Blue Devils
1979 Stany Zjednoczone (asystent)
1984 Stany Zjednoczone (asystent)
1987 Stany Zjednoczone
1990 Stany Zjednoczone
1992 Stany Zjednoczone (asystent)
od 2006 Stany Zjednoczone
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Pekin 2008 koszykówka
złoto Londyn 2012 koszykówka
złoto Rio de Janeiro 2016 koszykówka
Mistrzostwa Ameryki
złoto Las Vegas 2007 koszykówka
Mistrzostwa świata
złoto Turcja 2010 koszykówka
złoto Hiszpania 2014 koszykówka
brąz Argentyna 1990 koszykówka
brąz Japonia 2006 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Michael William 'Mike' Krzyzewski, często nazywany Coach K (ur. 13 lutego 1947 w Chicago) – amerykański trener koszykówki pochodzenia polskiego. Aktualnie prowadzi uniwersytecką drużynę Duke Blue Devils oraz reprezentację narodową Stanów Zjednoczonych w koszykówce mężczyzn.

Kariera zawodnicza

Jego dziadkowie ze strony matki przeprowadzili się do Keisterville w stanie Pensylwania. Mike ukończył Weber High School w Chicago, a następnie zdał do słynnej Akademii w West Point. Zaczął tam grać w koszykówkę, będąc kapitanem drużyny Armii amerykańskiej w sezonie 1968–1969.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery zawodniczej Mike Krzyzewski zaczął trenować drużyny w akademiach wojskowych: Indiana Hoosiers (1974-1975, asystent) oraz Army Black Knights (1975-1980). Od 1980 roku trenuje drużynę Duke Blue Devils.

Poprowadził tę drużynę do czterech tytułów mistrzowskich i jedenastu finałów. Trzykrotnie (1989, 1992 i 1999) otrzymał tytuł najlepszego trenera drużyn uniwersyteckich (Naismith Men's College Coach of the Year Award). Nie zdecydował się na karierę trenerską w NBA mimo kilkukrotnych propozycji.

Reprezentacja USA

Mike Krzyzewski

Kilkakrotnie za to trenował drużynę narodową USA. W 1990 prowadzona przez niego drużyna zdobyła brązowy medal Mistrzostw Świata w Argentynie. Pierwszy udział Krzyzewskiego na olimpiadzie miał miejsce podczas turnieju 1984 w Los Angeles. Na olimpiadzie w Barcelonie w 1992 roku także był jednym z asystentów, w tym trenera Chucka Daly'ego, prowadzącego pierwszy skład Dream Team.

W 2006 roku jako pierwszy trener powtórzył sukces sprzed szesnastu lat, zdobywając brąz na Mistrzostwach Świata w Japonii. W 2007 doprowadził reprezentację do Mistrzostwa Ameryk. W 2008 roku na olimpiadzie w Pekinie był już pierwszym trenerem reprezentacji, a prowadzona przez niego drużyna zdobyła złoty medal. W 2010 roku na Mistrzostwach Świata w Turcji jego drużyna zdobyła złoty medal, a dwa lata później obroniła olimpijskie złoto turnieju olimpijskim w Londynie[1]. W 2014 r. w Hiszpanii ponownie zostali mistrzami świata[2].

W 2001 został przyjęty w poczet członków Basketball Hall of Fame. 2 czerwca 2021 Krzyzewski ogłosił, iż sezon 2021/2022 będzie jego ostatnim w trenerskiej karierze[3].

Życie prywatne

Mike Krzyzewski jest od 1969 roku żonaty z Carol "Mickie" Marsh, z którą ma trzy córki i ośmioro wnucząt[4].

Przypisy

  1. Mike Krzyzewski - trener, który nie zwykł przegrywać [dostęp:2012-08-12]
  2. Amerykanie ponownie mistrzami świata!, sportowefakty.pl, dostęp 2014-09-14
  3. Krzyzewski Announces 2021-22 as Final Season; Scheyer Named Next Head Coach. goduke.com. [dostęp 2021-06-03]. (ang.).
  4. "Blue Angel: Duke coach Mike Krzyzewski's divine spirit and working-class ethics have forged an exemplary college basketball program" [dostęp:1992-03-16] (ang.)

Linki zewnętrzne

  • Oficjalna strona internetowa trenera (ang.)
  • Profil. goduke.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)]. na stronie drużyny Duke (ang.)
  • Profil. hoophall.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-31)]. na Naismith Memorial Basketball Hall of Fame (ang.)
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e

  • p
  • d
  • e
Trenerzy
Działacze
Zawodnicy
Obrońcy
Skrzydłowi
Środkowi
Sędziowie
  • Bavetta
  • Enright
  • Evans
  • Hepbron
  • Hoyt
  • Kennedy
  • Leith
  • Mihalik
  • Nichols
  • Nucatola
  • Quigley
  • Rudolph
  • Shirley
  • Strom
  • Tobey
  • Walsh
  • Garretson
Zespoły
  • pogrubienie – oznacza, że dana osoba została wybrana do Hall Of Fame jako trener i jako zawodnik
  • p
  • d
  • e
Trenerzy Roku NCAA według NABC
  • 1959: Hickey
  • 1960: Newell
  • 1961: Taylor
  • 1962: Taylor
  • 1963: Jucker
  • 1964: Wooden
  • 1965: van Breda Kolff
  • 1966: Rupp
  • 1967: Wooden
  • 1968: Lewis
  • 1969: Wooden
  • 1970: Wooden
  • 1971: Kraft
  • 1972: Wooden
  • 1973: Bartow
  • 1974: McGuire
  • 1975: Knight
  • 1976: Orr
  • 1977: D. Smith
  • 1978: Foster i Lemons
  • 1979: Meyer
  • 1980: Olson
  • 1981: Hartman i Miller
  • 1982: Monson
  • 1983: Carnesecca
  • 1984: Harshman
  • 1985: Thompson
  • 1986: Sutton
  • 1987: Pitino
  • 1988: Chaney
  • 1989: Carlesimo
  • 1990: Heathcote
  • 1991: Krzyzewski
  • 1992: Raveling
  • 1993: Fogler
  • 1994: Keady i Richardson
  • 1995: Harrick
  • 1996: Calipari
  • 1997: Haskins[A]
  • 1998: Guthridge
  • 1999: Krzyzewski i O’Brien
  • 2000: Keady
  • 2001: Izzo
  • 2002: Sampson
  • 2003: T. Smith
  • 2004: Martelli i Montgomery
  • 2005: Weber
  • 2006: Wright
  • 2007: Lickliter
  • 2008: McKillop
  • 2009: Anderson i Calipari
  • 2010: Boeheim
  • 2011: Fisher
  • 2012: Izzo
  • 2013: Crews
  • 2014: Marshall
  • 2015: Calipari
  • 2016: Self
  • 2017: Few
  • 2018: Bennett
  • 2019: Painter
  • 2020: Grant
  • 2021: Few
  • 2022: Lloyd
  • 2023: Smart
  1. Wybrano laureata, po czym anulowano przyznaną nagrodę
  • p
  • d
  • e
Trenerzy Roku NCAA według UPI
  • 1955: Woolpert
  • 1956: Woolpert
  • 1957: F. McGuire
  • 1958: Winter
  • 1959: Rupp
  • 1960: Newell
  • 1961: Taylor
  • 1962: Taylor
  • 1963: Jucker
  • 1964: Wooden
  • 1965: Strack
  • 1966: Rupp
  • 1967: Wooden
  • 1968: Lewis
  • 1969: Wooden
  • 1970: Wooden
  • 1971: A. McGuire
  • 1972: Wooden
  • 1973: Wooden
  • 1974: Phelps
  • 1975: Knight
  • 1976: Young
  • 1977: Gaillard
  • 1978: Sutton
  • 1979: Hodges
  • 1980: Meyer
  • 1981: Miller
  • 1982: Stewart
  • 1983: Tarkanian
  • 1984: Meyer
  • 1985: Carnesecca
  • 1986: Krzyzewski
  • 1987: Thompson
  • 1988: Chaney
  • 1989: Knight
  • 1990: Calhoun
  • 1991: Majerus
  • 1992: Clark
  • 1993: Fogler
  • 1994: Stewart
  • 1995: Hamilton
  • 1996: Keady
  • p
  • d
  • e
Trenerzy Roku NCAA im. Jamesa Naismitha
Mężczyźni
  • 1987: Knight
  • 1988: Brown
  • 1989: Krzyzewski
  • 1990: Cremins
  • 1991: Ayers
  • 1992: Krzyzewski
  • 1993: D. Smith
  • 1994: Richardson
  • 1995: Harrick
  • 1996: Calipari
  • 1997: Williams
  • 1998: Guthridge
  • 1999: Krzyzewski
  • 2000: Montgomery
  • 2001: Barnes
  • 2002: Howland
  • 2003: T. Smith
  • 2004: Martelli
  • 2005: Weber
  • 2006: Wright
  • 2007: Bennett
  • 2008: Calipari
  • 2009: Dixon
  • 2010: Boeheim
  • 2011: Fisher
  • 2012: Self
  • 2013: Larrañaga
  • 2014: Marshall
  • 2015: Calipari
  • 2016: Wright
  • 2017: Few
  • 2018: Bennett
  • 2019: Barnes
  • 2020: Grant
  • 2021: Few
  • 2022: Cooley
  • 2023: Tang
Kobiety
  • 1987: Summitt
  • 1988: Barmore
  • 1989: Summitt
  • 1990: VanDerveer
  • 1991: Ryan
  • 1992: Weller
  • 1993: Stringer
  • 1994: Summitt
  • 1995: Auriemma
  • 1996: Landers
  • 1997: Auriemma
  • 1998: Summitt
  • 1999: Peck
  • 2000: Auriemma
  • 2001: McGraw
  • 2002: Auriemma
  • 2003: Goestenkors
  • 2004: Summitt
  • 2005: Chatman
  • 2006: Hatchell
  • 2007: Goestenkors
  • 2008: Auriemma
  • 2009: Auriemma
  • 2010: Yori
  • 2011: VanDerveer
  • 2012: Mulkey
  • 2013: McGraw
  • 2014: McGraw
  • 2015: Banghart
  • 2016: Auriemma
  • 2017: Auriemma
  • 2018: Schaefer
  • 2019: Bluder
  • 2020: Staley
  • 2021: VanDerveer
  • 2022: Staley
  • 2023: Staley
  • p
  • d
  • e
Laureaci nagrody Clair Bee Coach of the Year Award (NCAA)
  • 1997: Haskins[A]
  • 1998: Phelan
  • 1999: O’Brien
  • 2000: Boeheim
  • 2001: Olson
  • 2002: Knight
  • 2003: Crean
  • 2004: Krzyzewski
  • 2005: Izzo
  • 2006: Larrañaga
  • 2007: Ryan
  • 2008: McKillop
  • 2009: Anderson
  • 2010: Donahue
  • 2011: Stevens
  1. Wybrano laureata, po czym anulowano przyznaną nagrodę
  • p
  • d
  • e
Sportowiec Roku Sports Illustrated
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000033162760
  • VIAF: 266668200
  • LCCN: n92093622
  • NDL: 01223434
  • SUDOC: 07344149X
  • CiNii: DA0281246X
  • NUKAT: n2017017512
  • KRNLK: KAC200004435
  • WorldCat: lccn-n92093622
Encyklopedia internetowa:
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 5000593